ปัญญา ชา จีน By ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (946) ขงจื่อกล่าวกับเหล่าจื่อว่า "ข้าหาได้เพียงศึกษาคัมภีร์ทั้งหก หากเข้าใจเนื้อหาทะลุปรุโปรง ข้าแนะนำสาระในคัมภีร์เหล่านั้นให้แก่ผู้ปกครองทั้ง 72 (แคว้น) ได้อธิบายวิถีกษัตริย์แต่โบราณกาล และชี้ทางที่โจวกงและเส้ากงได้ดำเนินมาอย่างแจ่มชัด แต่หากมีผู้ปกครองคนใดสนใจไม่ ช่างลำบากยิ่งที่จะโน้มน้าวผู้อื่น ช่างลำบากยิ่งที่จะทำให้เต๋ากระจ่างชัด" เหลาจื่อตอบว่า "นับเป็นโชคดีแล้วที่ไม่มีผู้ปกครองคนใดพยายามปกครองโลกตามคำชี้แนะของท่าน คัมภีร์ทั้งหกเป็นเพียงหนทางอันเก่าคำคร่าล้าสมัย ซึ่งตกทอดจากกษัตริย์ในอดีต มิใช่สิ่งที่จะใช้เป็นหลักในการก้าวย่าง สิ่งที่ท่านสาธยายมาเป็นเพียงหนทางเหล่านี้เท่านั้น เป็นหนทางที่เกิดจากรองเท้าที่เดินย่ำเหยียบไป มันมิใช่สิ่งใดนอกจากรอยเท้าเหล่านั้น" บทสนทนาระหว่างขงจื่อกับเหล่าจื่อที่ถูกเขียนเอาไว้ในคัมภีร์หลุนอี่ว์: ขงจื่อสนทนา และถูกกล่าวถึงในหนังสือเล่มนี้ เป็นบทสนทนาที่ว่ากันว่าถูกเติมแต่งขึ้นเพราะนักปราชทั้ง 2 มิได้อยู่ร่วมยุคสมัยกัน หากแต่บทสนทนาดังกล่าวคือการแสวงหาซึ่งคำตอบของขงจื่อในการพยายามทำความเข้าใจในเต๋า และพยายามทำให้เต๋าปรากฏ
หนังสือ : ปัญญา ชา จีน
โดย : ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา
จำนวน : 192 หน้า

"ปัญญา ชา จีน" เป็นหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่เรามีโอกาสได้หยิบมันมาอ่านอีกครั้งหลังจากที่เคยอ่านไว้เมื่อหลายปีก่อน การหยิบมาอ่านใหม่ในครั้งนี้จุดสนใจของเราเปลี่ยนจากตอนอ่านครั้งแรกและซื้อเล่มนี้มาอ่านเพราะสนใจเรื่องชา และอาจารย์ที่เคารพก็พูดถึงเรื่องชาอยู่บ่อยครั้ง แต่การหยิบ "ปัญญา ชา จีน" มาอ่านอีกครั้งในวันที่อายุเข้าใกล้เลข 3 ความสนใจของเราที่มีต่อหนังสือเล่มนี้เปลี่ยนไปอยู่ที่ "ภาคปัญญา" ไม่ใช่เพราะแก่แล้วเริ่มปลงแต่พออายุมากขึ้นคล้ายกับว่าเรามองเห็นเรื่องราวบางอย่างในหนังสือเล่มนี้ได้ชัดเจนมากขึ้นและชัดยิ่งกว่าสมัยที่เรียนคัมภีร์ต่าง ๆ ในห้องเรียนวิชา "ความคิดทางการเมืองเบื้องต้น" เสียอีก โดยเฉพาะในส่วนของบทสนทนาของเหล่าจื่อและขงจื่อ รวมไปถึงบทตอนต่าง ๆ ในภาคปรัชญาที่ถูกหยิบยกขึ้นมาเขียนถึงด้วย

หนังสือ "ปัญญา ชา จีน" แบ่งการเขียนและการเล่าเนื้อหาออกเป็น 3 ภาค ได้แก่ ภาคจีน ภาคปัญญา และภาคชา ซึ่งแต่ละภาคไม่ได้แยกขาดจากกันอย่างเป็นเอกเทศหากแต่ภาคหนึ่งขยายความ ส่งต่อ ชี้ให้เห็น และขมวดปมถ้อยความของภาคตอนก่อนหน้า โดยเนื้อหาของแต่ละภาค จะเป็นการบอกเล่าเรื่องราวของสังคม วัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมของปวงปรัชญาตะวันออกผ่านแนวคิดทั้งเรื่องของ แผ่นดินจีน ไม่ว่าจะเป็นเหล่าผู้ปกครองการขึ้นมาและการจากไปของผู้ถือครองอำนาจ เรื่องของปรัชญาจีน (ตะวันออก) ที่ฉายให้เห็นถึงพลวัตรของสังคม ผู้คำ อำนาจ ภาคใต้การเปลี่ยนผัน และเรื่องของชาเครื่องดื่มที่เป็นมากกว่าแค่เครื่องดื่มดับกระหาย หากแต่ชายังคงมี ปรัชญา และเรื่องของแผนดินจีนซ่อนอยู่ในหยดน้ำและใบชาที่ถูกสายน้ำไหลผ่าน

การกลับมาอ่าน "ปัญญา ชา จีน" อีกครั้งในวัยใกล้ 30 มันช่วยให้เรามองเห็นภาพรวมของอะไรต่ออะไรได้มากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของตัวเราเอง เรื่องของสังคมที่เราอยู่ หรือกระทั่งเรื่องของการเมืองที่กำลังดำเนินไป และคำพูดของเหล่าจื่อที่ปรากฎอยู่ในส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้อย่าง "ผู้ที่รู้จักพอย่อมมิพบจุดจบ ผู้ที่รู้จักหยุดย่อมพ้นจากอันตราย" ไม่แน่ว่าหากได้พบเหลาจื่อสักครั้งเราอยากจะถามท่านจอมปราชญ์ผู้เล้นกายว่า "แล้วผู้ที่เอาแต่ตอบว่า ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ เล่า จะเป็นเล่นไร (?)"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น