เด็กหญิงสายรุ้ง - Everyday is Monday

เด็กหญิงคนหนึ่ง

มองเห็นสายรุ้ง

แว้บเดียวก็หายไป

รถผ่านไปเร็วจัง

ยังไม่ทันเห็นเต็มตา

เธอเฝ้าใฝ่ฝัน

สักวันต้องได้เจออีก

สายรุ้งโค้งใหญ่

เธอเฝ้ารอคอย

ตั้งท่า สังเกต

ทุกอย่างรอบตัว

ที่มีสายรุ้ง

ปริซึม

ขอบกระจก

เงาสะท้อนขวดน้ำ

มีลายรุ้งเล็กๆ

แต่ยังไม่ใหญ่พอ

เธอกลับไปหา

ที่เดิมที่พบ

ครั้งแล้วครั้งเล่า

สายรุ้งไม่ออกมา

ไม่มีใครบอกเธอได้

ว่าจะเจออีกเมื่อไหร่

บ้างก็ว่า

ไม่มีวันหรอก

เลิกเพ้อเจ้อ

บ้างก็ว่า

เธอแค่โชคดี

คงเป็นของขวัญจากฟ้า

ให้ดูตอนเด็ก

บ้างก็ว่า

ที่จริงแล้ว

เธอตาฝาด

เพราะเขาเองไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

บ้างก็ดูถูก

ว่าเธอเพี้ยน

กลับมาอยู่โลกความจริงซะ

เดี๋ยวจะคว้าน้ำเหลวนะ

ยังดี เธอเคยได้ยิน

บางคนเล่าว่า

สายรุ้งเจอได้

แต่ต้องดักรอ

มันมีวิธี

เด็กหญิงดีใจ

ทำทุกวิถีทาง

ตามคำบอกเล่า

ฝ่าฝน ทนหนาว

หันหาทิศทาง

ชะเง้อ ชะโงก

ต้องมีสักวัน

และเมื่อแดดออก

สายรุ้งปรากฏ

หายเหนื่อยเลย

อย่างน้อย มันมีจริงนะ

การเดินทางเล็กๆ นี้

รู้สึกยาวนานเหมือนกันนะ

เก่งจังเลย ตัวฉัน

ชมตัวเองก่อน ไม่รอใคร

มีคนมากมาย

อยากเห็นเธอล้มเหลว

อย่าให้พวกเขาสมหวัง

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น