ชินแชกยอง (รับบทโดย พัคมินยอง) บุตรสาวราชเลขาฯใน เจ้าชายย็อนซัน (รับบทโดย อีดงกอน) ครอบครัวของเธอ ถือเป็นครอบครัวที่มีอิทธิพลมาก เพราะนอกจากบิดาจะเป็นราชเลขาฯคู่ใจพระมหากษัตริย์แล้ว พระมเหสีก็เป็นอาของเธอด้วย แต่ด้วยคำทำนายว่าหากเธอเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับราชวงศ์จะนำพาความเลวร้ายมาสู่ครอบครัว ทำให้บิดาของเธอบังคับให้เธออยู่นอกเมือง และห้ามเข้ามาที่เมืองหลวง

แต่ชะตามิอาจเลี่ยง เมื่อวันหนึ่งเธอตัดสินใจปลอมตัวเป็นชาย และเดินทางเข้าเมืองหลวง และนั่นไปเหตุให้เธอได้พบกับองค์ชายจิงซอง (รับบทโดย ยอนอูจิน) แม้เรื่องราวแรกพบจะไม่ได้สร้างควาประทับใจให้แก่กันเท่าไหร่ แต่เมื่อเธอได้รู้ทีหลังว่า พระพันปี ต้องการให้เธอแต่งงานกับองค์ชายจิงซอง เพื่อความปลอดภัยขององค์ชาย เพราะไม่เชื่อใจในความรักที่พี่ชายมีต่อน้องชาย และหวาดกลัวว่าองค์ชายจิงซอง จะไม่ปลอดภัย ถึงขั้นว่าอาจโดนฆ่าในสักวัน

แต่ไม่ทันได้แต่งงาน ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องก็มีอันต้องแตกหัก เมื่อการแทรกแซงของขุนนางสร้างความหวาดหวั่นในพระราชอำนาจ และนำไปสู่เหตุให้องค์ชายถูกเนรเทศ เปิดโอกาสให้คนร้ายทำการลอบปลงพระชนม์

หากความคับแค้นในพี่ชาย ความรักต่อคนรัก ยังดึงรั้งลมหายใจของเขาเอาไว้ เขาจึงกลับมาอีกครั้ง เพื่อทวงคืนทั้งบัลลังก์และเธอ

เปิดเรื่องมาด้วยจุดจบของพระราชินีที่เป็นดุจดวงใจของพระราชาหนุ่มที่เพิ่งขึ้นครองราชย์ แต่มีเหตุให้ต้องประหารราชินีซึ่งมีความรักต่อกันมาตั้งแต่ขณะเป็นเพียงองค์ชาย แม้จะเล่าเพียงไม่กี่นาทีแต่ก็ดึงความดราม่ามาเต็มขั้น เห็นชะตาเลยว่าเรื่องนี้ต้องมีเสียน้ำตาอย่างแน่นอน

เรื่องนี้อีดงกอนรับบทเป็นกษัตริย์ทรราชที่มีชื่อเสียในประวัติศาสตร์ การแสดงจึงออกไปในทางความรุนแรง โหดร้าย อัดอั้นด้วยความแค้น เรียกว่าออกมาในทางน่ากลัวเลยแหละ (บทนี้บทเดียวกับพระราชาในเรื่อง Rebel แต่เรื่องนั้นมีลักษณะออกโรคจิต เรื่องนี้จะดูจิตปกติอยู่ แต่โหดร้าย) พระ-นางรุ่นเด็ก เล่นออกมาได้น่ารัก โดยเฉพาะน้องที่รับบทเป็นนางเอก ต้องพูดเหน่อตลอดด้วย น่ารักมากๆ ส่วนพระ-นาง รุ่นโตที่เพิ่งออกมาได้ 2 ตอน ก็ถือเป็นนักแสดงมากฝีมือ มินยองมีทั้งส่วนน่ารัก และแม้ฉากดราม่าสั้นๆ ก็สามารถดึงอารมณ์ออกมาได้ดีมากๆ ส่วนพี่อูจิน เรื่องนี้ต้องดราม่าทั้งเรื่องความรักที่กำลังเข้าใจนางเอกผิดว่านางเอกไปมีใจกับพี่ชาย และดราม่าความสัมพันธ์กับพี่ชาย ที่ทั้งรัก ทั้งระแวง ทั้งโกรธแค้นกัน รับรองว่าดราม่าพี่น้องหนักหน่วงแน่นอน

แต่สิ่งที่ทำให้เราถึงกับต้องมาเขียนโพสนี้ไม่ใช่อะไร แต่คือความเคมีแรงกล้า แบบต้านทานไม่อยู่ของพระรองและนางเอก เรื่องนี้จะเรียกว่าพระรองเต็มปากก็ไม่ค่อยได้ เพราะออกจะมีความร้ายเป็นทุน แต่ที่เราเลือกเข้า่ #ทีมพระรอง ก็เพราะ เวลาพระรองของเราอยู่กับนางเอก จะเป็นคนที่ดีมากๆ และหลายครั้งนางเอกก็พูดอะไรที่ทำให้คิด และทำให้เรารู้ว่าความจริงแล้วเขาไม่ได้เป็นคนชั่วร้ายอะไร เพียงแต่ชีวิตเขามีที่ไป มีเรื่องราวเบื้องหลัง ทั้งการสูญเสียมารดาอันเป็นที่รัก การไม่ได้รับความไว้วางใจจากบิดา และความรู้สึกอ้างว้างเหมือนตัวคนเดียว

ไม่ว่าจะร้ายกับคนรอบตัวแค่ไหน แต่เวลาที่อยู่กับนางเอก แทบจะเรียกได้ว่าเป็นคนละคน แม้จะไม่ได้หวานแบบเจตนาจีบหรือหยอด แต่กลับมีพลังพิเศษ ดึงเราลงเรือไปอย่างไม่ทันตั้งตัว เชียร์แบบลืมพระเอกกันไปเลย แต่ยังไงนางเอกก็ต้องเป็นของพระเอกแหละเนอะ (ร้องงงงง)

ร่ายมาทั้งหมดไม่ใช่อะไรค่ะ อยากระบายหน่อยว่าซีรี่ส์เกาหลีก็แบบนี้แหละค่ะ ชอบทำให้เรารักพระรอง แล้วก็ต้องช้ำใจ เพราะยังไงพระรองก็คือพระรอง นอกจากจะไม่ใช่คนที่นางเอกรัก ยังต้องเจอกับโชคชะตาที่ไม่เป็นใจ นี่แหละน้ออออ แต่ทำไงได้ เวลารักไปแล้ว ก็ต้องเกาะ #ทีมพระรอง กันไปยาวๆ