ผมนั่งรถไฟข้ามเกาะคิวชูจากตะวันออกสู่ตะวันตก ผ่านทั้งป่า เขา บ้าน และอุโมงค์

ความตั้งใจแรกก็คงแค่ได้นั่งรถไฟและมองดูบ้านเมืองผ่านหน้าต่างเพลินๆตามที่ตั้งใจไว้ แต่พอได้สังเกตพนักงานหญิงหน้าตาเป็นมิตรแล้ว เริ่มรู้สึกได้ถึงความพิเศษ

ในจุดสำคัญต่างๆที่รถไฟผ่าน พนักงานหญิงก็จะคอยบรรยายพูดคุยเป็นช่วงๆ แน่นอนว่าเธอบรรยายเป็นภาษาญุี่ปุ่นแต่บางจุดพอจะเข้าใจได้ ไม่ใช่เข้าใจเพราะว่าผมฟังรู้เรื่อง แต่เข้าใจในเชิงสัญลักษณ์

สัญลักษณ์แรกที่ผมเข้าใจคือการแจกของ แต่ก็ต้องพยายามสังเกตก่อนว่าเค้าแจกหรือว่าขาย พนักงานหยิบการ์ดขึ้นมาปึกนึงแล้วค่อยคอยถามผู้โดยสารว่ารับไหม ผมสังเกตจากคนที่รับการ์ดในนั้นไปและพนักงานก็ประทัยตรายางให้ หลังจากนั้นก็จุดสำคัญคือสังเกตว่าคนที่รับการ์ดเค้าจ่ายเงินกลับไปไหม

ผมเดาถูก การ์ดใบนั้นแจกฟรีพร้อมตราประทับ เพื่อเป็นที่ระลึกของการได้ขึ้นรถไฟขบวนนี้ ตามที่ได้เคยอ่านมาบ้างในหนังสือ ทำให้ผมเดาต่อได้ว่า รถไฟขบวนนี้ต้องเป็นรถไฟ Limited Train ที่ผมได้ขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

มันทำให้ผมนึกย้อนเสียดายที่พลาด Yufuin No Mori Limited Train ไป จากความเขลาและไร้การสังเกตสังกาของตัวเอง จนรถไฟแวะจอดที่ สถานี Aso ทำให้ผมนึกได้ว่า ยังมี Aso Limited Train รถไฟลายหมาน้อยอีกขบวนที่ผมพลาดไป ผมพลาดอะไรไปหลายอย่างเหมือนกัน

สุดท้ายรถไฟจอดเทียบชานชะชาเมือง Kumamoto อันเป็นจุดหมายปลายทาง ของรถไฟขบวนนี้ “TRANS-KYUSHU LIMITED EXPRESS” ข้อความดังกล่าวติดข้างรถไฟขบวนสีแดงที่ผมนั่งมา ขอบคุณที่ผมได้โดยสารมาอย่างไม่ตั้งใจ

โชคดีที่อย่างน้อยได้เก็บไปเป็นประสบการณ์ว่าผมเคยนั้น Limited Train บนเกาะ KYUSHU และได้รอยประทับมาเป็นที่ระลึก และคงเป็นเหมือนของขวัญปลอบใจที่ผมพลาดขบวน Yufuin nomori Limited Train