เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (2)Chaitawat Marc Seephongsai
dawn (magic moment 2) By กันตพร สวนศิลป์พงศ์ ภาพ summer
  • รีวิวเว้ย (1047) วันก่อนเห็นเพื่อนลงรูปพร้อมกับเนื้อเพลง "เวลาเธอยิ้ม" ของ "Polycat" ในท่อนที่ร้องว่า "ไม่รู้ว่าต้องโตท่ามกลาง หมู่ดอกไม้ มากมาย ขนาดไหน เธอจึงได้ครอบครอง รอยยิ้มที่สวยงามขนาดนี้" สังคมไทยในปัจจุบันน่าสนใจมากนะว่าคนเรายังมีรอยยิ้มที่งดงามขนาดนั้นได้อยู่จริง ๆ รึเปล่า บางครั้งบางทีมันอาจจะไม่ใช่แค่ในสังคมนี้เท่านั้น หากแต่การมีชีวิตอยู่ในโลกทุกวันนี้เลยต่างหากคนเรายังจะสามารถมีรอยยิ้มที่งดงามได้อยู่อีกไหม (?) เพราะในวันหนึ่ง ๆ เราต้องเจอเรื่องห่าเหวอะไรมากมาย ข่าวคราวที่ฟัง ดู อ่านแล้วก็ได้แต่พูดกับตัวเองในใจว่า "เหี้ยไรเนี่ย" (อาทิ ข่าวนายทหารยศนายพลในฟันปลอกมะพร้าว) และอื่น ๆ อีกมากมายกระทั่งเรื่องของการใช้ชีวิต ที่เราอาจจะตั้งคำถามกับมันในทุก ๆ วันว่า "ไม่รู้ว่าต้องโตท่ามกลาง หมู่ดอกไม้ มากมาย ขนาดไหน เธอจึงได้ครอบครอง รอยยิ้มที่สวยงามขนาดนี้" ทุกวันนี้คิดได้อย่างเดียวว่าอาจจะต้องเติบโตที่กลางทุ่งของดอก Cannabis Indica
    หนังสือ : dawn (magic moment 2)
    โดย : กันตพร สวนศิลป์พงศ์ ภาพ summer
    จำนวน : หน้า

    "dawn (magic moment 2)" ในชื่อรองที่ปรากฎบนปกว่า "ชั่ววูบเข้าใจชีวิตเหมือนแสงที่ริมขอบฟ้า" หนังสือที่บอกเล่าเรื่องราวของ "โมงยามแห่งชีวิต" (moment) จำนวนทั้งสิ้น 69 ช่วงเวลา ที่บอกเล่าและถ่ายทอดเรื่องราว ตัวตน ขอบบุคคลแต่ละคน โดยที่เรื่องราวที่ปรากฎใน "dawn (magic moment 2)" คือการบอกเล่าถึงโมงยาม ตัวตน และความคิด-ความรู้สึกของผู้เขียน ที่ยึดโยงชีวิตของผู้เขียนเอาไว้ในแต่ละช่วงเวลา ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข ช่วงเวลาแห่งความเศร้า ซึ่งทั้งหมดถูกผูกโยงเข้าด้วยกันในฐานะ "โมงยามแห่งความทรงจำ" ที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าในความทรงจำของคนเรา มันไม่ได้มีแค่เรื่องดี เรื่องร้าย เรื่องสุขใจหรือเสียใจ เรื่องหนึ่งเรื่องใดเท่านั้น หากแต่โมงยามแห่งความทรงจำของทุกคนมันล้งนประกอบสร้างมาจาก "เรื่องราวชั่วชีวิต" ของคนเรา

    สำหรับหนังสือ "dawn (magic moment 2)" นอกจากเรื่องราวต่าง ๆ ที่ปรากฏในเล่มแล้ว ภาพประกอบที่วาดด้วย "เทคนิคสีไม้" ที่ปรากฏในแต่ละโมงยามของเรื่องเล่าก็เป็นภาพที่สวยงามและน่าสนใจ เพราะหากเราแยกอ่านระหว่างเรื่องราว และภาพวาดเราจะพบว่าทั้งภาพและเรื่องเล่าทำงานต่อความรับรู้ของเราได้แตกต่างกัน แต่งหมดนั้นก็ขึ้นอยู่กับความทรงจำในโมงยามเบื้องหลังของชีวิตแต่ละบุคคลด้วยเช่นเดียวกัน

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in