เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Your duty is not over!namenosense
First successful
  • บันทึกการปฏิบัติภารกิจที่ 2

    อาทิตย์ที่สองของการฝึก..

    สถานการณ์เริ่มคงที่

    หลังจากฝึกงานมาได้สองอาทิตย์สิ่งที่หนักหน่วงคงไม่พ้นเรื่องสุขภาพ เพราะใช้เวลาอยู่แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์ การออกกำลังกายจึงเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักสำหรับฉัน ทุกเช้าเดินทางต้องนั่ง MRT ต่อ BTS จากนั้นก็ขึ้นรถตู้ และเดินเข้าไปอีกประมาณ 500 เมตร กว่าจะถึงสำนักพิมพ์ก็หมดแรงข้าวต้ม

    ถ้าเทียบกับเกมพลังงานชีวิต หรือค่า HP คงลดไปเกือบครึ่งหลอด 

    ถึงพลังกายจะลดแต่พลังใจไม่ได้ลดลงตาม จากระยะเวลาที่ผ่านมาพวกพี่ ๆ และคุณป้าพนักงานทุกคนใจดีกับฉันมาก พวกเราอยู่กันแบบครอบครัว (แน่นอนว่าคงไม่ใช่กาสะลองหรือซ้องปีป พี่น้องฝาแฝดจากละครโทรทัศน์เรื่อง กลิ่นกาสะลอง) 

    ฉันรู้สึกขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจยื่นส่งใบสมัครขอฝึกงานกับบริษัทแห่งนี้ 
    ฉันเริ่มปรับตัวได้ พี่ไพลินบอกกับฉันว่าฉันเป็นคนหัวไว สอนอะไร สั่งงานแบบไหน แปปเดียวก็ทำได้  
    เรื่องงานอาร์ต คิดคำโปรโมทหนังสือ กิจกรรม ฉันจะเป็นลูกมือคอยรับงานต่อจากพี่ไพลิน จึงไม่มีปัญหาในการทำงาน นอกจากนี้งานเขียน Content ก็เป็นอีกหน้าที่สำคัญที่ฉันต้องรับผิดชอบ 

    ฉันมักจะเดินทางมาถึงสำนักพิมพ์ก่อนเวลาเริ่มงานเสมอ คำแรกที่พี่จีนทักหลังจากผ่านวันหยุดสุดสัปดาห์ คือ "เป็นยังไงบ้างเสาร์ อาทิตย์ คิดคอนเทนต์ออกมั้ย?"

    ครั้งนี้ฉันยิ้มด้วยความมั่นใจพร้อมทักพยักหน้าไปด้วย พี่จีนให้คำแนะนำเกี่ยวกับ Content ที่เขียน โดยเริ่มจากการแนะนำว่ามีใครเคยทำ Content เกี่ยวกับเรื่องอะไรลงเพจบ้าง ซึ่งจุดประสงค์หลักไม่เพียงแค่ขายหนังสือ แต่เป็นการทำให้ผู้คนสนใจ 

    "มีคิดไว้แล้วใช่มั้ย ว่าจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องอะไร? ถ้าไม่มั่นใจเรื่องการใช้คำก็ส่งมาให้พี่ตรวจก่อนได้เลยนะ พี่จะช่วยเช็คให้" 

    วันหยุดที่ผ่านมา ฉันไม่ได้ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า ฉันนำหนังสือจากสำนักพิมพ์กลับมาอ่าน ทางพี่จีนก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเป็นอภิสิทธิ์สำหรับพนักงานของบริษัท เพียงแต่เมื่ออ่านจบต้องนำมาคืน ฉันอ่านจบสี่เล่ม ในระยะเวลาเพียงแค่สองวัน ทั้งศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับสำนักพิมพ์รวมถึงแนวทางการเขียนและดึงความสนใจ โดยเริ่มจากการลองดู Content เก่า ๆ ที่มีคนเคยทำลงไว้ แน่นอนว่าฉันจะไม่เขียนเรื่องเดิมซ้ำเด็ดขาด 

    ฉันเริ่มลงมือเขียนทันที ใช้เวลาเพียงแค่สองชั่วโมงฉันก็เขียนเสร็จ 

    Content เรื่องแรกชื่อว่า 'การเดินทางร้อยปีของขนมดังโงะ'  เป็นเรื่องราวประวัติศาสตร์ชาติของขนมดังโงะที่สะท้อนวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนญี่ปุ่น สิ่งสำคัญคือฉันเขียนเนื้อหาให้เชื่อมโยงกับหนังสือหนึ่งเล่มจากที่อ่าน นอกจากจะได้ความรู้แล้วยังเป็นการโฆษณาหนังสืออย่างแยบยล 

    หากต้องอยู่ท่ามกลางสมรภูมิรบที่เพื่อนร่วมทีมถูกกำจัดไปทีละคน มีเพียงตัวเองกับภารกิจกอบกู้ระเบิด การใช้สมองจึงเริ่มจากการรวบรวมข้อมูลของศัตรูหรือฝ่ายตรงข้าม เริ่มคิดวิเคราะห์คัดเลือกแผนที่ใช้ให้เหมาะสมกับสถานการณ์และข้อมูล คำนวณผลของความเป็นไปได้ เมื่อคิดเป็นลำดับขั้น  
    เราจะสามารถปฏิบัติภารกิจได้สำเร็จโดยที่ศัตรูไม่ทันได้รู้ตัว 


    Checkmate

    การคิด Content ไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินมือสำหรับฉัน ฉันรู้สึกสนุกเมื่อได้ลงมือเขียนประกอบกับความรู้ที่ได้ตลอดการเรียนวิชาการเขียนสารคดี บันเทิงคดี วิเคราะห์วรรณกรรม และนิตยสารวารสาร ความรู้ที่เรียนมาตั้งแต่ปีหนึ่งจนกระทั้งปีสามได้ใช้เกือบทุกอย่าง รวมไปถึงงานอาร์ต การวาดภาพ จัดหน้ากระดาษ หน้าหนังสือ 

    ฉันรู้สึกขอบคุณสาขาวิชาเรียนและคุณครูที่คอยให้ความรู้ คำแนะนำและคำปรึกษา ถึงแม้งานจะหนักไปแต่ก็ส่งผลให้ฉันกลายเป็นคนทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ (อยากบอกคุณครูทุกท่านนะคะว่าไม่ผิดหวังสำหรับนิสิตคนนี้แน่นอน)

    หลังจากเขียนงานส่งต่อให้พี่จีนช่วยแนะนำเรื่องคำ ปรับแก้เล็กน้อยก็โพสต์ลงเพจในทันที รวมทั้งงานอาร์ตที่วาดและลงสีขึ้นมาเองกับมือ โดยได้รับผลตอบรับเป็นยังดีทั้งยอดการเข้าถึงโพสต์ การกดถูกใจ การแชร์ นอกจากนี้ยังได้รับคำชมจากพี่ ๆ อีกหลายคน 

    งานแรกสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี มีผิดพลาดเล็กน้อยแต่ก็แก้ไขได้ ฉันได้เรียนรู้การเขียนงานให้ดึงดูดความสนใจของผู้อ่านบนโลกอินเทอร์เน็ต วิธีการเขียนกระชับความ และบทความสั้น 
    อาทิตย์ที่สองของการฝึกงานให้ประสบการณ์มากกว่าที่คาดไว้ 

    อย่างไรก็ตามฉันยังไม่ค่อยชินกับการทำงานเร่งด่วนเหมือนอย่างเคย เพราะงานที่สำนักพิมพ์มักจะชอบส่งมาให้ในวินาทีสุดท้ายก่อนกำหนดส่งเพียงแค่เสี้ยววินาทีเสมอ ถึงไม่ชอบก็คงต้องปรับตัวให้ได้อาจจะต้องใช้เวลาอีกสักหน่อย ไม่นานเกินรอ 

    จบการบันทึกการปฏิบัติภารกิจที่ 2



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in