รีวิวเว้ย (776) สมัยเรียนปริญญาตรีที่คณะรัฐศาสตร์ อาจารย์ท่านหนึ่งได้พูดถึงเรื่องของนักคิดที่ชื่อว่า "โรลองด์ บาร์ธส์ (Roland Barthes) และพูดถึงเรื่องแนวคิดหนึ่งของเขานั่นก็คือแนวคิดเรื่อง  "มรณกรรมของผู้แต่ง" ภายใต้แนวคิดเรื่องของมรณกรรมของผู้แต่งและการนั่งเรียนวิชานี้ในสมัยปริญญาตรี หลังเรียนจบเราเกือบจะพบว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดของนักคิดอีกคนอย่าง Socrates ที่มีคำพูดติดปากของนักเรียนรัฐศาสตร์ที่เรียนวิชาแนวคิดทางการเมืองว่า "I know that I know nothing" ซึ่งเราก็อาศัยแนวคิดนี้ในการอธิบายเนื้อหาของวิชาเรียนอีกหลาย ๆ วิชาที่เรียนผ่านมา

การที่เราจะหาญกล้าอธิบายในสิ่งที่เราไม่เข้าใจมันก็ดูจะเป็นเรื่องที่แปลกจนเกินไป โดยเฉพาะเมื่อต้อวมาอธิบายแนวคิดเรื่องของ "มรณกรรมของผู้แต่ง" ยิ่งแล้วเข้าไปใหญ่ แต่เราคิดว่าแนวคิดดังกล่าวน่าจะนำมาใช้อธิบายงายเขียนทั้งที่เป็นตักอักษร หรือไม่เป็นตัวอักษรได้อย่างดี โดยเฉพาะเรื่องของการเปิดกว้างและตัดขาดบริบทของตัวผู้แต่งออกจากชิ้นงาน ยิ่งสร้างประเด็นให้ผู้อ่านหรือผู้เสพงาน (ไม่ใช่เสพแป้ง) ได้ขบคิดกับงายชิ้นต่าง ๆ ยิ่งขึ้นผ่านภูมิหลังที่ตัวผู้อ่านถือครอง เราอยากจะยกเอาท่อนหนึ่งของข้อเขียน หากใครอยากรู้เรื่องแนวคิด "มรณกรรมของผู้แต่ง" เพิ่มเติมสามารถเข้าไปอ่านได้ที่ https://www.sm-thaipublishing.com/content/7577/roland-barthes-death-of-author