เรากลัวความมืดเพราะแพ้จินตนาการของตัวเองว่าหลังกล่องตรงโน้นจะมีใครยืนอยู่ไหม หรือเปิดประตูห้องน้ำออกไปจะมีใครดักอยู่

เราไม่กล้าเข้าห้องน้ำสาธารณะ เพราะกลัวว่าห้องที่ดูเหมือนมีคนอยู่จะไม่ใช่คน แถมพอเข้าไปแล้วยังไม่กล้ามองไปที่ไหนนอกจากข้างหน้า กลัวว่ามองขึ้นไปข้างบนแล้วจะมีบางสิ่ง กลัวว่าจะมีอะไรยื่นมาแตะขา แล้วก็กลัวว่าเสียงชักโครกที่ดังในห้องอื่น จะดังทั้งที่ตอนเข้ามาไม่เห็นมีใครอยู่

เมื่อก่อนบ้านเราห้องน้ำจะอยู่ชั้น 4 ห้องนอนอยู่ชั้น 3 พอจะไปห้องน้ำก็ต้องรีบวิ่งไปแบบไวๆ รีบวิ่งไปวิ่งกลับ พอเราเข้าไปห้องนอนได้จะรู้สึกว่า เฮ้อ โล่ง รอดแล้ว คือเรากลัวผีทั้งที่อะไรคือการคิดว่าผีเข้าห้องนอนไม่ได้

(อันนี้เริ่มไม่ใช่)

เห็นสตรองแบบนี้ ลึกๆ แล้วเราเป็นคนกลัวสัตว์แทบจะทุกชนิดเลย คือสัตว์มันพร้อมจะเผยสัญชาตญาณดิบได้ตลอดเวลา ต่อหน้ามันก็ทำตัวน่ารัก ขี้อ้อน ขี้เล่นให้เราสบายใจไปงั้นแหละ แต่ในใจมันรู้สึกไง ไม่มีใครรู้ มันพูดไม่ได้ว่า "เออ กูไม่พอใจแล้วนะ" แต่มันอาจจะเลือกแสดงออกโดยการตะปบเลย

เราไม่กล้าเอาเท้าโผล่จากผ้าห่ม หรือนอนเท้าเลยขอบเตียงเพราะกลัวมีอะไรมาดึง แล้วก็ไม่กล้าหลับตาตอนล้างหน้าเพราะกลัวลืมตามาแล้วเจอผี ติดภาพจากในละครตอนเด็กๆ วันไหนกลัวจัดๆ ก็จะไม่ล้างหน้าตรงตา

เราชอบจินตนาการไปว่า เวลามองกระจกหลังรถตอนกลางคืน มันจะมีอะไรโผล่มาในกระจก หรือนั่งอยู่ตรงเบาะหลังรถรึเปล่า หลอนๆ 

เรากลัวมาก กลัวจริงจัง ไอ่ลูกสละมันทำให้เรานึกถึงก้อนสมอง หรือเครื่องในอะไรสักอย่าง แล้วมันลอยอยู่ในน้ำ โครตน่าขนลุกเลย 

ตอนเด็กๆ เราชอบกลัวเวลาขึ้นบันไดคนเดียวแล้วเราต้องเป็นคนปิดไฟทั้งหมด ก็จะวิ่งขึ้นบ้านอย่างรวดเร็วเพราะกลัวมีอะไรตามหลัง

เวลาตอนกลางคืน หลังเที่ยงคืนหรือช่วงที่ฟ้ามืดสนิทเราจะไม่กล้าส่องกระจก อย่างบ้านเราเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนก็จะเจอกระจก เราจะไม่มองเลยกลัวเห็นอะไรที่ไม่ใช่ตัวเอง บางทีเผลอเหลือบเห็นตัวเองก็ใจแป้วๆ 

เราไม่กล้าข้ามกระดาษหรือหนังสือ หากจำเป็นจริงๆ คือถ้าต้องทำเราจะต้องหันกลับมากราบ 3 ทีเสมอ เพราะเรากลัวว่าจะเรียนหนังสือไม่เก่ง 

ปกติเราชอบพูดคนเดียวในห้องน้ำที่บ้าน แต่จะไม่พูดที่อื่นเลยเพราะกลัวผีนึกว่าคุยด้วยแล้วจะตามเรากลับมา เพราะคิดว่าเราสื่อสารกับมันได้ ไรงิ

ก่อนเข้าห้องตัวเองทุกครั้งเราจะเกิดนิมิตว่า มันจะมีโจรอยู่ในห้องเรารึเปล่า เราก็เลยเคาะๆ ประตูห้องตัวเองทุกครั้งก่อนเข้าห้อง เพราะคิดว่าถ้ามีใครอยู่ คงตกใจเสียงเคาะแล้วเคลื่อนไหวจนเราได้ยินเสียง ซึ่งมันก็มีอยู่วันหนึ่งเราเปิดประตูเข้าห้องปุ๊บ มีคนออกมาจากหลังประตูที่เป็นมุมอับมาล็อคคอ นึกในใจแบบนั่นไงวันนี้ไม่ได้เคาะประตู แล้วก็กำลังทำท่าจะกรี๊ดมันก็อุดปาก บอกอย่าเสียงดังเสียงทุ้มมากชายฉกรรจ์สุดๆ ปรากฏคือเพื่อนมาเซอร์ไพรส์วันเกิด อีเอี้ย