วันแรกหลังผ่าฉันไม่สามารถทำให้ตัวเองตื่นได้อย่างเต็มที่ แม้แต่ตอนที่เพื่อนมาเยี่ยมไข้ ฉันทำได้แค่โบกมือให้เบาๆแล้วพยายามไม่ให้ตัวเองเสียมารยาทหลับ แต่คนที่ต้องคุยกับเพื่อนฉันแทนก็หนีไม่พ้นคุณแม่ที่เฝ้าไข้อยู่ ฉันมารู้ทีหลังว่าลูกโป่งใบใหญ่ที่ได้มา เพื่อนที่ทำงานเป็นคนสั่งส่งมาให้ ฉันยังพูดไม่ค่อยได้ เลยได้แต่ไลน์ไปขอบคุณ

ประสบการณ์หลังผ่าไม่สบายนัก ฉันใช้กระดาษทิชชู่หมดเป็นม้วนๆ หลังก็เจ็บจากการนอนทับมาทั้งวัน (ไม่เคยคิดว่าการนอนเฉยๆก็ทรมานได้ขนาดนี้) เพราะผ่าตัดทางช่องปาก จึงยังแปรงฟันไม่ได้ ฉันเลยต้องใช้วิธีบ้วนปากทำความสะอาดแทนทุกวัน

ก่อนผ่าตัดฉันไม่เคยถามคุณหมอถึงวิธีการผ่าอย่างละเอียดเพราะกลัว รู้แต่ว่าจะผ่าโดยการเจาะรูตรงเหงือกข้างหน้าฟันด้านล่าง แต่หลังผ่า ฉันมองตัวเองในกระจกแล้วเห็นไหมที่มุมปาก 2 ข้าง ฉันไม่กล้าคิดว่าแผลในปากจริงๆแล้วมีเยอะและใหญ่แค่ไหน คิดแค่ว่าจะเก็บไว้ถามคุณหมออีกที

ช่วงแรกๆที่ฉันกลับมาพักฟื้นที่บ้าน ฉันยังเหนื่อยบ่อยและนอนเยอะมาก คุณแม่ต้องเนรมิตข้าวต้มและโจ๊กต่างๆให้ฉันกินทุกมื้อ เพราะฉันยังกินอาหารแข็งไม่ค่อยได้ จากการที่กินอาหารที่แตกต่างกันทุกวันทำให้ฉันรู้สึกถึงผลข้างเคียงของการผ่าตัด นั่นก็คือประสาทรับรู้รสของฉันหายไป! (ตอนกินอาหารโรงพยาบาลนึกว่าเค้าทำมาจืดๆให้คนไข้ซะอีก) ไม่ใช่แค่รสเท่านั้น เมื่อฉันชงกาแฟที่ตัวเองชอบมากมาดื่มแต่ไม่ได้กลิ่นหอมของกาแฟแม้แต่น้อยก็ทำให้รู้ว่าประสาทรับรู้กลิ่นของฉันก็หายไปด้วย! การที่คนที่รักในการกินมากมายอย่างฉัน ไม่สามารถรับรู้กลิ่นและรสได้ มันช่างเป็นความทรมานแสนสาหัส แต่คิดในทางที่ดี มันก็ทำให้ฉันอยากอาหารน้อยลง ได้ลดความอ้วนไปในตัวด้วย…

ฉันยังมีอาการไอจากเสมหะตลอดเวลา ฉันพยายามดื่มน้ำมากๆ แม้แต่ตอนนอนก็มีน้ำไว้ข้างตัว ตอนกลางคืนฉันมักคันคอแล้วไอจนตื่นทุกคืน กว่าจะนอนหลับสนิทได้ทั้งคืนก็หลังผ่าตัดประมาณ 2 อาทิตย์

ในช่วงเวลาพักฟื้นที่ฉันอยู่บ้าน ฉันพยายามไม่นั่งๆนอนๆทั้งวัน หางานอดิเรก(วาดรูป)ทำบ้าง ทำงานบ้านเบาๆบ้าง ถือเป็นการออกกำลังกาย และช่วยงานคุณแม่ที่ทำข้าวต้มให้ฉันกินทุกมื้อไปในตัว

จริงสินะ ผ่าตัดเสร็จใช่ว่าจะจบเรื่อง ผลนี่ต่างหาก จะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง ผลการเจาะชิ้นเนื้อเป็นแค่การคาดคะเน แต่การตรวจชิ้นเนื้อที่ผ่าออกมาแล้วนี้ จะเป็นคำตอบสุดท้ายที่จะบอกฉันว่าก้อนเนื้อนี้คืออะไร 

ฉันและคุณแม่ไปหาคุณหมออีกครั้งตามนัด การทักทายกับคุณหมอในครั้งนี้ ฉันไม่ต้องพยายามพูดให้คุณหมอจำฉันได้อีกต่อไป

“ผลออกมาแล้วนะครับ” คุณหมอบอก “มันคือ…”