กาแฟและชา หมาและแมว By โตมร ศุขปรีชา - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1010) เคยมีคนบอกว่า "หนังสือเล่มเดิมอ่านกี่ครั้ง และอ่านท่าไหนก็จบแบบเดิม" คำพูดนี้อาจจะไม่สามารถใช้ได้จริงกับหนังสือทุกเล่มหรือทุกแนวของหนังสือ เอาเข้าจริงแล้วหนังสือหลายเล่มเติบโตและเปลี่ยนแปลงไปพร้อม ๆ กับการเติบโตของผู้อ่าน และเปลี่ยนไปตามจังหวะ ช่วงเวลา อารมณ์ของผู้อ่าน โดยเฉพาะหนังสือในกลุ่มความเรียง ปรัชญาและในหลายครั้งเรื่องสั้นก็อาจจะส่งผลในแบบเดียวกัน นอกจากนั้นแล้วการอ่านเพื่อทำความเข้าใจในตัวบทของหนังสือแต่ละเล่มสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้อีกจากสิ่งที่ผู้อ่านมีอยู่แต่เดิม ซึ่งอาจจะเป็นชุดความรู้ ความคิด และความรู้สึก และหนึ่งในชุดความรู้ที่หลายคนหยิบมาใช้ในการอ่านตัวบทของงานวรรณกรรมและหนังสือก็คือชุดความรู้ของ "ศาสตร์การตีความ (Hermeneutics)" ที่หลายครั้งมันส่งผลให้เราอ่านหนังสือเล่มเดิม แล้วในหลาย ๆ ครั้งมันจบไม่เหมือนเดิม
หนังสือ : กาแฟและชา หมาและแมว
โดย : โตมร ศุขปรีชา
จำนวน : 204 หน้า

"กาแฟและชา หมาและแมว" เป็นหนังสือที่จัดพิมพ์ขึ้นอีกครั้งหนึ่งในวารครบรอบ 22 ปีของหนังสือ "กาแฟและชา หมาและแมว" โดยที่คำโปรยบนปกหลังของหนังสือเล่มนี้เขียนเอาไว้ว่า "หนังสือเล่มนี้คือวัยเยาว์ของนักเขียนคนหนึ่ง วัยที่ทุกสิ่งทุกอย่างน่าตื่นเต้น สดใหม่และแจ่มชัดในรายละเอียด กับการเฝ้ามองดูโลกและชีวิต เพื่อพยายามหาความหมายของมันไม่ว่าจะพบหรือไม่ก็ตาม ..."

"กาแฟและชา หมาและแมว" แบ่งเนื้อหาข้างในเล่มออกเป็น 3 ส่วนได้แก่ (1) แมวและชา (2) หมาและกาแฟ และ (3) คำนิยมจากนักเขียน 3 รุ่น ได้แก่ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ สราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ (นิ้วกลม) และพชร สูงเด่น (ที่เราขอนับเนื้อหาในส่วนของคำนิยมนักเขียนให้เป็นเนื้อหาที่สำคัญอีกส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้) เนื้อหาในส่วนที่ (1) และ (2) คือการรวบรวมเอาบทความแรก ๆ ที่ถูกเขียนขึ้นโดยผู้เขียนมาเรียงร้อยเข้าด้วยกัน โดยที่เนื้อหาของแต่ละบทย่อยไม่ได้ต่อกันในส่วนของเนื้อหาหากแต่สิ่งที่ทิ้งเอาไว้ในบทความย่อย ๆ แต่ละชิ้นมีอะไรบางอย่างที่เรียงร้อยต่อกันและทิ้งความคิดบางประการเอาไว้ให้กับผู้อ่าน

ความน่าประหลาดประการหนึ่งของ "กาแฟและชา หมาและแมว" หลังจากผ่านมา 22 ปี จากการตีพิมพ์ครั้งแรก เนื้อหาในงานหลาย ๆ ชิ้นที่ปรากฏในหนังสือเล่มนี้ยังคงทำหน้าที่ของการ ตั้งคำถาม ชัดชวนและชี้ชวนให้มอง หรือตั้งข้อสงสัยกับการกระทำในอะไรหลาย ๆ อย่างของสังคมแห่งนี้ กระทั่งผ่านมา 22 ปี คำถามหลาย ๆ คำถามที่ปรากฏในเล่มก็ยังคงไม่สามานถแสวงหาคำตอบได้ในสังคมแห่งนี้

นอกจากนั้นอีกส่วนของ "กาแฟและชา หมาและแมว" ฉบับ 22 ปี ที่เราในฐานะของผู้อ่านมองว่าน่าสนใจไม่แพ้ส่วนของงานเขียนที่ผู้เขียนได้เขียนเอาไว้ ก็คือส่วนของ "คำนิยมจากนักเขียน 3 รุ่น" ที่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นนักเขียนร่วมรุ่น รุ่นกลาง และรุ่นใหม่ ที่สะท้อนความคิด ความเห็น ต่อทั้งตัวงานที่ปรากฏใน "กาแฟและชา หมาและแมว" และสะท้อนตัวผู้เขียนในฐานะของนักเขียนที่ยืนระยะอยู่ในวงการนี้มากว่า 30 ปี ซึ่งการสะท้อนมุมมองในลักษณะนี้ก็ช่วยให้เราเห็นภาพบางภาพที่ไม่อาจหาได้จากการนั่งอ่านงานของผู้เขียนแต่เพียงอย่างเดียว

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น