นิทานพันดาว
? YAOI / BL
? สำนักพิมพ์นาบู
✍? เขียน : Bacteria
หากร้อยพันคำอธิษฐานที่ล่องลอยระยิบระยับในหมู่ดาว...จะเป็นจริงสักครั้ง ฉันก็ขอภาวนาแค่ได้อยู่เคียงข้าง ‘เขา’ คนนั้น
ตลอดไป
เพราะประโยคสุดท้ายในไดอารีสีหวานทำให้ ‘เธียร’ ตัดสินใจเดินทางไปเป็นครูอาสาบนดอยเพื่อทำตามคำขอสุดท้ายของ ‘เธอ’ ให้เป็นจริง ในโลกที่ไม่รู้จัก... เขาได้เรียนรู้ถึงคุณค่าในตัวเอง และการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน รวมถึงการได้เจอกับ ‘ร้อยเอกภูผา’
ความใกล้ชิดก่อเกิดสายใยผูกพันท่ามกลางขุนเขาที่งดงามสุดเขตชายแดนประเทศ หัวใจ ของเธียรอัดแน่นไปด้วยความทรงจำที่มีต่อนายทหารร่างยักษ์จนเริ่มสับสนว่าความรู้สึกดีๆ เหล่านี้เป็นของเขาหรือของ ‘ใคร’ กันแน่?
ความรักที่มีกาลเวลาเป็นเครื่องทดสอบช่างยากที่จะก้าวผ่าน หรือพวกเขาต้องอ้อนวอนต่อร้อยพันดวงดาวบนฟากฟ้าเพื่อให้คำสัญญาเพียงหนึ่งเดียวนี้เป็นจริง
-----------
“เธียร” เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่โตมาในครอบครัวทหาร มีพ่อเป็นถึงผู้บัญชาการกองทัพบก แม่เป็นคุณหญิงชอบออกงานการกุศล โตมาในครอบครัวที่มีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเงินทอง ฐานะทางสังคม และการศึกษา ด้วยความเป็นลูกคนเล็ก เธียรจึงถูกรักและตามใจมาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งโลกทั้งโลกของเธียรก็พังทลายเมื่อหมอตรวจพบว่าเขาติดไวรัสที่กล้ามเนื้อหัวใจ ต้องได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ ทว่าผ่านไปสองปี ความหวังของเธียรก็ริบหรี่ไปตามเวลา เธียรจึงกลายเป็นเด็กประชดชีวิต กินเหล้าเมายามั่วผู้หญิง จนอาการกำเริบ ต้องเข้ารับการผ่าตัดหัวใจโดยด่วน เหมาะเจาะกับช่วงเวลาที่ “ทอฝัน” ครูอาสาจากมูลนิธิแสงทองได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต หัวใจที่เธอลงชื่อบริจาคไว้จึงส่งมายังเธียร เพื่อต่อลมหายใจของเขา
เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าหัวใจไม่ใช่ของตัวเองอีกต่อไป เธียรจึงพยายามตามหาเจ้าของหัวใจด้วยความอยากรู้ การค้นเจอไดอารี่ของทอฝันทำให้เธียรได้เห็นโลกในอีกมุมที่ไม่เคยเห็น เขาพบว่าแม้จะมีเงินทองและคนเอาอกเอาใจ แต่ตัวเองไม่เคยมีความสุขเลย เธียรจึงไปเป็นครูอาสาที่ ผาปันดาว ตามรอยของทอฝันเพื่อหาคำตอบให้เส้นทางของตัวเอง ว่าเขาจะสามารถทำเพื่อผู้อื่นได้จริงๆ หรือ? และที่นั่น เธียรก็ได้พบ “ผู้กองภูผา”
ชายหนุ่มที่ครูทอฝันแอบรัก เป็นจุดเริ่มต้นของความผูกพันที่ค่อยๆ ซึมลึก
เรื่องนี้เป็นนิยายน้ำดีเรื่องหนึ่งเลย ถ้ามีสักเรื่องที่อยากให้เป็นละคร ก็คงเป็นเรื่องนี้แหละนะ... (แต่งบน่าจะบาน...) มันมีอะไรดีๆ แฝงอยู่ในเรื่องเยอะมาก ประเด็นของการตามหาตัวเอง การเติบโต การทำเพื่อผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องนี้ทำให้เราระลึกถึงพระราชกรณียกิจของในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่แทรกเป็นระยะไว้ให้คิดถึง (ซับน้ำตา) ทางด้านประเด็นความรัก เป็นประเด็นรักต่างชนชั้นของผู้กองประจำชายแดน กับ คุณชายผู้เพียบพร้อม (อุว้าว) เป็นนิยาย feel good ผสมดราม่านิดๆ
รู้สึกว่ามันเป็นนิยายที่ละมุน กลมกล่อม ให้ข้อคิด จบแบบอิ่มเอม นิยายใส ๆ ใสมากกกกก คลีนสุดดดด มีฉากสวีทวี๊ดวิ้วของสองหนุ่มท้ายเล่มนิดหน่อย ที่ไปๆ มาๆ กลายเป็นฉากตลก (ฮา)
อะไรที่ชอบมีเยอะมาก แต่ก็ยังแอบมีจุดที่ไม่ชอบเหมือนกัน เช่น ประเด็นหัวใจที่โปรยมาบนปก เข้าใจว่าจะเล่นประเด็น “นี่เป็นความรู้สึกของใครกันแน่?” แบบพล็อตคลาสสิคๆ แต่เอาเข้าจริง ประเด็นนี้ในเรื่องออกมาแค่นิดเดียว แถมเคลียร์ด่านนี้ง่ายมาก… เพราะตลอดเวลาที่อ่านมาคนอ่านอย่างเราเข้าใจมาตลอดว่ามันเป็นความรู้สึกของเธียรล้วน ๆ เพราะไม่มีช่วงไหนที่เธียรนึกตั้งคำถามกับตัวเองเลย กลายเป็นประเด็นของ coming of age ที่ชูโรงซะมากกว่า ก็เลยรู้สึกว่าถ้าโปรยไว้ขนาดนั้น น่าจะหยิบเอาประเด็นหัวใจมาเล่นให้มากกว่านี้เรื่องจะขยับความเข้มข้นขึ้นไปอีก
อีกประเด็นหนึ่งคือ ทอฝัน ตัวละครที่สำคัญของเรื่อง แต่เรากลับรู้สึกตัวตนของครูทอฝันน้อยมาก ถ้าขยายเรื่องราวของทอฝันจากไดอารี่ให้มากกว่านี้ ให้ทำความรู้จักมากกว่านี้ เราว่าคนอ่านก็จะรู้สึกเข้าใจตัวตนและสัมผัสถึงตัวเธอมากขึ้นนะ
อ่านจบแล้วเห็นคนหวีดผู้กองเยอะมาก นี่ก็หวีด 555555 โคตรชอบฉากดาวดวงสุดท้าย ต้องอ่าน! โรแมนติกจริงเชียวพ่อคุณ!!!
ชอบเธียร เป็นเด็กน่ารักนะ ถึงจะทำตัวใจแตก แต่เอาเข้าจริง ถ้าตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างที่ชอบก็จะขยันและมุ่งมั่นมาก แถมตอนยังไม่อีโวก็ร้ายกาจอยู่แล้ว พออีโวปุ๊ป ร้ายกาจแบบวินาศสันตะโร (ชม)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in