รีวิวเว้ย (635) เวลาที่เรียนในชั้นเรียนวิชาสังคมศาสตร์ เรามักจะได้ยินคำคำหนึ่งอยู่บ่อย ๆ เมื่ออาจารย์พูดถึงเรื่องของอะไรบางสิ่งบางอย่างที่มันมากกว่าหนึ่งอย่างขึ้นไปและต้องมาอยู่รวมกัน อาทิ สังคมมนุษย์ ครอบครัว ความสัมพันธ์ ทึกสิ่งที่กล่าวมานั้นล้วนผูกโยงกันอยู่ด้วยคำหนึ่งคำนั่นคือคำว่า "ประกอบสร้าง" เมื่อพิจารณาจากแค่คสามหมายในรูปของคำเราก็จะพบว่าคำดังกล่าวประกอบไปด้วยคำว่า (1) ประกอบ (ก.) เอาชิ้นส่วนต่าง ๆ มารวมเข้าด้วยกันให้เป็นรูปร่างตามที่ต้องการ, ประสมหรือปรุงให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และคำว่า (2) สร้าง (ก.) เนรมิต หรือบันดาลให้มีให้เป็นด้วย อำนาจวิเศษ, ทำให้มีขึ้น เกิดขึ้นด้วยวิธีต่าง ๆ, ก่อขึ้น, ใช้ทั้งทางรูปธรรม และนามธรรม ซึ่งเมื่อพิจารณาคสามหมายจากรูปของคำที่ยกมาเราจะพบว่า "ประกอบสร้าง" ก็คือการเอาอะไรสักอย่างมารวมเข้าด้วยกันจนกลายเป็นสิ่งเดียวกันหรือกลายเป็นสิ่งใหม่ที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เช่น รัฐไทยประกอบสร้างขึ้นมาจากคนหลายเชื้อชาติ หรือครอบครัวหนึ่งประกอบสร้างขึ้นมาผ่ายความสัมพันธ์ของคนสองคนแต่เมื่อร่วมกันเป็นครอบครัวอาจจะผ่านการแต่งงานหรือกลไกใด ๆ ก็ตามแต่เมื่อนั้นมันคือการประกอบสร้างครอบครัวสองครอบครัว (หรือมากกว่า) ร่วมกันเข้าเป็นหนึ่งเดียว หากให้เราลองสรุปง่าย ๆ อาจจะสรุปออกมาได้ว่า การประกอบสร้างคือการรวมบางอย่างเข้ามาอยู่ด้วยกันเพื่อสร้างสิ่งอีกสิ่งหนึ่งในปรากฏขึ้น และเป็นที่แน่นอนว่าเมื่อมีการรวมเข้ามา "การแตกออก" จึงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ตามมาด้วยในฐานะของชุดความจริงคู่ขนาน เพราะเราต้องไม่ลืมความจริงข้อหนึ่งที่ว่า "เมื่อรวมได้ก็แยกได้ เมื่อเป็นหนึ่งได้ก็แบ่งออกเป็นอื่นได้" และคำพูดดังกล่าวดูจะเป็นจริงยิ่งขึ้นเมื่อจับเอามันมาสวมลงในบริบทของความสัมพันธ์ของคน โดยเฉพาะในบริบทของ "คนรักกัน" เราจะเห็นว่าการรวมเข้าและการแตกออกในบริบทของความสัมพันธ์นั้นเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง และบางครั้งมันบ่อยเสียจนเรามิอาจคาดเดาใด ๆ ในบริบทของความสัมพันธ์ได้เลย โดยเฉพาะความสัมพันธ์ของคนรักไม่ว่าในรูปแบบของแฟนหรือรูปแบบของสามีภรรยา ที่ไม่ว่าจะเป็นเพศใด ๆ ก็ตามแต่ ความแตกแยกมักเกิดขึ้นได้เสมอและตลอดเวลาหากเร่เก็บรักษามันดีจนเกินไป หรือปล่อยและละเลยมันจนเกินไป