เต็นท์ของเราอยู่ห่างจากแม่น้ำประมาณสิบฟุต  เราอยู่ในจุดที่ลำนำขยายตัวกว้างที่สุด คงราวๆ ยี่สิบฟุตถ้าจะข้ามไปอีกฝั่งของแม่น้ำ อากาศตอนนี้ร้อนมากเพราะเป็นช่วงฤดูร้อน แต่น้ำในแม่น้ำยังเย็นอยู่ ซึ่งนั่นเป็นจุดสำคัญ

ผมมองข้ามไหล่ตัวเองไปบ้าง ผมเห็นบางอย่างเดินอยู่กลางแม่น้ำอีกฝั่งหนึ่ง จากจุดที่เราอยู่ มันดูเหมือนกวางแต่เราก็ไม่แน่ใจนัก เพราะแสงเดียวที่มีก็คือแค่กองไฟเล็กๆ ผมลุกขึ้นและเดินเข้าไปใกล้ริมน้ำ ผมมองเห็นเขากวางคู่หนึ่ง เราจึงเดาว่านั่นคงเป็นกวางตัวผู้แน่ๆ แต่ผมก็ยังนึกในใจว่ามันประหลาดมากเลยที่กวางมาเดินอยู่ในน้ำแถมยังเดินเข้ามาทางเราอีกด้วย ผมจึงหันไปถามโนแลนว่าเราควรทำยังไงกันดี โนแลนมองดูกองไฟด้วยสายตาประหลาด เขาบอกผมให้นั่งลงและหุบปากซะ ผมก็ทำตาม เพราะผมไม่เคยเห็นเขาทำท่าทีเคร่งเครียดแบบนี้มาก่อน เขากระซิบกับผมว่าอย่าไปสนใจมัน และให้เราทำทีเหมือนคุยกันไปตามปกติ ผมได้แต่เงียบเพราะไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปว่าอะไร

เขากลับมาพูดเรื่องรายการโชว์ทางทีวีตอนหนึ่งกับผม ผมได้ยินเสียงกวางตัวนั้นค่อยๆ เดินขึ้นมาจากน้ำเลยไม่ได้สนใจที่เขาพูดเท่าที่ควร ผมพยายามจะหันหลังกลับไปมอง แต่ทุกทีที่ทำท่าจะหันไป โนแลนก็ตีผมที่แขนเพื่อให้ผมกลับมามองที่เขาเท่านั้น ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกกลัวเลยนะ ผมออกจะไปในทางสงสัยมากกว่าว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงกวางตัวนั้นเดินพ้นจากน้ำและผมก็เริ่มพอจะมองออกแล้วว่ามันเหมือนตัวอะไร  มันไม่ใช่กวาง  เพราะสิ่งที่ผมเห็นนั้นมันเดินด้วยขาแค่สองข้าง

ผมทำท่าจะลุกเพราะตกใจกลัวมาก แต่โนแลนฉุดผมให้นั่งลงและพูดถึงรายการทีวีอะไรนั่นเสียงดังขึ้นกว่าเดิมอีก ผมบอกได้เลยว่าจากสีหน้าเขา เขาก็หวาดกลัวไปไม่น้อยกว่าผมหรอก บางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เขาโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วใช้ไม้เขี่ยกองไฟ พร้อมกับกระซิบบอกผมว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามเราพูดกับมัน ผมมองเห็นเจ้าสิ่งนั่นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และหยุดยืนอยู่หลังโนแลน ผมกลัวจนฉี่จะราดและคิดว่านี่ถ้าอยู่คนเดียวผมคงวิ่งหนีเตลิดไปแล้ว แต่ผมไม่อยากทิ้งโนแลนเอาไว้ ผมจึงทำได้แค่นั่งเฉยๆ และเหลือบตามองสัตว์ประหลาดนั่น