รีวิวเว้ย (589) ย้อนกลับไปในสมัยที่เรายังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ "การดูหนัง" ใน "โรงหนัง" เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่เราชอบมากที่สุด และมักจะเป็นกิจกรรมที่เราตั้งตารอให้เกิดขึ้นในทุกสุดสัปดาห์ เพราะความสนุกของเด็กต่างจังหวัด (สัตหีบ) เมื่อ 20 ปีก่อน การที่ทุกเย็นวันศุกร์พ่อและอาจะรวมตัวกันเพื่อไปดูหนังสัปดาห์ละ 1 เรื่อง และแน่นอนว่าการไปดูหนังในช่วงเวลานั้นมันไม่ใช่แค่การไปดูหนังแล้วกลับบ้าน หากแต่ชั่วโมงก่อนหน้าที่หนังจะฉาย และชั่วโมงหลังจากที่หนังจบลง มันคือพิธีกรรมอันสนุกสนานของเด็กคนหนึ่ง ที่จะมีโอกาศได้ยิน "ข้าวผัดอเมริกัน" และ "ไอคิมหัวโคน" รวมถึงการได้กินก๋วยเตี๋ยวหลังจากที่หนังจบ วงจรนี้ดำเนินไปตลอดในช่วงทุกสุดสัปดาห์ จนเมื่อเราโตขึ้นกิจกรรมการดูหนังของพวกเรา 3 คนก็ลดลง เราเองโตขึ้นมาก มีเพื่อนเยอะขึ้นเราก็เลือกที่จะไปดูหนังกับเพื่อนหรือหลายครั้งก็เลือกที่จะไปดูคนเดียว เราโตขึ้นมีเงินติดตัวเยอะขึ้นหลายครั้งสิ่งที่เคยพิเศษตอนวัยเด็กมันกลับกลายเป็นสิ่งธรรมดา ๆ ในเวลาต่อมา แต่พออายุย่างใกล้ 30 เรากลับหวนนึกถึงช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นอีกครั้ง คิดถึงการตั้งตารอคอยวันสุดสัปดาห์ที่จะได้กินข้าวผัดและไอติมหัวโคน นึกถึงช่วงเวลาของการดูหนังที่มีพ่อและอาร่วมดูไปพร้อม ๆ กัน และสิ่งหนึ่งที่หวนตะกอนความทรงจำครั้งนั้นของเราให้กลับมาก็คงหนี้ไม่พ้นหนังสือเล่มนี้ ที่ภายในบรรจุเอาไว้ด้วยหนังหลาย ๆ เรื่องจากยุค 90s ที่หนังในหนังสือเล่มนี้หลายเรื่องเป็นหนังเรื่องที่ เรา พ่อและอา ได้ใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์ด้วยกันในโรงหนัง อาจจะเรียกได้ว่าหนังสือเล่มนี้มันมาพร้อมกับความทรงจำหลาย ๆ อย่างในวัยเด็กของเรา มันมาพร้อมกับบรรยากาศของความ "คิดถึง"