เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ถ้าโลกนี้ไม่มีฝน...WonderBii
เมื่อสองเท้า... ยังต้องก้าวเดิน :)
  • ฉัน... คิดถึงวันเก่าๆ

    ฉัน... คิดถึงมิตรภาพของเราที่แสนดี

    ฉัน... คิดถึงเสียงหัวเราะและรอยยิ้มที่เรามีร่วมกัน

    ฉัน... คิดถึงบรรยากาศเหล่านั้นเหลือเกิน

    เราเคยร้องไห้ เราเคยทุกข์ เราเคยสุขไปด้วยกัน

    แต่วันนี้... เราต่างแยกย้ายเดินไปในเส้นทางของตัวเอง

    แต่ฉัน... ยังคิดถึงทุกคนเสมอ

    และฉัน... ยังต้องเดินต่อ

    โชคดีนะ


    แด่...
    เพื่อนร่วมงานกลุ่มแรกที่ดีที่สุดในชีวิต  
    และจะไม่มีวันลืม


    วันนี้มาแนวซึ้งแฮะหลังจากหายหน้าหายตาจาก minimore ไปเป็นเดือน >__<

    และข้ออ้างของคนขี้เกียจเขียนอย่างเราก็คือ "ไม่มีเวลา" จ้าาา ฮ่าๆๆๆ

    แต่เมื่อกี้เพิ่งได้รับโทรศัพท์จากพี่ที่เคยทำงานด้วยกันคนหนึ่งโทรมาเล่าเรื่องน่ายินดีให้ฟัง

    แล้วเราก็ feel good มากๆ เลยอยากถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือเก็บไว้

    หรือเผื่อใครมีเรื่องราวคล้ายๆ กัน อารมณ์คิดถึงเพื่อนก็มาแบ่งปันกันได้นะ

    (ปล.เราออกจากงานที่แรกมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว แต่ก็ยังติดต่อกับเพื่อนๆ พี่ๆ เค้าอยู่ รักกันสุดดด)

    ก็ไม่มีอะไรมากหรอก คือก่อนหน้านี้กำลังรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังอยู่ 

    แต่พอได้รู้ว่าพี่ที่เรารักแฮปปี้มีความสุข ได้ทำในสิ่งที่หวัง มีสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต

    จู่ๆ เรากลับสุขใจไปด้วยแบบง่ายๆ เลย :) ดีจัง 

    แค่จะบอกว่า "ความสุข" บางทีมันก็เกิดจากเรื่องแสนธรรมดาแบบนี้แหละ

    และบางที "ความสุข" ที่เรามีอาจทำให้คนรอบข้างสุขตามไปได้ด้วยนะ :)))


    ...Good Night...  

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in