dearmad (Irish Gaelic) = forget 

ทางที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคน

นั่นคือการที่คุณจะต้องลืมทุกอย่างเกี่ยวกับตัวผมไป

เพื่อความปลอดภัยของคุณ

และผมจะยอมรับความเจ็บปวดนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว

แต่เปล่าเลย สิ่งที่คุณเลือก คือเก็บความทรงจำนั้นเอาไว้กับตัว 

ส่วนผมจะขอรับสิ่งนั้นเอาไว้เอง

ผมจะเป็นผู้ลืมเรื่องราวต่างๆ ของคุณเอง

และนั่นก็ยังเป็นความเจ็บปวดของผม แม้ผมนั้นจะจำเธอไม่ได้แล้วก็ตาม

คุณรู้มั้ยว่าการที่คุณจำอะไรได้เพียงเสี้ยวเดียวนั้นจะทำให้คุณรำคาญตัวเองมากกว่าที่เคยเป็น

โดยเฉพาะสิ่งที่คุณเคยรู้สึก และสัมผัสถึงมัน

ผมรู้ว่าผมเคยออกท่องเที่ยวกับเธอ ได้ผจญภัยกับเธอ ช่วยชีวิตเธอ และเธอช่วยชีวิตผม เราเดินทางไปที่ต่างๆ เคยขึ้นรถไฟไปด้วยกัน 

ผมยังคงจำเรื่องราวเหล่านั้นได้

ผมรู้ว่าเธอคือคลาร่า ออสวอลด์ 

และผมมั่นใจว่าหากผมพบเธออีกครั้งผมจะจำเธอได้

แต่นั่นคือความคิดของผม แต่เปล่าเลย 

ผมมารู้ทีหลัง ในช่วงเวลาที่ผมจะต้องรีเจนเนอร์เรชั่น

ว่าผมเคยพบเธอหลังจากนั้น แต่ผมไม่สามารถจำเธอได้

และภาพนั้นก็หายไป

ผมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ผมถึงจะสามารถนึกถึงเธอได้อย่างไม่มีสิ่งใดมาขัดขวางความรู้สึกนึกคิดของผม

ราวกับว่ามีม่านขุ่นบังผมเอาไว้ทุกครั้งเวลาที่นึกถึงเธอ

หรือเหมือนมีกระจกทึบขวางผมทุกคราว

มันก็ไม่ต่างกับการสัมผัสแต่ไม่รู้สึก การนึกถึงแต่ไม่สามารถเข้าใจได้

ผมไม่เข้าใจ

ถ้าหากว่าสิ่งนั้นมีผลทำให้เธอลืมเรื่องราวของผมได้ นั่นก็ควรทำให้ผมลืมเรื่องราวของเธอได้เช่นกัน

มันควรจะทำให้ผมลืมเธอได้สนิทสิ 

ไม่ใช่ทำให้มันกลายเป็นจิ๊กซอว์ที่ไม่สมประกอบ และคอยให้ผมต้องหาคำตอบกับทุกๆ ชิ้นส่วนในความทรงจำของผม

สำหรับผม

เธอคือจิ๊กซอว์ที่ผมต้องตามหาชิ้นส่วนให้ครบเพื่อนำมาประกอบเรื่องราวต่างๆ ของเธอในความทรงจำของผม

เพียงแต่ผมไม่สามารถรับรู้ได้ว่าแต่ละชิ้นส่วนนั้นอยู่ที่ใด

หรือผมควรจะปล่อยความทรงจำนั้น และลืมมันไป

อย่างที่มันควรจะเป็น