ประเทศไร้ทรงจำ By รอนฝัน ตะวันเศร้า - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1009) "... บทกวีจะไม่เป็นกลาง และฉันจะไม่ยอมเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ..."

ณ ดินแดนแห่งการลงทัณฑ์
ความฝันของแดนนั้นมักเป็นการอภัยโทษ

ณ ดินแดนแห่งการให้อภัย
ความฝันของดินแดนนั้น คือการจองเวรชั่วกาลนาน

ณ ดินแดนแห่งการจดจำ
ความฝันของดินแดนนั้น คือการถูกลืมตลอดไป
หนังสือ : ประเทศไร้ทรงจำ
โดย : รอนฝัน ตะวันเศร้า
จำนวน : 120 หน้า

"ประเทศไร้ทรงจำ" ในหน้าปกของหนังสือเล่มนี่เขียนเอาไว้ว่ามันเป็นหนังสือ "รวมบทกวีของผู้ค้นพบตาสว่างของตัวเอง"

หนังสือ "ประเทศไร้ทรงจำ" เป็นหนังสือรวมบทกวีดังที่ปรากฏอยู่บนคำโปรยที่หน้าปกของหนังสือเล่มนี้ โดยที่ "ประเทศไร้ทรงจำ" เป็นการรวมบทกวีที่ "เลือกข้างและไม่เป็นกลางต่อสิ่งใด ๆ" ดังข้อความที่ปรากฏในหลายชาวงตอนของหนังสือเล่มนี้ "ประเทศไร้ทรงจำ" แบ่งออกเป็น 2 ส่วน อันได้แก่ ส่วน "รอนฝัน" และส่วน "ตะวันเศร้า" ที่เราคิดง่าในคือการสะท้อนความเป็นตัวตนของกวีที่สร้างบทกวีชิ้นต่าง ๆ ขึ้น และแน่นอนว่ากวีชิ้นต่าง ๆ ที่อยู่ใน "ประเทศไร้ทรงจำ" เป็นบทกวีที่ไม่เป็นกลาง แต่สร้างความปั่นป่วน ท้าทาย ต่อความเชื่อ ความคิดและความเคยชิ้นเดิม ๆ บางอย่างในตัวตนของบุคคลเหล่านั้น

หลังจากอ่าน "ประเทศไร้ทรงจำ" จบลง มันทำให้เราอยากลองเขียนอะไรสักนิดหนึ่ง ซึ่งล้อกับคำโปรยที่ปรากฏอยู่บนปกหลังของหนังสือเล่มนี้

ณ ดินแดนแห่งการหลอกลวง
ความฝันของคนแดนนั้น คือ ไม่มีความฝันเป็นของตัวเอง และต้องติดอยู่ในคำลวงเหล่านั้นไปตลอดกาล (หากคนแดนนั้นไม่ตื่นลืมตา)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น