เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
EVERY SINGLE PIECE OF YOU MAKES ME FALLa week before valentine
[LUCAS/TEN] Once Upon A Dream
  • ONCE UPON A DREAM

    Fandom: NCT, WayV
    Pairing: LUCAS/TEN

    บทความนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งซึ่งเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่จริงใด ๆ ทั้งสิ้น

    Note: แรงบันดาลใจจากเพลง Once Upon A Dream ที่ประกอบเรื่อง Sleeping Beauty ของ Disney และ MV Dream in Dream ของเตนล์ค่ะ

    142 words

     

    __

     

    เราเจอกันในความฝัน

    ครั้งแรกเตนล์จับรายละเอียดอะไรไม่ได้เลย มันเป็นภาพเบลอ ๆ เหมือนเขาลืมตาอยู่ท่ามกลางม่านผืนบางหลาย ๆ ชั้น จากนั้นหมอกก็ค่อย ๆ จางลงทุก ๆ การฝัน เขาเห็นภาพชัดขึ้น สถานที่แห่งนั้นเป็นที่ว่างเปล่า แต่มีกล่องใสใบใหญ่ใบหนึ่งตั้งอยู่ตรงกลาง และมีใครคนหนึ่งนั่งอยู่ในนั้น

    เตนล์ไม่เคยเดินเข้าไปใกล้กล่องนั้นได้เลย ทุกครั้งเขาจะทำได้เพียงยืนมองมันเฉย ๆ แต่ทุกการฝัน ภาพยิ่งชัดขึ้น ระยะห่างระหว่างเขากับกล่องนั้นก็ลดลงเรื่อย ๆ

    ลดลง—มากพอที่จะทำให้เขามองเห็นรายละเอียดของคนที่นั่งอยู่

    เป็นชายหนุ่มร่างสูง นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่คล้ายบัลลังก์บุกำมะหยี่สีแดง เขาหลับตา เห็นเพียงขนตายาวและคิ้วหนาพาดเฉียง จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนาชัดเข้ากับเครื่องหน้า ผมสีดำปรกหน้าผาก และดูเหมือนเขาจะหมดสติอยู่

    เตนล์ยกมือขึ้นหมายจะลูบกระจกที่กั้นระหว่างเขากับอีกฝ่าย แต่ตอนนั้นเขากลับตื่นขึ้นเสียก่อน

    ทั้งหมดนั่นเป็นความฝัน แต่ภาพชัดเสียจนเขาไม่อาจลืมรายละเอียดใด ๆ ลงได้ แม้กระทั่งแหวนที่นิ้วเรียวยาวซึ่งวางอยู่บนที่รองแขนของบัลลังก์นั่นด้วย

     

    ––

     

    เราเจอกันในความฝัน

    ลูคัสจะพบตัวเองอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมใสใบใหญ่เสมอ เขาทำเพียงนั่งเฉย ๆ ไม่ได้ขยับร่างกายไปมากกว่านั้น ด้านนอกกล่องคือม่านหมอกหนาทึบที่ล้อมรอบ ทุกการฝัน หมอกเหล่านั้นจะค่อย ๆ เคลื่อนย้ายออกไป และจางลงเรื่อย ๆ

    จนเขาเห็นเงาร่างหนึ่งยืนอยู่

    เราอยู่ห่างกันเกินไป เขามองไม่เห็นอะไรนอกจากเห็นว่ามีเงา ต้องรอการฝันครั้งต่อไป เฝ้าภาวนาให้ได้เห็นใกล้ขึ้นกว่านี้ และเหมือนความปรารถนาจะเป็น ทุกครั้ง เราจะใกล้กันมากขึ้น ขณะที่หมอกก็สลายตัวลงไปเรื่อย ๆ

    แล้วเขาก็ได้เห็น

    ใบหน้าอันงดงามนั้น

    หางตาเรียวยาวอันโดดเด่น นัยน์ตาสีเข้มที่จดจ้องมาทางเขาอย่างสนใจ

    แต่เขากลับทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าการนั่งมองเฉย ๆ

    เขาเห็นอีกฝ่ายยกมือขึ้นจะแตะแผ่นกระจกตรงหน้า

    และทันใดนั้น เขาก็ตื่นขึ้น

    ทั้งหมดนั่นเป็นความฝัน แต่ภาพชัดเสียจนเขาไม่อาจลืมรายละเอียดใด ๆ ลงได้ แม้กระทั่งแหวนที่นิ้วเรียวยาวซึ่งอยู่ที่ฝ่ามือข้างที่ยกขึ้นจะทาบกระจกนั่นด้วย

     

    ––

     

    เรา ‘เคย’ เจอกันในความฝัน

    แม้จะเป็นเพียงเสี้ยววินาทีสั้น ๆ แต่เตนล์คิดว่าตัวเองไม่ได้มองพลาดไป และไม่ได้จำผิด

    เขาไม่มีทางจำคนที่เห็นหน้าทุกคืน ตั้งแต่เป็นภาพลางเรือนจนชัดเจนขึ้นมาผิดหรอก เป็นไปไม่ได้เลย

    เราพบกันอีกครั้งที่สถานีรถไฟ เขายืนอยู่ที่ชานชาลา และอีกฝ่ายอยู่บนขบวนรถ

    ร่างสูงนั้นโดดเด่น ยืนจับห่วงรถไฟและเหม่อมองไปยังที่ใดสักแห่ง เตนล์ขึ้นรถขบวนนี้ไม่ได้เพราะคนข้างในเยอะเกินกว่าที่เขาจะเบียดแทรกตัวเข้าไป

    เขามองซ้ายมองขวา รู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อส่งสัญญาณให้อีกคนเห็น

    แล้วทันใดนั้นเอง นัยน์ตากลมโตที่เขาไม่เคยเห็นมันลืมขึ้นมาก่อนก็หันมาสบกับเขา

    เตนล์เห็นอีกฝ่ายเบิกตากว้าง

    แต่ไม่ทัน--รถไฟเคลื่อนตัวออกไปโดยที่เขาทำได้เพียงยืนจับสายกระเป๋าสะพายตัวเองแน่น

     

    ––

     

    เรา ‘เคย’ เจอกันในความฝัน

    ลูคัสไม่ได้ตาฝาด คน ๆ นั้นมีตัวตนจริง ๆ

    เขาตัดสินใจลงที่สถานีถัดไป ความคิดแวบแรกคือจะนั่งรถไฟย้อนกลับไป แต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อนึกได้ว่าอาจจะสวนกัน

    ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจรอ โชคดีที่เขาไม่มีนัดสำคัญอะไร ชายหนุ่มยืนในจุดที่คิดว่าใกล้ตู้โดยสารที่คน ๆ นั้นจะขึ้นมากที่สุด และภาวนา

    ขอให้ได้เจอกันอีกครั้ง

    รถไฟเคลื่อนตัวออกไป หนึ่งขบวน... สองขบวน... ลูคัสกำมือแน่น

    หรือจะไม่ใช่วันนี้ที่พวกเขาจะได้เจอกัน

    ทันใดนั้นรถไฟขบวนใหม่ก็จอดเทียบชานชาลา

    ลูคัสพยายามมองหาคนด้านใน แต่ผู้คนมากมายที่เบียดเสียดทำให้เขาเห็นเพียงแผ่นหลังของหลากหลายคน ไม่รู้เลยว่าในกลุ่มนั้นมีคนที่เขาตามหาอยู่ไหม

    มองหาจนรถไฟเคลื่อนขบวนออกไปก็ไม่พบ

    ลูคัสถอนหายใจ ดูท่าเขาจะพลาดครั้งใหญ่ไปเสียแล้ว

    “นี่”

    เสียงเรียกดังขึ้นจากด้านหลัง ลูคัสหันไปมอง

    แววตาไม่แน่ใจบนดวงหน้างดงาม และรอยยิ้มที่เดาไม่ยากว่ากำลังสับสน

    “เราเคยเจอกันมาก่อน...ใช่ไหม?”

    ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนเอ่ยตอบ

    “ครับ”

    “…”

    “เราเคยเจอกันมาก่อน”

    “…”

    “ในความฝัน”

     

    FIN

     

    ––

     

    [รีโพสต์จากใน fictionlog ค่ะ]

    190410

    สารภาพว่าไม่คิดว่าวันหนึ่งตัวเองจะเขียนฟิกคู่นี้เลยค่ะ 555

    พอดีช่วงนี้กลับมาอินเพลง Once Upon A Dream อีกแล้ว (I know you, I walk with you once upon a dream~) แล้วก็นึกถึง MV เพลง Dream in Dream ขึ้นมา ถึงจะนานแล้ว แต่ก็อยากเขียนถึงอยู่นะคะ

    โชว์ของเตนล์กับวินวินใน Rainbow V ดีมากจริง ๆ ค่ะ แต่จะเขียนอะไรถึงนี่ยากมากเลย เพราะรู้สึกว่ามันงดงามเกินจะร้อยเรียงคำออกมาได้ เกินความสามารถ 555

    ชอบไม่ชอบยังไงคอมเมนต์กันได้น้า~ ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ค่ะ

     

     

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in