“ติ๊งต่อง! วันที่ 15 พฤศจิกายน 2017 โลกออนไลน์แล้ว”

          จู่ๆ หอคอยดำขนาดมหึมาที่ปรากฏขึ้นเหนือน่านฟ้าทั่วโลกเมื่อหกเดือนก่อน ก็ส่งเสียงประกาศให้ทุกคนเข้าร่วมเกมที่หอคอยเป็นผู้สร้างและกำหนดกติกา

          ถังโม่ บรรณารักษ์หนุ่มผู้เฉลียวฉลาด สามารถเอาชนะเกมของหอคอยดำมาได้ จึงได้รับไอเทมพิเศษที่ทำให้เขาสามารถสื่อสารกับ ฟู่เหวินตั๋ว ผู้เล่นลักลอบเขต 1 ของประเทศจีน เพื่อขอให้อีกฝ่ายช่วยเหลือเขาในการฝ่าด่านเกมที่แสนจะอันตรายและเอาตัวรอดจากมอนสเตอร์ประจำดันเจี้ยน

          ด้วยเหตุนี้เอง ทั้งคู่จึงต้องร่วมกันฝ่าฟันเพื่อเอาชนะเกมและไขความลับของหอคอยดำ ในขณะที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็เริ่มต้นขึ้นโดยไม่รู้ตัว

          สารภาพว่าค่อนข้างลังเลว่าจะสอยดีมั้ย เพราะบอกตามตรงว่าตัวอย่างที่สำนักพิมพ์ลงให้อ่านมันยังไม่คลิกกับเราเท่าไหร่ (แถมงงด้วย ไม่เข้าใจ หรือเราโง่ 5555) คือด้วยจำนวนเล่มมัน 10 เล่มจบทำให้เนื้อหาช่วงแรกๆ มันยังไม่ถึงจุดสนุกด้วยมั้ง แต่สุดท้ายก็ไปซื้อมาลองชิมอยู่ดี

          แล้วมันก็เป็นเป็นอย่างนั้นจริงๆ สรุปว่าหลังจากพ้นช่วงทดลองอ่านในเว็บก็คือสนุกไปเลย น่าจะประมาณช่วงบทที่ 8 คือจะเริ่มสนุกแล้วดึงให้เราเข้าสู่วังวนรักการอ่าน รู้สึกอยากติดตามต่อได้ละ (แถมส่วนตัวเราว่าเกมแรกที่ให้หาหนังสือนั่นไม่สนุกที่สุดในเล่มเลย 555 เกมอื่นๆ หลังจากนี้มันสนุกมากกว่า แบบมากๆ)

          เล่มแรกพระนายยังไม่ได้เจอกัน แค่รู้จักกันผ่านทางเสียง เพราะดันบังเอิญไปเจอเข้ากับอุปกรณ์สื่อสารประหลาดที่ทำให้คนสองคนที่อยู่ห่างกันพันลี้สามารถสื่อสารกันได้ แถมยังมีระบบโกงช่วยเซฟเกมอีกต่างหาก ในเล่มนี้ถังโม่ออกเดินทางไปหาเพื่อนหลังเหตุการณ์ในประเทศเริ่มย่ำแย่ลง ได้เจอคนที่มีบทบาทในอีเว้นท์ของเล่มแบบรายทาง ในขณะที่ผู้เล่นลักลอบอย่างฟู่เหวินตั๋วกำลังพยายามทำลายหอคอยอยู่คนเดียวอีกด้านหนึ่ง

          ไม่รู้เหมือนกันว่าพระนายจะเจอกันตอนไหน แถมในเล่มเราจะได้รู้จักถังโม่ค่อนข้างดีแล้วว่าเขาเป็นคนยังไง ไม่ค่อยยี่หระยินดียินร้ายอะไรเท่าไหร่แต่สมองดีมาก ส่วนตัวฟู่เหวินตั๋วเราจะรู้จักเขาผ่านการบรรยายจากคนอื่นมากกว่า เลยคิดว่าถ้าเนื้อหาหลังจากนี้เริ่มโฟกัสไปที่ตัวฟู่เหวินตั๋วมากขึ้นเราคงจะได้เรียนรู้กันอีกทีว่าแท้จริงแล้วคนคนนี้เป็นคนยังไง แล้วไปทำอีท่าไหนถึงกลายเป็นผู้เล่นลักลอบ


          สิ่งเดียวที่กังวลคือเห็นชื่อนักเขียนคนนี้แล้วขยาดเล็กน้อยเพราะงานที่ผ่านมาของเค้าอวยชาติตัวเองเยอะมากจนเราอ่านแล้วอึดอัด 555 เล่มนี้ก็เห็นมีนิดนึง ช่วงแรกๆ มีแซะรัฐบาลนิดใส่มาเพื่อคอนทราสต์ หลังจากนั้นก็แบบรัฐจัดการดี บลาๆ แต่ก็นิดเดียวนะ ไม่เหมือนพวกเล่มเซ็ทซูเปอร์โมเดล/ซูเปอร์สตาร์ทั้งหลายที่ยัดมาเยอะจนเราเลิกอ่านไปเลย อาจเพราะเล่มนี้มันแนวเกมส์ๆ ด้วยมั้งเลยไม่ต้องใส่มามาก ทำให้คนอ่านเอนจอยกับเนื้อหาหลักได้ยาวๆ มากกว่า

          แต่นี่คิดว่าตัวเอกมีความซูเงียบๆ คือ ability กับ luck มันอยู่ฝ่ายตัวเอกเพราะงั้นมันเลยจะดูโกงๆ หน่อย แต่นี่ชอบไอ้หนังสือที่ชอบแซะถังโม่มาก อ่านหมายเหตุนางแล้วขำตลอด เป็นสีสันของเรื่องเลย

          ส่วนการแปลการพรู๊ฟมีหลุดๆ มาเหมือนกัน ดูจากชื่อผู้แปลเหมือนจะมีสองคน (?) สำนวนโอเค แต่พอแทนตัวเองว่าพี่ว่าน้องมันดูไทยมากเลย ไม่ชิน 55555 แบบ "พี่คิดว่าน้องทำแบบนี้ดีกว่า บลาๆ" ปกติไม่ค่อยเจอแปลสำนวนนี้เท่าไหร่ จะเป็นแบบ ฉัน เธอ นาย ไปเลยมากกว่า แต่อันนี้ก็แค่รสนิยมส่วนตัวของเราเนอะ ไม่ได้มีผลต่อต่อภาพรวมค่ะ

          ปกสวยดี (แม้คาแรคเตอร์จะวาดออกมาเหมือนคิมดกจาไปหน่อยก็เถอะ) เห็นคนที่เคยอ่านบอกว่าเก็บรายละเอียดปกได้ดีนะ แต่ Sense บรีฟงานปกปังตลอดอยู่แล้ว รอชมปกเล่มต่อไปว่าจะเป็นยังไง ลุ้นให้เป็นพระเอก อยากเห็นหน้าพระเอกใจจะขาดแม้พี่จะยังมีบทน้อยก็เถอะ 5555

          ใครที่ยังไม่แน่ใจว่าจะอ่านแล้วคลิกมั้ย เราแนะนำให้ซื้อเล่ม 1 มาอ่านก่อนค่ะ เพราะอ่านในทดลองอ่านแล้วไม่ช่วยอะไรเลย เราอ่านแล้วไม่คลิก แต่พอได้อ่านทั้งเล่มแล้วดันชอบเฉย แต่ด้วยความที่มัน 10 เล่มจบ แถมช่วงเวลาโดยเฉลี่ยในการออกหนังสือแต่ละเล่มของ Sense นั้นน่าหวั่นใจนิดหน่อย อาจต้องตามดูกันยาวๆ อีกที

twitter : @malavitabb