ทำไมเราต้องมีความสุขกับสิ่งที่เราควรจะได้อยู่แล้วด้วยล่ะ ?
สิ่งพื้นฐาน … อย่างได้กินสามมื้อ ได้นอนตอนกลางคืน
เราควรจะได้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ
ทำไมเราจะต้องมีความสุขกับสิ่งพวกนี้อะ
ไม่สิ
ทำไมเราจะต้องรู้สึกมีความสุขถ้าได้สิ่งพวกนี้ล่ะ
แต่ถามว่าได้สิ่งพื้นฐานแล้วไม่รู้สึกดีหรอ
อืมมม … ก็ดีนะ แต่เราควรจะได้อยู่แล้วไง ควรจะรู้สึกเฉย ๆ ด้วยซ้ำ
แปลกดีเนอะ ที่เรากลับมีความสุุขเพราะว่าได้สิ่ง’’พื้นฐาน”ที่่ควรจะได้ แต่มันหายไป
สรุปว่า ทุกวันนี้ความสุขเราเป็นแบบสัมพัทธ์หรอ ?
ที่จริง การที่คนเรามีความสุขง่าย ๆ ก็เป็นเรื่องที่ดี
หรือว่าการมีความสุขกับสิ่งพื้นฐานนั้นเพียงพอ
แต่คนที่ไม่พอคือเรา ?
*ถอนหายใจยาวยาวหนึ่งที*
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in