ทำไมไม่เป็นผม

            ทำไม

            ผมมันทั้งขี้ขลาดและอ่อนแอเกินกว่าจะออกจากห้องสี่เหลี่ยมคับแคบ

            ผมไม่เหมาะสมกับโลกใบนี้เลย

            ทำไมทำไมต้องเป็นพี่

            แคนนิสจำประโยคบอกเล่าเชิงพรรณนาอันอุปมาไปด้วยความเจ็บปวดนานาชนิดในสมุดปกแข็งใต้เตียงของลูกชายได้ขึ้นใจ ความยากลำบากที่ลูกของเธอแบกมันไว้บนบ่ามาตลอดชีวิตวัยเด็กช่างแตกต่างจากสิ่งที่เธออยากจะให้เป็น หัวใจอันแข็งแกร่งของผู้เป็นแม่ราวถูกพังทลายลง เพียงแค่หมึกปากกาอันประกอบไปด้วยรอยขาดวิ่นบนหน้ากระดาษเพียงเท่านี้ ทว่ากรีดลึกราวกว่าความหยั่งลึกใดใดบนโลกจะหาเปรียบได้ หยดน้ำตาสีใสพลันร่วงหล่นเปรอะแก้มสาก ริ้วรอยเด่นชัดบนใบหน้าเริ่มปรากฏชัดทีละนิด อ้อมแขนของเธอโอบกอดสมุดบันทึกแน่น ไม่มีสิ่งใดที่เธอต้องการอีกแล้วบนโลกใบนี้ แม้กระทั่งตัวของเธอเอง