"คุณถูกหลอกแล้วล่ะ"

A Silent Voice ไม่ใช่อนิเมะที่เต็มไปด้วยความรักแสนโรแมนติกอย่างที่เพจคำคมเสี่ยวๆ ทั้งหลายเอาไปชูโรง (ไม่ได้เห็นเองหรอก แต่ได้ยินคนเขาว่ากันมาเยอะ) แต่นี่คือหนังชีวิตสุดดราม่าที่แฝงอยู่ในคราบการ์ตูนมากกว่า

สมัยยังเป็นเด็กประถม อิชิดะ โชยะก็เป็นเด็กผู้ชายแสบๆ คนนึงที่ชอบเล่นสนุกกับเพื่อนร่วมก๊วนอีกสองคน จนกระทั่งวันหนึ่งได้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา เด็กคนนี้ชื่อนิชิมิยะ โชโกะ และเธอ... หูหนวก

นิชิมิยะก็เหมือนเด็กทั่วไป เธอนิสัยดี ใจดีและต้องการที่จะเป็นเพื่อนกับทุกคน แต่ก็ไม่มีใครอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอเพราะเธอประหลาด ไม่เหมือนกับคนอื่น เว้นก็แต่ซาฮาระคนเดียวเท่านั้น ทั้งสองกำลังไปด้วยกันได้ดี แต่แล้วจู่ๆ ซาฮาระก็ย้ายโรงเรียนไป นิชิมิยะเลยไม่มีเพื่อนเลยแม้แต่คนเดียว

นิชิมิยะมักจะโดนเหน็บแนมและล้อเลียนอยู่เสมอเพราะรู้ว่าต่อให้พูดไปก็ไม่มีทางได้ยิน ส่วนคนที่ไม่เคยพูดอะไรร้ายๆ ใส่ก็ร่วมวงหัวเราะไปกับการล้อเลียนนั้นด้วย แถมคนที่แกล้งหนักที่สุดก็คืออิชิดะ แกล้งแต่ละทีก็ไม่ได้เบาๆ เลย แต่นิชิมิยะก็ไม่เคยโกรธ จนกระทั่งเรื่องไปถึงหูอาจารย์ใหญ่เข้า และอาจารย์ประจำชั้นก็รู้ว่าการกลั่นแกล้งนิชิมิยะแต่ละครั้งเป็นฝีมือของอิชิดะ คนอื่นๆ ในห้องเรียนก็กลัวว่าจะพลอยโดนหางเลขไปด้วยจึงเริ่มเมินและไม่อยากยุ่งกับอิชิดะบ้าง แม้กระทั่งเพื่อนสนิททั้งสองคนก็ด้วยเหมือนกัน ตอนนี้เรื่องจึงพลิกกลับตาลปัตรกลายเป็นว่าอิชิดะกลายเป็นฝ่ายโดนแกล้งหนักมาก หนักเท่าๆ กับที่เขาเคยแกล้งนิชิมิยะเลยทีเดียว แต่นิชิมิยะก็ยังคงทำดีกับเขา ยิ่งนิชิมิยะแสนดีเท่าไหร่ อิชิดะก็ยิ่งโกรธ โกรธจนพูดจาแย่ๆ และทำเรื่องแย่ๆ สุดท้ายนิชิมิยะจึงเป็นฝ่ายย้ายโรงเรียนไปและทั้งคู่ก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

ตั้งแต่ที่นิชิมิยะย้ายโรงเรียนไป อิชิดะก็เหมือนโดนกรรมตามสนองในทันที ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับเขา การกระทำอันเลวร้ายที่เขาเคยทำกับนิชิมิยะกลายเป็นตราบาปในใจเขา การที่โดนเพื่อนทิ้งทำให้เขาเชื่อว่าคนอย่างเขาไม่สมควรจะมีเพื่อน เขาเลยกลายเป็นคนที่ปิดกั้นตัวเองจากคนอื่น อยู่คนเดียวมาตั้งแต่ม.ต้นยันม.ปลาย ไม่มีเพื่อนเพราะไม่กล้าเปิดและรับฟังใคร จนกระทั่งได้รู้จักกับนากาสึกะ เพื่อนห้องเดียวกันที่นั่งอยู่ข้างหลังแต่เขาไม่เคยสนใจมาก่อน ตอนนั้นเอง เขาถึงได้ค่อยๆ เปิดใจให้กับเพื่อนใหม่อีกครั้ง

และที่โรงเรียนใหม่นี้ อิชิดะได้พบกับนิชิมิยะอีกครั้ง ตราบาปที่เป็นแผลในใจมาตลอดห้าปีทำให้เขาอยากจะแก้ไขในสิ่งที่ได้ทำลงไป อิชิดะ โชยะในตอนนี้ อยากที่จะเป็นเพื่อนกับนิชิมิยะ โชโกะ

เอาล่ะ... เล่าคร่าวๆ แค่นี้พอแล้วค่ะ มากกว่านี้ก็จะกลายเป็นสปอยแล้ว แถมถ้าเล่าหมด รู้เรื่องหมดแล้วก็คงดูไม่สนุกแล้วล่ะ

เรามาว่ากันด้วยเนื้อเรื่องก่อนดีกว่า แต่ต้องเกริ่นก่อนว่า ก่อนที่จะไปดู เราเห็นดราม่าจากในทวิตเตอร์มาแบบผ่านๆ เรื่องการล้อเลียนภาษามือซึ่งเราไม่ขำด้วยเลยสักนิด และจากดราม่านั้นก็ทำให้เราได้รู้ว่าอนิเมะเรื่องนี้ไม่ใช่รักโรแมนติกอย่างที่ในทริลเลอร์ได้หลอกไว้ ก็เลยไม่ได้รู้สึกเหมือนโดนตีแสกหน้าเท่าไหร่ แต่ถ้าคนที่ไปดูเพราะเข้าใจว่าเรื่องนี้จะให้ฟิลรักๆ เหมือน Your Name ก็คงมีช็อคเงิบกันไม่เบา

A Silent Voice เป็นอนิเมะที่สะท้อนเรื่องราวปัญหาการกลั่นแกล้งในสังคม โดยเฉพาะกับคนพิการได้อย่างเจ็บปวดและดีเยี่ยม บอกตามตรงว่าตอนที่เห็นสารพัดสิ่งที่อิิชิดะแกล้งนิชิมิยะตอนเด็กๆ แล้วเราโมโหมาก ดูไปก็โกรธไปเพราะมันเป็นการกระทำที่ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจคนๆ หนึ่งอย่างถึงที่สุด แต่พอได้เห็นว่าผลของการกระทำทั้งหมดได้ส่งผลต่อตัวอิชิดะยังไง เราก็ไม่ได้รู้สึกสะใจที่อีตานี่โดนกรรมตามสนองเลยสักนิด อิชิดะในตอนนั้นก็เป็นแค่เด็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวที่แกล้งคนๆ หนึ่งเพราะไม่เข้าใจและรู้สึกไม่ปลอดภัย แต่พอได้เขาใจแล้ว เขาก็รู้สึกผิดกับทุกอย่างที่ได้ทำลงไป และลงโทษตัวเองอยู่เงียบๆ มาตลอด พอได้มาเจอนิชิมิยะอีกครั้ง เขาก็อยากที่จะขอโทษ อยากจะแก้ไข อยากจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่ได้ให้อภัยตัวเองด้วยเหมือนกัน เห็นสภาพของอิชิดะตอนโตแล้ว เราที่เคยโกรธเกลียดกับการกระทำของเขาในวัยเด็กก็เกลียดไม่ลงอ่ะ สงสาร เข้าใจ และก็เห็นใจมากๆ ด้วย

นอกจากเรื่องของอิชิดะกับนิชิมิยะแล้ว ก็ยังมีเรื่องของเพื่อนๆ สมัยประถมที่เคยอยู่ในเหตุการณ์กลั่นแกล้งครั้งนั้นซึ่งได้กลับมาเจอกันใหม่อีกครั้งในตอนนี้ด้วย เป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่เราชอบมาก เพราะถึงแม้จะโตขึ้น แต่ลึกๆ แล้วแต่ละคนก็ไม่ได้เปลี่ยนไป คนที่ขี้ขลาดก็ยังขี้ขลาด คนที่ชอบพูดจาร้ายๆ ก็ยังคงร้ายเหมือนเดิม และคนที่คิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดก็ยังคงคิดอยู่อย่างนั้นไม่มีเปลี่ยน แต่เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอ ไม่มีใครที่ดีสุดกู่ และก็ไม่มีใครที่โฉดชั่วร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ละคาแรคเตอร์จึงมีความสำคัญและทำให้อนิเมะเรื่องนี้ยิ่งเข้มข้นมากยิ่งขึ้น

ถ้าถามว่า A Silent Voice ดราม่าเบอร์ไหน... ถ้าให้เราเรทเป็นสเกล 0 - 10 เราให้อยู่ที่ 8 ค่ะ ดราม่าทั้งเรื่องชีวิต เรื่องปัญหาความพิการ เรื่องเพื่อน เรื่องการยอมรับและให้อภัยตัวเอง มันจะดราม่าออกไปทางนั้นมากกว่าที่จะเป็นดราม่าเรื่องความรัก ถ้าคนที่ไม่ชอบอะไรแนวนี้ก็คงจะไม่ชอบเลย เราเองก็ไม่ได้คิดว่ามันจะดราม่าเบอร์ใหญ่ขนาดนี้ แถมยังต้องอาศัยความเข้าใจในแต่ละตัวละครเป็นหลักด้วย ถ้าไม่เข้าใจก็คงไม่อินเท่าไหร่ แต่พอดีว่าจริตส่วนตัวเราชอบอะไรที่มันดราม่าอยู่แล้ว แถมยังจี้จุดแทงใจอีกต่างหาก ก็เลยเรทให้คะแนนเต็มอย่างที่เห็นเพราะไม่รู้จะติตรงไหนดี

ส่วนในเรื่องของภาพ สีของเรื่องนี้จะจางๆ หน่อยค่ะ ไม่จัดจ้านสวยงามอลังการดาวล้านดวงเหมือน Your Name ตอนเปิดเรื่องมาก็มีแอบรู้สึกว่าสีมันซีดๆ ขาวๆ ไปรึเปล่า แต่พอดูไปดูมาก็ชิน (หรือสีมันเข้มขึ้นก็ไม่รู้ 5555) ไม่ได้ขัดหูขัดตาหรือเป็นปัญหาอะไร

ถึงเราจะย้ำหลายครั้งว่าเรื่องนี้มันดราม่า แต่มันก็ไม่ได้เครียดเบอร์สุดขนาดนั้นค่ะ ถึงจะหน่วงๆ ปวดหัวใจเป็นหลัก แต่มันก็มีความละมุนละไมกลมกล่อมอยู่ในตัว มีฉากขำๆ เป็นระยะด้วย นากาสึกะ เพื่อนคนแรกในรอบห้าปีของอิชิดะจะเป็นตัวโจ๊กที่ทำให้ทุกคนได้ฮากัน ถ้าใครที่ชอบสายดราม่าเราก็อยากจะแนะนำอนิเมะเรื่องนี้ค่ะ แต่ถ้าไม่ ก็ปล่อยผ่านไปก่อนก็แล้วกัน ถึงเราจะเดินสายดราม่าเป็นหลัก แต่ถ้าเจอหนังน่ารัก โรแมนติก มุ้งมิ้งผ่านตาเมื่อไหร่ จะรีบชี้เป้าให้อย่างไวเลยค่ะ x]

ปล. เราไม่รู้ว่าภาษามือในเรื่องมันเป็นสากลมั้ย แต่เราจำได้ตั้งสี่แบบแน่ะ! *อวด*

ปลล. เพลงตอน End credit เพราะนะคะ เอามาให้ได้ฟังกันก่อน ตอนฟังในโรง ก็สัมผัสได้ว่ามันอบอุ่น พอได้มาอ่านเนื้อเพลงแล้วก็รู้เลยว่าเข้าใจไม่ผิด อุ่นละมุนมากๆ > <"