VIDEO
ขออนุญาตเจ้าของคลิปนะคะ
เพลงเปิดฉากอัลบั้มชุด The most beautiful moment in life ( 화양연화 / ฮวายังยอนฮวา)
ซึ่งแบบ เปิดได้ดีมากๆ เป็นเพลงที่สื่อความสับสนของวัยรุ่นออกมาได้โดยไม่ขาดตกบกพร่องเลย
_________________________________________สรุปเพลงคร่าวๆ____________________________________________
เพลงนี้ยุนกิเล่าถึงเด็กที่เพิ่งเข้าสู่วัยรุ่นคนนึงที่กำลังเล่นบาสอยู่
แต่ในหัวเต็มไปด้วยความกลัว,กังวล,กดดันจากความคาดหวังของคนอื่น
เหมือนแบบเริ่มรู้จักโลกแล้วก็เกิดกลัวขึ้นมา จนคิดว่าควรจะหยุดตามความฝันตัวเองมั้ย
เปรียบเทียบความกังวลจากความคาดหวังนั้นว่าเหมือนมะเร็งแพร่กระจายไปทั่ว
" But the world gives me fear , then just stop "
" Because of the other’s standard of success My worries spread like cancer again, god damn it "
ท่อนถัดมาเรารู้สึกเหมือนว่ายุนกิเปรียบเทียบการเล่นบาสเป็นเหมือนการหลุดเข้าไปในความฝัน(มั้ยนะ)
ตอนที่เล่นก็รู้สึกสนุก เหมือนมันจะสวยงามแบบนั้นตลอดไป
แต่พอพระอาทิตย์ตกดินก็เหมือนมาปลุกให้มาเจอกับความจริง ความจริงที่ทำให้เค้ากลัว
ทุกคนก้าวไปข้างหน้าหมดแล้ว ทำไมเรายังอยู่ที่เดิมนะ ความคิดแบบนี้ก็ผุดขึ้นมา
" This moment will feel like it’ll last forever, but when the night comes around again, I eat a bit of reality " " When I snap out of it and gain focus I always end up getting scared " " Others are running ahead of me, but why am I still here "
ท่อนนี้เราชอบมากๆแต่ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกมั้ย
เหมือนกับว่าถ้าเราจะฝันก็ต้องไปให้สุด อย่าแม้แต่เสียเวลามาสูดหายใจ
คือดนตรีหยุดแล้วพูดอย่างนี้อ่ะ เท่มากโคตร
" Take a breather or dream a dream "
จากนั้นก็พูดประมาณว่าชีวิตมันมีจำกัด เหมือนกับที่พระอาทิตย์จะตกในตอนเย็นนั่นแหละ
เราจะยังใช้ชีวิตอยู่ในกฎเกณฑ์บ้าๆพวกนั้นอยู่อีกหรอ
" Living while ignoring that you’re trapped inside others’ small-ass criterion just like the court, life also drifts into the sunset "
ปิดท้ายด้วยท่อนสุดท้าย เราว่าคือข้อสรุปของเพลงนี้ (อาจจะทั้งซีรี่ย์ฮวายังยอนฮวาเลยด้วยซ้ำ)
ช่วงเวลานี้มันจะไม่ย้อนกลับมาแล้วนะ แต่ถ้าเรามีความสุข แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ
" This moment doesn’t come around again I ask myself again,
if I’m happy right now The answer to that is already decided. I’m happy. "
__________________________________________________________________________________________________
ชอบที่ใส่เสียงหอบ เสียงเดาะลูกบาส แล้วก็เสียงรองเท้าเสียดสีกับพื้นเข้ามาตอนต้น แล้วคือไม่ใช่แค่ใส่เป็นอินโทรเฉยๆ แต่เป็นการเอามาใช้เป็นบีทอ่ะ คือมันเท่มาก แล้วทำให้มู้ดของเพลงมันชัดขึ้นมามากๆ ไหนจะเสียงอะไรไม่รู้ที่เหมือนไวโอลินที่คลอๆไป ยิ่งทำให้เพลงฟังดูเหงาโดดเดี่ยวขึ้นอีก
ชอบมากๆๆๆๆ
พอไปรวมกับแรพของยุนกิที่สื่ออารมณ์ออกมาได้ดีโคตรๆ
ทำให้เพลงนี้ออกมาเป็นอินโทรสู่อัลบั้มที่เรารักมากๆได้อย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ
รักเพลงนี้มากๆ เสียใจนิดหน่อยที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงเลย555555
ถ้าใครอยากแย้งอะไรเม้นไว้ได้เลยน้า คือเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย เป็นแค่คนชอบฟังเพลงธรรมดา
อยากอ่านอยากคุยเรื่องเพลงกับทุกคนนน :)'
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in