ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต By สะอาด - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1001) การเริ่มต้นรีวิวหนังสือเล่มที่ 1001 ด้วย "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" สำหรับเราแล้วมันเป็นเรื่องที่เหมาะเจาะ ลงตัว อย่างพอดิบพอดี

"ผลงานคอมิกว่าด้วยการเติบโต ผ่านความอ่อนหวานขมปร่าของความรักและความทรงจำ" ข้อความที่ปรากฏบนคำโปรยปกหลังของหนังสือเล่มนี้ อาจจะบอกเล่าให้เรารับรู้เป็นนัยว่าหนังสือเล่มนี้จะบอกเล่าถึงเรื่องอะไร แต่เอาเข้าจริงอ่านแค่นี้เราเดาอะไรไม่ได้หรอก ถ้าไม่ลองนั่งลงและเปิดอ่านมันไปทีละหน้า และนอกจากการนั่งลงและอ่านมันไปทีละหน้าแล้ว เราเชื่อว่า "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" จะทิ้งสารหรือความทรงจำบางประการให้กับคนอ่านแต่ละคนไม่เท่ากัน น่าสนใจว่าหากวันนี้เรานั่งลงและเปิดอ่าน "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" จนจบ และในอีก 3-5 ปีข้างหน้าเราลองกลับมาเปิดอ่านมันอีกครั้งหนึ่ง เราเชื่อว่ามุมมองที่เรามีต่อ "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" ในเวลานี่กับอีก 3-5 ปีข้างหน้าจะแตกต่างกันไม่มากก็น้อย เพราะชีวิตของเราทุกคนก็ไม่แตกต่างอะไรกับเนื้อหาและเรื่องเล่ามี่ปรากฏใน "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" เพราะตลอดช่วงชีวิตของคนเรามักจะมีช่วงเวลาที่ต้อง "ผ่านความอ่อนหวาน ขมปร่าของความรักและความทรงจำ"
หนังสือ : ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต
โดย : สะอาด
จำนวน : หลายหน้า

"ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" เรื่องราวและเรื่องเล่าที่เดินเรื่องผ่าน "ร้านของมือสาม" ร้านที่ขายข้าวของที่ผ่านการใช้งานในลักษณะของของมือ 2 มือ 3 ที่สิ้นค้าหลายชิ้นตั้งราคาสิ้นค้าแบบไม่คิดจะขาย แต่ตั้งให้เจ้าของร้านฉิบหายเมื่อผู้ซื้อเห็นราคาบนนั้น

"ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" บอกเล่าเรื่องราวโดยแบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลัก ๆ คือส่วนที่ 1, 2 และ 3 ที่เป็นเรื่องราวของความรัก ความสัมพันธ์ ทั้งในรูปแบบของเพื่อน คนรักและครองครัว ที่ทั้ง 3 ส่วนของเรื่องเล่าที่ปรากฏใน "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับใครก็ได้ หรืออย่างน้อย ๆ เราอาจจะเคยได้ยิน ได้ฟัง ได้เห็น หรืออาจจะเคยได้อยู่ในความสัมพันธ์แบบหนึ่งแบบใดกับเนื้อหาที่ปรากฏใน "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต"

หากบอกว่า "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" เป็นหนังสือที่สังเคราะห์ตัวตนและการเติบโตของสะอาดในช่วงหลายสิบปีบนถนนของการสร้างงานในฐานะของ "สะอาด" เราไม่รู้ว่าเราจะพูดแบบนั้นได้รึเปล่า แต่ในฐานะของผู้อ่านที่อ่านงานของสะอาดตลอดมา เราคิดว่า "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" เป็นงานอีกชิ้นหนึ่งที่ถ่ายทอด "ความเป็นมนุษย์" ของชิ้นงานได้อย่างเหมาะสมและลงตัว อาจจะด้วยวัยของเรากับสะอาดอาจจะห่างกันไม่เยอะเท่าไหร่ และอาจจะด้วยวัยของเราและตัวละครที่ปรากฏใน "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" ก็อาจจะไม่ได้ห่างกันมากเท่าไหร่นัก ทำให้เรื่องราวต่าง ๆ ที่ปรากฏใน "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" มันคล้ายกับบทบาทหนึ่งของชีวิตที่เราคล้ายจะคุ้นเคย และสิ่งที่ "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" ทำให้มันน่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีก คือ ส่วนเปิดและปิดที่ครอบเรื่องเล่าทั้ง 1, 2 และ 3 ของ "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต" เอาไว้ มันคล้ายกับกำลังจะบอกอะไรบางอย่างกับผู้อ่านเหมือนกับข้อความที่ปรากฏบนชื่อหนังสือ "ให้รักเป็นบทกวีชั่วชีวิต"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น