พ่อมดอ๊อด The Wiz of Odd By ชาญวิทย์ เกษตรศิริ - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (977) "เราออกตามหาทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเติมเต็มความคาดหวัง ความฝัน และความต้องการของเราตลอดกาล" จำได้ไม่ชัดนักว่าอ่านข้อความดังกล่าวมาจากหนังสือเล่มไหน แต่แน่นอนว่าข้อความดังกล่าวดูจะมิได้กล่าวเกินจริงไปเลยแม้แต่น้อย เพราะในทุกวันนี้เราจะพบว่า "การใช้ชีวิต" ของคนทุกคนในทุก ๆ วันมันเริ่มต้นจาก "การออกเดินทาง" ไม่ว่าจะเป็นการออกเดินทางจากบ้านไปที่ทำงาน ไปโรงเรียน หรือไปในสถานที่ต่าง ๆ ซึ่งในท้ายที่สุดแล้วการเดินทางเหล่านั้นคือการแสวงหาหรือเติมเต็มชีวิตของทุก ๆ คน อย่างการเดินทางไปทำงานก็เพื่อให้ได้เงินที่แลกมาด้วยแรงงานสำหรับการใช้ชีวิตและใช้ในการทำเรื่องอื่น ๆ อีกมากมาย ในหลายครั้งการออกเดินทางตามหา ไขว่คว้าให้ได้มาซึ่งสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มันทำให้เราละเลยเรื่องบางเรื่องในลักษณะของ "การมองข้าม" ทั้งที่จริง ๆ แล้วเราอาจจะมีมันอยู่กับตัว หรือเราอาจจะเจอมันได้ในระหว่างทาง หากแต่เราอาจจะต้องละสายตาจากเป้าหมายเบื้องหน้ามามองดูรอบ ๆ บนเส้นทางที่เรากำลังเดินไป เพราะในท้ายที่สุดแล้ว การเดินถึงเป้าหมายอาจจะเป็นสิ่งที่เราคาดหวังและต้องการ แต่การเก็บเกี่ยวสิ่งต่าง ๆ รอบตัวในระหว่างเดินทาง มันอาจจะเป็นการเติมเต็มอะไรบางอย่างที่เราขาดหายไป โดยที่เราไม่รู้ตัว
หนังสือ : พ่อมดอ๊อด The Wiz of Odd
โดย : ชาญวิทย์ เกษตรศิริ
จำนวน : 151 หน้า

"พ่อมดอ๊อด" ในชื่อภาษาอังกฤษว่า "The Wiz of Odd" เป็นหนังสือ "แปลง" ซึ่งคำว่าแปลงในที่นี้หมายถึงการหยิบเราชื่อเรื่อง แนวทาง และเรื่องร่าวแบบในหนังสือเรื่อง "พ่อมดมหัศตรรย์แห่งออส" มาแปลงรูปเสียใหม่ให้เป็นเรื่องราวของ "พ่อมดอ๊อด แห่งประตูน้ำ" และ "เด็กหญิงต้อง แห่งแหลมตะลุมพุก"

ซึ่งเรื่องราวของ "พ่อมดอ๊อด" เป็นหนังสือที่บอกกล่าวและเล่าเรื่องในลักษณะและตัวละครที่ใกล้เคียงกับ "ออส" แต่แตกต่างกันตรงที่ตัวละครต่าง ๆ และเรื่องราว เรื่องเล่าที่ปรากฎใน "พ่อมดอ๊อด" เป็นเรื่องราวที่เราอาจจะคุ้นเคย หรือเคยได้ยินมาบ้าง ทั้งเรื่องของเหตุการณ์พายุถล่มแหลมตะลุมพุก พระนามจามเทวี และอีกหลากหลายเรื่องราวที่ปรากฏอยู่ใน "พ่อมดอ๊อด"

หลังจากที่อ่าน "พ่อมดอ๊อด" จบลง เราพบว่าเรื่องหนึ่งที่ปรากฏขึ้นหลังจากที่อ่านจบ คือ คำถามที่เราถามตัวเราเองว่า หากเราเป็นต้อย หรือเป็นตัวละครอื่น ๆ ที่ปรากฏอยู่ใน "พ่อมดอ๊อด" เราจะทำแบยตัวละครที่อยู่ใน "พ่อมดอ๊อด" เพราะในปัจจุบัน การเดินทางตามหาอะไรบางอย่าง หรือการรักษา ความฝัน ความหวัง ความต้องการ ในโลกและสังคมที่ดูแปลกประหลาดมันต้องใช้ กำลังกาย กำลังใจมากมายเหลือกเกิน เพื่อประคองตัวเราให้ไปถึงจุดหมาย มันชวนให้เรากลับมาคิดว่าถ้าเราเป็น "เด็กหญิงต้อย" เราจะหยุดตัวเองอยู่ที่เมืองมะลำไยในฐานะ "ผู้ปกครอง" หรือยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อหาทางกลับสู่บ้านกระท่อมที่แหลมตะลุมพุกกัน

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น