ทำไมไทเป By น้ำส้ม - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (960) ในชีวิตคนเรามักจะมีหนังสือหลายเล่มที่เราซื้อมาดองไว้นานมากจนลืม อย่างหนังสือเล่มที่หยิบมาเขียนรีวิวนี้ก็เป็นหนึ่งในหลายเล่มที่ซื้อมานานแล้วและเพิ่งมีจังหวะได้หยิบมาอ่าน เนื่องจาก 1-2 ปีมานี้เราได้ยินเรื่องของไต้หวันเยอะขึ้นมาก ทั้งเรื่องของความขัดแย้งนะหว่างสหรัฐกับจีนในประเด็นเรื่องของไต้หวันนับตั้งแต่สมัยทรัมป์เป็นประธานาธิบดี หรือกระทั่งในช่วงเวลาของการระบาดของ COVID-19 ที่ไต้หวันดูจะเป็นประเทศ (สำหรับเราแล้วไต้หวันเป็นประเทศ ประเทศหนึ่ง) แรก ๆ ในโลกที่รับมือการระบาดได้เป็นอย่างดี เนื่องจากความสามารถของรัฐบาลทั้งผู้นำรัฐบาลและรัฐมนตรีอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องที่มีความสามารถมากกว่า "คณะรัฐมนตรีของประเทศไทย" เยอะ โดยเฉพาะผลงานของ "ออเดรย์ ถัง" รัฐมนตรีดิจิทัลที่ใช้ความสามารถและประสิทธิภาพของระบบดิจิทัลและเทคโนโลยีในการจัดการปัญหาทั้งเรื่องของการจัดการข้อมูลหน้ากากอนามัย และการรับมือการระบาดด้วยข้อมูล (แล้วลองหันกลับมามองกระทรวงดิจิทัลของประเทศไทย ทำได้แค่ถอนหายใจและกรอกตา) แน่นอนว่าไต้หวันไม่ได้มีแค่เรื่องของการเมือง การจัดการโรคระบาด หากแต่มหาวิทยาลัยหลาย ๆ แห่งในไต้หวันยังให้ทุนนักเรียนไทยไปเรียนต่อเป็นจำนวนมาก อีกทั้งตลาดหนังสือของไต้หวันเป็นสิ่งน่าสนใจไม่แพ้เรื่องอื่น ๆ เพราะนอกจากจะผลิตหนังสือต่อปีเมื่อเทียบกับจำนวนประชาการในปริมาณที่มาก ๆๆๆ แล้ว นักเขียนไต้หวันหลายคนก็ได้รับความสนใจไม่น้อยในประเทศไทย รวมถึงงานเขียนของนักเขียนไทยหลายคนก็ได้ถูกแปลและจัดจำหน่ายในไต้หวันด้วยเช่นเดียวกัน
หนังสือ : ทำไมไทเป
โดย : น้ำส้ม
จำนวน : 208 หน้า

"ทำไมไทเป" หนังสือที่บอกเล่าเรื่องราวของไต้หวัน เมืองไทเป ผ่านสายตาของนักท่องเที่ยวผู้ชอบเต็นสวิง เป็นนักทำหนังสือ และชื่นชอบผลงานศิลปะ นั่นทำให้มุมมองที่ถูกถ่ายทอดออกมาเกี่ยวกับไทเปในหนังสือเล่มนี้ จึงมุ่งเน้นไปที่เรื่องของ วิถีชีวิตแบบศิลปิน มุมมองด้านศิลปะและหนังสือ ซึ่งแน่นอนว่าไทเปยังมีมุมมองอีกหลากหลายรูปแบบให้เราได้มองหาและเลือกหยิบเอามาใช้ในการทำความเข้าใจเมืองแห่งนั้น ๆ ได้แตกต่างออกไปอีก

ความน่าสนใจประการสำคัญใน "ทำไมไทเป" สำหรับเรา ในฐานะของคนชอบหนังสือ ทั้งชอบอ่านและชอบซื้อ ก็คงหนี้ไม่พ้นเรื่องของหนังสือและร้านหนังสือที่ปรากฏอยู่ใน "ทำไมไทเป" ข้อความตอนหนึ่งที่ทำให้เราเข้าใจในตลาดและวงการหนังสือของไต้หวันขึ้นบ้าง ว่าเพราะอะไรดินแดนแห่งนี้ถึงมีร้านหนังสือจำนวยมาก คนจึงนิมหนังสือ และหนังสือที่ผลิตต่อปีต่อจำนวนคนจึงมีปริมาณมากก็คือข้อความที่ผู้เขียนเขียนเอาไว้ว่า "แต่นอกจากบรรยากาศราคาของที่ดีแล้ว ร้านหนังสือที่ดีก็ต้องมีคนขายที่รู้จักหนังสือเป็นอย่างดีด้วยถึงจะสมบูรณ์" และบริบทของข้อความที่ปรากฏในตอนนี้นั้นผู้เขียนกำลังพูดถึงพนักงายขายหนังสือของร้านหนังสือแห่งหนึ่ง ซึ่งสำหรับเราแล้วการเข้าร้านหนังสือในประเทศไทย แค่เจอร้านที่ไม่วางหนังสือผิดหมวดก็ถือว่าเป็นเรื่องปาฏิาริย์แล้ว แต่เมื่อไหร่ที่เราเข้าร้านหนังสือที่พนักงาน หรือเจ้าของร้านเข้าใจในหนังสือที่ตัวเองขาย สำหรับเราแล้วร้านนั้นคือที่สุดของร้านหนังสือ (ที่หาได้น้อยนักในประเทศไทย) เมื่อเป็นเช่นนั้น "ทำไมไทเป" จึงให้มุมมองแต่ละด้านเกี่ยวกับไทเปที่แตกต่างกันออกไปกับหนังสือเล่มอื่น ๆ แน่นอนว่าถ้าผู้อ่านคนอื่นมาอ่านหนังสือ "ทำไมไทเป" ก็ใช่ว่า "ร้านหนังสือ" จะเป็นจุดสนใจของผู้อ่านคนอื่นเสียเมื่อไหร่ นี่แหละความงามของการเปิดโอกาสให้คนเราได้เลือกตดสินใจอะไรได้ด้วยตัวเอง

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น