ฉันไม่ใช่ผู้ใหญ่ ฉันแค่อายุ 30 By นีน่า คิม แปล กนกรัตน์ อรุณรัตนรุจรวี - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1002) เมื่อก่อนเคยอ่านพวก "ก่อน 30 ต้องมี..." หรือ "ก่อน 30 ต้องทำ..." เอาเข้าจริงพอใช้ชีวิตจนใกล้จะ 30 ก็คิดได้ว่า "แค่มึงยังไม่ตาย มีเงินพอใช้ และพอใจที่ได้ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองอยาก ก็น่าจะได้แล้วแหละ" เพราะถ้าลองไปไล่ดูความเห็นแบบ ต้องมีรถ มีบ้าน หรือแต่งงานก่อนอายุ 30 เราจะพบความจริงว่าในปัจจุบันการทำได้แบบนั้นได้ไม่ใช่เรื่องง่ายสักนิด (ใครทำได้คือเก่งมาก ปรบมือให้เลย) ลำพังแค่หาแดกให้จบเดือนก็จะตายห่าอยู่แล้ว ย้อนกลับมามองที่ตัวเองในวันที่ใกล้ 30 และถามตัวเองว่า "มึงมีอะไรเป็นของตัวเองบ้างวะจะ 30 แล้ว (?)" คำตอบที่ได้คือ (1) อาการปวดหลัง และ (2) บัตรสมาชิกคลินิกกายภาพ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษ เอาจริงอย่างที่กิต III บอกเอาไว้ว่า "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนะครับ ติดมหาลัยหรือไม่ติด จงบอกตัวเองว่า แค่โตมาได้ในประเทศไทยก็เก่งมาก ๆ แล้วครับผม โตมากับสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลสักอย่างในแต่ละเรื่อง คุณอายุ 17-18 ปีได้ ก็สุดยอดมากแล้วเว้ย" เช่นเดียวกัน โตมาในประเทศเหี้ยนี่ได้โดยยังไม่ตายห่าจนอายุเข้าเลข 3 นำหน้าได้ มึงก็เก่งมาก ๆ แล้วครัง รออะไรละ "ปรับมือให้ตัวเองดัง ๆ" และพูดว่า "นายเก่งมาก"
หนังสือ : ฉันไม่ใช่ผู้ใหญ่ ฉันแค่อายุ 30
โดย : นีน่า คิม แปล กนกรัตน์ อรุณรัตนรุจรวี
จำนวน : 240 หน้า

"ฉันไม่ใช่ผู้ใหญ่ ฉันแค่อายุ 30" หนังสือภาพพร้อมข้อความที่ตีแผ่ชีวิตมนุษย์วัย 30 ที่อาศัยอยู่ใยเกาหลีใต้ ที่ต้องเผชิญกับเรื่องต่าง ๆ มากมาย ทั้งเรื่องงาน เงิน คนรัก ครอบครัว สังคม การใช้ชีวิต ซึ่งถ้าเราอ่านหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับประเทศเกาหลีใต้หลาย ๆ เล่ม เราจะพบว่าประเทศที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นเบอร์ต้น ๆ ของเอเชีย และมีนวัตกรรมต่าง ๆ ล้ำนำสมัยกว่าใครในภูมิภาค ล้วนมีเรื่อง "ประสาทแดก" แทบไม่ต่างกัน แน่นอนว่าเราจะเห็นเรื่องเล่านี้ปรากฏอยู่ในหนังสือหลาย ๆ เล่มที่แปลมาจากงานของนักเขียนเกาหลีใต้ แล้วลองคิดดูขนาดประเทศอย่างเกาหลีใต้ยังมีเรื่องประสาทแดกมากมายขนาดนั้น แล้วประเทศที่เละเทะเลอะเทอะแบบประเทศไทย คนที่เกิดและเติบโตในประเทศนี้ต้องเผชิญกับเรื่องโคตรพ่อโคตรแม่ประสาทแดกขนาดไหนกันนะ (?) เอาเป็นว่าคนรุ่นใหม่หลาย ๆ คนน่าจะรู้ซึ้งในเรื่องนี้ดี

กลับมาที่เรื่องของหนังสือ "ฉันไม่ใช่ผู้ใหญ่ ฉันแค่อายุ 30" แน่นอนว่าตัวเนื้อหาของหนังสือว่าด้วยเรื่องราวของชีวิตผู้หญิงวัย 30 ปี (ผู้เขียน) ที่ช่วงชีวิตวัย 30 ของเขาต้องเผชิญเรื่องต่าง ๆ มากมาย ดีบ้างแย่บ้างสลับ ๆ กันไป แต่อย่างน้อย ๆ ก็ยังรอดมาได้ก็เก่งมาก ๆ แล้ว โดยเนื้อหาใน "ฉันไม่ใช่ผู้ใหญ่ ฉันแค่อายุ 30" แบ่งออกเป็น 4 ส่วนหลัง ๆ ได้แก่

(1) เมื่ออายุ 30 เส้นเลือดของฉันมีแต่กาเฟอิน (2) วิถีชีวิตเมื่ออายุ 30 แม้ตัวเลขข้างหน้าจะเปลี่ยนไปแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง (3) ความรักเมื่ออายุ 30 ตอนนี้ก็เริ่มชินแล้วเหมือนกัน และ (4) ความสัมพันธ์เมื่ออายุ 30 ยังคงอยู่ในระหว่างทำความเข้าใจ ซึ่งในแต่ละส่วนของเนื้อหาก็จะบอกเล่าลงไปในรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับแต่ละหัวข้อ ที่หลายเรื่องเป็นเรื่องที่เราอาจจะเคยเผชิญมาบ้างแล้วในครั้งอดีต หลายเรื่องอาจจะเกิดขึ้นในอนาคต และก็มีอีกหลายเรื่องที่ตอนอ่านก็ได้แต่จินตนาการว่า "เรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นคงดีที่สุด"

ซึ่งหากพูดให้ถึงที่สุดแล้วชีวิตวัย 30 ของหลาย ๆ คนอาจจะมีความแตกต่างกันไปในแต่ละบริบทของชีวิตและสังคม แต่แน่นอนว่าอาจจะมีอีกหลาย ๆ เรื่องของชีวิตวัย 30 ที่คนวัยนี้ทั้งโลกคงมีจุดร่วมกันบางอย่างเป็นแน่ อาทิ เรื่องของความประสาทแดกที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ตอนไหนก็ได้ และอายุเท่าไหร่มันก็เกิดขึ้นได้เสมอ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น