เพิ่งแนะนำ Live ซีรี่ส์ที่เล่าเรื่องอาชีพที่เห็นไม่บ่อยในซีรี่ส์เกาหลีอย่างเจ้าหน้าที่ตำรวจ ตอนนี้ก็มีซีรี่ส์ที่เล่าเรื่องอาชีพมาใหม่อีกเรื่อง คือเรื่อง A Poem A Day หรืออีกชื่อว่า You Who Forgot Poetry ที่กำลังออกอากาศทุกคืนวันจันทร์ - อังคาร ทางช่อง tvN โดยครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ซีรี่ส์การแพทย์ถูกเล่าผ่านการทำงานของตัวละครหลักที่ไม่ใช่แพทย์ แต่เป็นการเล่าเรื่องผ่านกลุ่มเจ้าหน้าที่เชี่ยวชาญเฉพาะทางต่างๆ เช่นกลุ่มนักกายภาพ หรือ นักรังสีเทคนิค ซึ่งทราบแค่นี้ก็น่าสนใจตั้งแต่ยังไม่เริ่มดูแล้ว

เรื่องย่อ : อูโบยอง (รับบทโดย อียูบี - ผลงาน Scholar Who Walks the Night / Pinocchio) เจ้าหน้าที่กายภาพ ที่ตั้งใจทำงานอย่างหนักตลอดเวลา 2 ปี แต่ก็ยังไม่ได้เป็นพนักงานประจำ เธอได้รับการโหวตจากคนไข้ให้เป็นเจ้าหน้าที่บริการดีเด่น แต่กลับไม่สามารถรับรางวัลได้ เนืื่องจากเธอเป็นเพียงพนักงานชั่วคราว โบยองมีความชื่นชอบในบทกวี แม้ว่าเธอจะไม่ได้เรียนอักษรศาสตร์ตามที่ใฝ่ฝัน แต่การได้อ่านบทกวีสักบท ในวันที่เหน็ดเหนื่อยก็เป็นเหมือนการเติมพลังให้ผ่านวันอันเลวร้ายไปได้

ด้วยความชื่นชอบในบทกวี สมัยเรียน ตอนที่เธอแอบชอบ ชินมินโฮ (รับบทโดย จางดงยุน - ผลงาน Solomon's Perjury / School 2017) หนุ่มลั้นลา ลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล ที่ถูกบังคับให้เข้ามาเรียนสาขากายภาพ เธอแอบคัดบทกวีให้เขา วันหนึ่ง มินโฮตัดสินใจถามโบยองตรงๆว่าเธอชอบเขาหรือเปล่า แต่เมื่อโบยองยอมรับว่าเธอชอบเขา เขากลับปฏิเสธเธอ และเรื่องนี้ถูกนำไปเล่าในกลุ่มเพื่อนรุ่นเดียวกัน จนทำให้เธอต้องอับอายอย่างมาก ทั้งคู่ไม่คิดว่าจะต้องมาพบเจอกันอีก แต่กลับต้องมาเจอกันอีกครั้ง เพราะมินโฮ ได้เข้ามาฝึกงานที่โรงพยาบาลที่โบยองทำงานอยู่

นอกจากเด็กฝึกงานที่เข้ามาร่วมทีมกายภาพใหม่ 2 คน ในช่วงเวลาเดียวกัน ก็มีเจ้าหน้าที่อีกคนคือ เยแจอุค (รับบทโดย อีจุนฮยอก - ผลงาน Secret Forest / House of Bluebird) ผู้เชี่ยวชาญที่โด่งดังระดับโลก ด้วยความที่เป็นคนเย็นชา และไม่ชอบปฏิสัมพันธ์ผู้คน การเข้ามาของเขา จึงเต็มไปด้วยเรื่องเล่าลือต่างๆ ถึงเหตุผลที่เขาเข้ามาทำงานในโรงพยาบาลเล็กๆแห่งนี้

แม้ว่าหมอเยแจอุค จะดูไม่ใส่ใจเพื่อนร่วมงานนัก แต่ในความเป็นจริง เขามักสังเกตการทำงานของเจ้าหน้าที่ทุกคนอย่างละเอียด เขาพบว่า โบยอง เป็นเจ้าหน้าที่ที่ทำงานอย่างทุ่มเท ด้วยหัวใจบริการอย่างแท้จริง เขาจึงให้โอกาสเธอ ได้แสดงความสามารถ ด้วยโอกาสที่โบยองได้รับ เธอจึงมีกำลังใจ ในการที่จะพิสูจน์ตัวเอง เพื่อให้ได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำอีกครั้ง

ซีรี่ส์เรื่องนี้ เป็นผลงานการเขียนบทและกำกับจากทีมงานเรื่อง Rude Miss Young-Ae ซีรี่ส์ที่มีความยาวถึง 16 ซีซั่น อีกทั้งคนเขียนบททั้ง 2 คน ยังเคยมีผลงานร่วมกันในเรื่อง Drinking Solo อีกด้วย การเล่าเรื่องดำเนินเรื่องโดยตัวละครหลักที่ไม่ใช่หมอ เราจึงไม่เห็นฉากที่คุ้นเคยอย่าง ความน่ากลัวหรือเร่งร้อน ของห้องฉุกเฉิน หรือการผ่าตัดที่มีความเสี่ยงถึงชีวิต การเล่าเรื่องจึงค่อนข้างจะเรียบเรื่อย ไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นมากนัก และดูเป็นการรักษาธรรมดาๆ แต่ความจริงแล้ว ถือเป็นส่วนหนึ่งในการฟื้นฟูผู้ป่วย ให้สามารถกลับมาใช้ชีวิตปกติได้อย่างแท้จริง ด้วยความที่เป็นเรื่องที่ไม่เคร่งเครียด บวกกับการแสดงแบบล้นๆของตัวละครที่มีความเพี้ยนไปคนละอย่าง ทำให้การเล่าเรื่องเป็นไปอย่างผ่อนคลาย แทรกความตลกไว้ค่อนข้างมาก แม้จะมีเรื่องการสู้ชีวิตของนางเอก แต่ก็ไม่ได้ดราม่าหนัก หรือเศร้าโศกอะไรมาก

คู่หูคู่ฮาแห่งแผนกรังสี

และตามสไตล์ของซีรี่ส์การแพทย์ที่มักแทรกแง่คิด อุดมการณ์การทำงาน และความช่วยเหลือเกื้อกูล - น้ำใจระหว่างกัน ทำให้เรื่องมีโทนไปทาง ฟีลกู๊ด เสริมด้วยการใช้บทกวีแทรกในการเล่าเรื่อง และเน้นประเด็นของแต่ละช่วง (ตอนหนึ่งมีบทกวีประมาณ 2 - 3 บท) แม้ว่าจะไม่รู้จักว่ากวีแต่ละท่านที่ผลงานถูกนำมาประกอบ มีชื่อเสียงโด่งดังหรือไม่ และแม้จะไม่รู้หลักการการประพันธ์ของภาษาเกาหลี แต่ในด้านเนื้อหาของบทประพันธ์ ถือว่า จับใจ และให้แง่คิดได้ดีมากๆ อีกทั้งยังคัดมาได้เหมาะเจาะกับเนื้อหาด้วย (คิดว่าบางทีอาจจะคัดบทกวีก่อน แล้วค่อยมาร้อยเรียงให้สอดคล้องหรือเปล่า อันนี้ก็เดา555)

ตัวอย่าง 5 นาที

ในส่วนของเลิฟไลน์ในเรื่อง ในขณะนี้ที่ออกอากาศมาเพียง 4 ตอน ก็ยังมีความไม่มั่นใจในตัวพระเอกเท่าไหร่ ว่าใครคือพระเอกตัวจริง (ตอนที่คัดเลือกนักแสดง ข่าวออกมาว่าบทมินโฮ คือพระรอง แต่ก็ยังไม่มีอะไรแน่นอนนะคะ ก็ยังมีโอกาสลุ้นกันต่อไป จนกว่าจะจบ) ดูความสัมพันธ์ก็จะละมุนๆ ช่วยเหลือ ดูแลกัน ไม่หวานจนเลี่ยน แต่ก็อบอุ่นและฟินทีเดียว

เด็กฝึกงานหนุ่มน้อยน่ารัก

คุณหมอเยผู้เคร่งขรึม แต่ยิ้มทีก็ทำเอาใจละลายไปเลย

เพลงประกอบที่ปล่อยออกมาตอนนี้มาแนวฟังสบายๆ แต่ที่ประทับใจมากคือเพลงที่ปล่อยออกมาเป็นเพลงแรก เพราะมีเนื้อกาเกี่ยวกับการต้องต่อสู้ชีวิตของหนุ่มสาวสมัยนี้ รู้สึกว่าเนื้อเพลงกินใจ และให้กำลังใจคนที่กำลังทุกข์ใจ และเหนื่อยล้าได้อย่างดี

รวมๆเรื่องนี้อยู่ในเกณฑ์แนะนำ ด้วยเนื้อหาเกี่ยวกับอาชีพที่แปลกใหม่น่าสนใจ การเล่าที่ผ่อนคลาย แทรกมุกตลก และข้อคิดดีๆ มีความฟินพอประมาณ อาจไม่มีอะไรให้ลุ้นมาก แต่ก็มีความน่าสนใจชวนติดตาม

เพลงประกอบ

แปลเนื้อเพลงบางส่วนไว้ด้านล่าง

ไม่มีที่ให้พัก ไม่มีใครให้คุยด้วยในคืนนี้

ได้เพียงปลอบตัวเอง ในคืนที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาอันเงียบเหงา

ทุกคนดูมีความสุข ทุกคนยกเว้นตัวฉัน

วันดีๆจะมาถึงมั้ยนะ

ความรักช่างยากเย็น หาเลี้ยงปากท้องก็ยาก

หนุ่มสาวสมัยนี้ ลำบากเหลือเกิน

ทุกกคนมีบาดแผล มีภาระ

แต่พวกเขาก็ยังใช้ชีวิตต่อไป เหมือนเธอ เหมือนฉัน

วันนี้เธอทำดีมาก ทุกคนทำดีมาก

วันที่เลวร้ายจะผ่านพ้นไป

ยังไงซะวันดีๆที่มีเสียงหัวเราะก็จะมาถึง

แค่เชื่อมั่นและมีชีวิตต่อไป

แปลเนื้อเพลงภาษาอังกฤษ

เป็นนักเรียนม.ปลายมา 2 เรื่อง เรื่องนี้ใกล้เรียนจบแล้วนะฮับ