"ด็อกเตอร์ ฉันอยากเห็นคุณใส่ตัวนี้" คลาร่าชูกระโปรงคิลท์ที่หนุ่มชาวสกอตนิยมใส่กันในเทศกาลต่างๆ ขึ้นมา 

"ผมใส่กางเกงลายสกอตก็พอแล้วน่าคลาร่า"

"ใส่คิลท์เถอะ ฉันว่ามันน่าจะเหมาะกับคุณดีนะ"

"..."

"นี่เรากำลังจะไปงานเทศกาลกันนะด็อกเตอร์"

จนแล้วจนรอด ด็อกเตอร์ก็ไม่รอดจากคำขอร้องของคลาร่าที่ขอให้เขาใส่คิลท์เพื่อออกไปงานเทศกาลกับเธอจนได้

"นี่ คลาร่า ทำไมถึงอยากมาที่นี่"

"ก็ที่นี่มีงานเทศกาลยังไงล่ะ" เธอเดินจูงแขนด็อกเตอร์ลัดเลาะผู้คนที่เบียดเสียดกันภายในงานเทศกาล

เธอชี้ให้ด็อกเตอร์เห็นการแสดงที่หลากหลาย มีทั้งเปิดหมวกและส่วนจัดงานแสดง บรรยากาศภายในนั้นเต็มไปด้วยเสียงที่ดัง ทั้งเสียงเพลง เสียงการแสดง เสียงผู้คนจ๊อกแจ๊กกัน บรรยากาศของสกอตแลนด์ช่างต่างกับที่อื่นๆ อันที่จริง แต่ละที่ต่างก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวต่างกัน ถึงได้มีความโดดเด่นเป็นของตัวเอง

เสียงปี่สกอตบรรเลงดังขึ้นมาจากจุดใดจุดหนึ่ง เธอก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินไปดูใกล้ๆ โดยที่ไม่ลืมจูงด็อกเตอร์ไปด้วย อันที่จริงเธอก็รู้ว่ายังไงด็อกเตอร์ไม่น่าจะหลงทาง แต่ถึงยังไงมีเขาอยู่ด้วยกันก็น่าจะอุ่นใจกว่า

"ไม่ยักกะรู้ว่าคุณชอบ" เขากระซิบที่ข้างหูของเธอระหว่างที่ยืนดูเหล่าปี่สกอตบรรเลงร่วมกัน

"มีอีกเยอะที่คุณไม่รู้เกี่ยวกับฉัน" เขาตัวสูงเกินกว่าที่เธอจะเขย่งแล้วกระซิบถึง เขาต้องก้มลงมานิดหน่อยเพื่อให้อีกคนไม่ต้องเขย่งขึ้นมามาก

"ผมไม่เชื่อหรอกน่า" ไม่ทันขาดคำ มือน้อยๆ ของเธอก็ตีเข้าที่ต้นแขนของเขา เรียกรอยยิ้มให้เกิดขึ้นมาได้บนใบหน้าของทั้งสองฝ่าย

งานเทศกาลที่เอดินบะระ เป็นหนึ่งในเทศกาลที่เธอตั้งใจจะมาซักครั้งหนึ่ง จนกระทั่งวันนี้ เขาให้เธอเลือก และแน่นอนว่าเธอเลือกจะมางานนี้

"ด็อกเตอร์"

"ว่ายังไง"

"คุณชอบพลุรึเปล่า"

"ผมเคยเห็นสวยกว่านี้"

ทั้งคู่นั่งมองพลุที่ถูกจุดยามค่ำคืนภายในงานเทศกาลนั้น เธอรักพลุมากพอๆ กับการอ่านหนังสือ และการออกเดินทางท่องเที่ยวกับเขา ท้องฟ้าสว่างไสว เต็มไปด้วยแสงจากพลุหลากหลายสี หลากหลายรูปร่าง เสียงผู้คนดังเจือยแจ้วพอๆ กับจำนวนคนที่แน่นขนัด

การที่จูงมือเขาเอาไว้ท่ามกลางคนหมู่มาก นอกจากจะทำให้ไม่พลัดหลงกันแล้ว ก็ยังทำให้เธออุ่นใจ เวลาที่เขาอยู่ข้างๆ

"คุณชอบพลุสินะ"

"คุณก็รู้นี่นาด็อกเตอร์" 

"แล้วไฟเย็นล่ะ"

"ชอบสิ"

"ไปจุดไฟเย็นกัน"

"แล้วคุณชอบพลุมั้ย"

"ถือไฟเย็นดีๆ นะ"

"ถ้าคุณไม่บอก ฉันก็จะไม่เล่นนะ"

"ฮ่า...คลาร่า...คลาร่า...คลาร่า... คุณก็รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ผมชอบ... ผมเองก็ชอบพลุเหมือนกัน ไว้วันหลังผมจะพาไปดูพลุที่สวยที่สุดในชีวิตของผมก็แล้วกันนะ"

หลังจากที่แอบไปเล่นไฟเย็นด้วยกันแล้ว งานเทศกาลก็ยังคงคึกคักอยู่ เสียงดนตรีบรรเลงอยู่ทั่ว เพลงสำเนียงสกอตทิชสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับหลายๆ คน บรรดาหนุ่มๆ สกอตสวมคิลท์เดินเต็มสถานที่จัดงาน บางคนมาเป็นกลุ่มใหญ่ๆ นักดนตรีบางคนก็สวมคิลท์ ช่างเป็นอะไรที่เพลินตา 

"ด็อกเตอร์ คุณถ่ายรูปให้ฉันหน่อยสิ" เธอขอร้องให้เขาถ่ายรูปเธอกับหนุ่มๆ สกอตแลนด์ และเธอก็รู้ว่าเขาไม่ค่อยพอใจแน่นอน แต่เธอก็ไม่สนใจหรอก เพราะยังไงๆ เขาก็ไม่ยอมถ่ายรูปกับเธออยู่ดี

"อย่าน้อยใจไปเลยน่า คุณไม่ยอมถ่ายรูปกับฉันเอง ช่วยไม่ได้"

"..."

"ไว้คุณยอมถ่ายรูปกับฉันก่อนค่อยมางอนแบบนี้" พูดจบเธอก็ลากแขนอีกฝ่ายให้ไปเดินเล่นกับเธอในส่วนต่างๆ จนกระทั่งงานในคืนนั้นเลิก จึงได้พากันเดินกลับทาร์ดิส

"ขอบคุณที่คุณยอมพาฉันมานะด็อกเตอร์" เธอสวมกอดเขา แม้เขาจะไม่ชอบการกอดก็ตาม

"แค่คุณสนุกกับมัน ผมก็พอใจแล้วล่ะ"

"ไว้เจอกันใหม่วันพรุ่งนี้ เวลาเดิมนะ" เธอหอมแก้มเขาเบาๆ ก่อนจะวิ่งออกจากทาร์ดิสไป

มันไม่ใช่พลุหรอก ที่เขาชอบมอง