ช่วงวันเวลาเดียวกันนี้ เมื่อปีทึ่แล้ว
เราไปเยี่ยมน้องสาวที่คอนโดเป็นประจำ
น้องไม่สบาย ป่วยมา 2 ปี
อยู่ในวาระสุดท้ายของชีวิต..

พวกเราพี่น้องเรียนรู้ผ่านช่วงชีวิต
2 ปี ของการต่อสู้ให้กำลังใจกันมา
เริ่มจากรู้ผลว่าเป็นโรคฮิต
ที่เรารู้จักกันขั้นสุดท้ายแล้ว

เราทุกคนก็ตกใจ เศร้าใจ เสียใจ ร้องไห้
แล้วค่อยๆคิดหาวิธีรักษากัน
ทั้งผ่าตัดสมอง ใส่ท่อระบายน้ำไขสันหลัง
มีการควบคุมโดยระบบแม่เหล็กจากด้านนอก

หมอมียาทันสมัย ..
หยุดการเติบโตของเจ้าตัวป่วนนี้ได้
ช่วยยืดอายุ จาก 6 เดือนเป็น 2 ปี
ให้เราได้อยู่ดูแลกายใจอย่างเต็มที่
.
.
บ่าย4 โมงกว่าวันอาทิตย์วันนั้น
ลูกสาวป้อนข้าวต้มปลาให้คุณน้า
คุณน้าก็ทานข้าวต้มด้วยรอยยิ้ม อิ่มเอิบใจ
บอกดีใจจัง หลานส่าวมาเยี่ยม มาป้อนข้าวให้

ช่วง 6 โมงเย็น พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า
พวกเรานั่งชมพระอาทิตย์อัสดงด้วยกัน
ภาพตรงหน้า เหนือสวนจตุจักร
ร่มเงาต้นไม้ใหญ่เขียวขจี แผ่กิ่งก้านใหญ่

แสงสีส้มบนฟ้า สาดส่องสวยงาม
เป็นลำแสงพาดผ่านหมู่มวลเมฆ งามจับใจ
พระอาทิตย์ค่อยๆ เคลื่อนต่ำลง
หายไปกับหมู่เมฆ และ ฟ้าค่อยๆมืดลง

เราคุยกัน มีเสียงชื่นชมธรรมชาติตรงหน้า
วิวสวยเหลือเกิน ลมเย็นพัดผ่านมา
บอกว่านี่ประหนึ่ง ลมชายหาดหัวหินเลยนะ
แซวกันว่าถ้าหายแล้ว ไปเที่ยวหัวหินกันนะ
น้องสาวก็หัวเราะ ..พยักหน้าเห็นด้วย..
.
.
วันนี้น้องสาวกลับไปอยู่ในอ้อมกอด
ของพระผู้เป็นเจ้า ณ สรวงสวรรค์..
มองลงมาด้วยรอยยิ้มที่เบิกบาน..
เราทำบุญและส่งจิตอธิษฐานให้เสมอมา

พวกเราหวนระลึกถึงคุณงามความดี
ที่น้องมีต่อคริสต์จักรและสังคม
น้องเปิดบ้านสอนหนังสือเด็กๆ เลี้ยงอาหารด้วย
วันเกิด ก็ทำข้าวกล่องร้อยๆกล่อง
เลี้ยงคนยากไร้ที่หัวลำโพง และสถานที่ต่างๆ
บริจาคสิ่งของปัจจัยให้โรงพยาบาลเสมอมา
.
.
มีคนกล่าวว่า ..เมื่อเรามีลมหายใจ..
..อยู่เพื่อตนเอง อยู่แค่ข้ามวัน
..อยู่เพื่อผู้อื่น อยู่ตราบนิรันดร์

ความดีที่น้องทำไว้ เป็นข้อเตือนใจ
วันนี้เรายังมีชีวิตอยู่ ..
ไม่เพียงหายใจทิ้งไปวันๆ
เราจักทำดีต่อตนเอง ครอบครัว และสังคม
แบ่งปัน เกื้อหนุน ให้สังคมนี้น่าอยู่ต่อไป

?????