ดูเหมือนว่าทริปนี้เราจะจำอะไรไม่ได้เลยเนอะ

        เราจำได้แค่ เราไปกับใคร เพราะรูปที่ถูกแท็กอยู่ในเฟสบุ๊กมันเห็นได้ทุกวัน
        เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันนั้นเราสนุกรึเปล่า รู้แค่ว่า... เราไปถ่ายรูป และมีเพื่อนไปด้วย
        ซึ่งเพื่อนเหล่านั้นก็ไม่ได้สนิทเท่าไหร่ อ่า เป็นเพราะแบบนี้รึเปล่า

        หลายครั้งที่เราได้ co-op งานกับใครก็ตามที่เราไม่สนิท
        ด้วยความเกรงใจ หรือพึ่งรู้จักกัน หรือลองเชิงอะไรก็แล้วแต่
        มันทำให้ผลผลิตจากตรงนั้นมันออกมาไม่ดี ...เราเกรงใจกันไปเพื่ออะไร
        หรือเรายังเลือกใช้ความเกรงใจกันไม่เป็น

        เอาเป็นว่า ทริปนี้ นอกจากได้ถ่ายรูปแล้ว เราก็จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ
        จำไม่ได้ว่าทำอะไร ไปที่ไหนเป็นพิเศษ หรือเกิดอะไรน่าสนุกขึ้นบ้าง...

        "เรื่องบางเรื่อง ขนาดมีรูปถ่ายไว้เตือนความทรงจำแล้ว ถ้าเราไม่อยากจำมันก็จำไม่ได้อยู่ดีเนอะ"

และวันนี้ก็ประมาณนี้ล่ะ รูปหมดแล้ว...
อาจมีคนสงสัยไปเที่ยวทำไมมีแต่รูปบนเรือ บนรถ        หึ.   ฟิล์มหมดไง

อาจมีคนสงสยต่อ แล้วทำไมไม่ดูเลขบนกล้องล่ะ มันจะบอกว่าเหลืออีกกี่ช็อต        หึ.
ไว้จะเอา Konica C35 af ตัวนี้มาแนะนำแลวกันว่ามันสภาพเป็นยังไง ทำอะไรได้บ้าง

นี่เป็นรูปหางฟิล์ม และที่เบิร์นเบเบี้เบิร์นแบบนี้ก็คงเป็นเพราะมันคือหางฟิล์มใช่หรือมั้ย?

กดถ่ายรูปต่อไปอีกสักพักก็รู้สึก... ปุ่มมันแข็งๆ นะ ปัดแคร่ไม่ไปด้วย 

ฟิล์มหมด!

โอ้วชู้ต! วันนี้เรามาทำอะไรกันแน่วะเนี่ย555555

☺️