ถ้าพูดถึง “คนเก่ง” ในความเข้าใจของทุกคน จะให้ความหมายของคำคำนี้ว่าอย่างไรกันบ้างคะ...

คนเก่ง คือ คนที่เรียนเก่ง...

คนเก่ง คือ คนที่ทำงานเก่ง…

คนเก่ง คือ คนที่หาเงินเก่ง...

หรือ

คนเก่ง คือ คนที่สามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้ดี...

แต่ละคนต่างก็มีคำนิยามและความหมายของคำคำนี้ต่างกันออกไปตามแต่ความเข้าใจของแต่ละคนแต่ในบางครั้ง หลายๆ คน ก็ใช้คำนี้มาเป็นกำลังใจกับตัวเอง หรือบุคคลนั้นที่ตนนิยามว่าเป็น“คนเก่ง” มาเป็นต้นแบบในการดำเนินชีวิตและทำในสิ่งที่ตนตั้งใจให้สำเร็จหรือบางคนก็ใช้คำคำนี้ให้กำลังใจผู้อื่น แต่ก็ยังมีอีกหลายๆ คน ที่มักจะเอาคำคำนี้มากดดันตัวเองด้วยคำถามที่ว่า ทำไมเราถึงไม่เก่งเหมือนเขาเลย ทำไมเราถึงไม่เอาไหนเลย...

และในท้ายสุดก็มักจะจบด้วยประโยคที่ว่า“ไม่เป็นแล้วนะคนเก่งอะไรนั่น เหนื่อย” จากคำที่เป็นเหมือนพลังบวกเป็นคำพูดที่ให้กำลังใจ ก็กลายเป็นประโยคคำพูดที่สิ้นหวัง และเสียใจไปโดยปริยาย...อ่านมาถึงตรงนี้ทุกคนคงจะมีนิยามของคำว่า “คนเก่ง”ของตัวเองกันแล้วใช่มั้ย ถ้าเช่นนั้นไปฟังเรื่องราวของเอดินกับพ่อของเขากันบ้างนะว่าเขาจะนิยามความหมายคำว่า “คนเก่ง”  ของเขากันว่าอย่างไรบ้าง...

ณหมู่บ้านแห่งหนึ่ง

มีเด็กชายผู้หนึ่งเขามีชื่อว่า เอดิน เอดินเป็นเด็กชายทั่วไปที่ไม่ได้มีความโด่ดเด่นหรือพิเศษในด้านใดเลย ทุกครั้งที่เขาไปโรงเรียนเขามักจะมองดูและชื่นชมความเก่งของเพื่อนตัวเองที่ทั้งเรียนเก่งและมีความสามารถ ไม่ว่าจะทำอะไรก็สำเร็จไปเสียทุกอย่าง ในขณะที่ตัวของเอดินที่เรียนก็ไม่ได้เก่งไม่มีความสามารถ และทำอะไรก็ไม่ค่อยสำเร็จอย่างที่หวังไว้ แม้แต่สิ่งที่เขาชอบทำอย่างการวาดรูปเขาก็ไม่ได้ทำออกมาดีและโด่ดเด่นน่าชื่นชมมากนัก...

เอดินมักจะน้อยใจและผิดหวังในตัวเองอยู่บ่อยครั้ง จนวันหนึ่งเขากลับไปถึงบ้านเขาได้เห็นพ่อของเขากำลังนั่งดูทีวีอยู่ เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปถามคำถามพ่อของเขา

“พ่อครับทำไมผมถึงไม่เก่งเหมือนเพื่อนเลยละครับทำอะไรก็ไม่สำเร็จสักอย่างเลย”

พ่อของเอดินมองลูกชายที่กำลังทำหน้าหงอยอยู่ข้างๆก่อนที่พ่อจะยิ้มแล้วบอกกับเอดินว่า

“ลูกก็เก่งนะ พยายามสิลูก พ่อคิดว่าลูกทำได้นะ สู้นะคนเก่ง”

เอดินมองหน้าพ่อก่อนที่เขาจะขอบคุณและเดินเข้าห้องไป คำว่า “คนเก่ง” สำหรับเอดินแล้ว เขามักจะได้ยินพ่อพูดกับเขาประจำทุกครั้งเวลาให้กำลังใจจากคำพูดของพ่อที่ให้กำลังใจก็กลายเป็นคำพูดกดดันตัวเองไปอย่างไม่รู้ตัวจากวันนั้นเอดินก็พยายามอีกครั้งตั้งใจเรียนมากขึ้น อ่านหนังสือ และฝึกวาดรูปให้หนักขึ้นเมื่อถึงวันผลออกปรากฏว่าคะแนนของเขาเพิ่มขึ้นแต่ก็ไม่ได้เป็นไปตามที่เขาหวังไว้…

เอดินกลับบ้านด้วยความผิดหวังกับตัวเอง เมื่อเขาเปิดประตูเข้าบ้านเขาก็เห็นพ่อของเขากำลังนั่งดูทีวีเอดินก็เดินเข้าไปนั่งข้างพ่อของเขาก่อนจะพูดออกมาว่า

“ผมไม่เห็นเก่งอย่างที่พ่อบอกเลย ผมทำอะไรก็ไม่สำเร็จสักอย่างขนาดผมพยายามหนักขนาดนี้ผมยังไม่สำเร็จเลย”

พ่อมองลูกชายก่อนจะยิ้มให้กับลูกชายคนเก่งของเขาและถามว่า

“คะแนนไม่เพิ่มขึ้นเหรอลูก”

เอดินหันไปมองพ่อของเขาก่อนจะตอบไปทั้งน้ำตา

“เพิ่มขึ้นครับ แต่ก็ไม่เก่งเท่าเพื่อนอยู่ดี”

พ่อแตะไหล่ทั้งสองข้างของเอดินก่อนจะยิ้มให้ลูกชายคนเก่งของเขาและบอกเอดินว่า

“ลูกวัดความเก่งจากอะไรละถ้าลูกวัดจากคนอื่นลูกจะไม่มีวันเป็นคนเก่งเลย แต่ถ้าลูกวัดจากตัวของลูกเองจากความพยายามของตัวเอง นั้นแหล่ะลูกเป็นคนเก่งแล้ว ทุกคนเป็นคนเก่งเหมือนกันหมดอยู่ที่ว่าเราจะวัดความเก่งจากอะไร ถ้าลูกไม่เชื่อพ่อลูกก็ลองเอาภาพวาดมาเทียบกันดูมันสวยขึ้นแค่ไหนหรือแม้แต่คะแนนของลูกมันดีขึ้นแค่ไหน แข่งกับตัวเองไม่ต้องแข่งกับใคร ลูกก็จะเป็นคนเก่งอย่างที่พ่อพูดแล้ว...”

เป็นยังไงกันบ้างทุกคนอ่านมาจนถึงตรงนี้ทุกคนก็น่าจะรู้กันแล้วใช่มั้ยคะ ว่าพ่อและเอดิน เขานิยามความหมายของคำว่า“คนเก่ง” ของเขาว่าไงกันบ้าง อ่านเรื่องนี้จบเราหวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกคนที่เข้ามาอ่านนะสุดท้ายนี้ ไม่ว่าทุกคนจะตีความคำนี้ว่าอย่างไร แต่สายลมอยากจะบอกทุกคนว่า

“โชคดีนะ สู้ๆ นะคนเก่ง เธอทำได้”

แล้วพบกันใหม่นะทุกคน...