เริ่มต้นสัปดาห์มาด้วยการนั่งว่าง ๆ ในตอนเช้า รอพี่เลี้ยงมอบหมายงานให้ใหม่ ซึ่งพี่เลี้ยงก็ติดประชุมตลอดช่วงเช้า จึงเดินไปดูพี่ ๆ ทีมวิชาการทำงานกันว่าเขาทำงานอย่างไรบ้าง แล้วก็ถามนู้น ถามนี่พี่เขาซึ่งไม่รู้ว่าไปกวนรึเปล่าแต่เราก็ได้ความรู้มา พี่ ๆ เขาก็ใจดีตอบเราทุกคำถาม บางทีก็ชวนเราคุยด้วย ซึ่งเราจะสนิทพี่ผู้หญิงมากกว่าเพราะมีเรื่องที่คุยกันได้เยอะกว่า เช่น เรื่องการ์ตูน เรื่องศิลปินเกาหลี หรือบางทีก็เป็นเรื่องทั่วไป นั่งอยู่กับพี่ ๆ วิชาการสักพักก็เห็นพี่เขาเริ่มจะตั้งใจทำงานแล้วจึงไม่อยู่กวน และกลับไปนั่งที่ตัวเองหาอะไรทำระหว่างรอพี่เลี้ยง

ประมาณเกือบ 11 โมง พี่เลี้ยงก็ประชุมเสร็จ ปล่อยให้พี่เลี้ยงหายใจหายคอสักพัก จึงเขาไปของานของสัปดาห์นี้มาทำ งานแรกของสัปดาห์นี้คือการแก้เล่มเคมี ม.ปลาย เล่ม 2 ซึ่งเป็นการแก้หลังจากพิสูจน์อักษร และ AT 1 เรียบร้อยแล้วเหมือนกับเล่มแรก เล่มสองนี้ก็ไม่ได้แก้ยากเท่าไหร่ แม้จะมีจุดแก้เยอะกว่าเล่มหนึ่ง และจำนวนหน้าที่มากกว่า ทำให้แก้นานกว่าก็เท่านั้น แต่ไม่เกินวันก็สามารถส่งไฟล์ไปหาพี่นักวิชาการได้เรียบร้อย

ส่วนงานที่สองของสัปดาห์คือทำเล่มเคมีม.ต้น เล่ม 2  แต่เล่มนี้มีเรื่องเซอร์ไพร์สสุด ๆ ทั้งเราและพี่เลี้ยงก็คือจำนวนจุดแก้ทั้งหมดคือเกือบ 1300 จุด ซึ่งเยอะกว่าที่เคยแก้มา 2-3 เท่า เป็นอีกหนึ่งเล่มที่รู้สึกว่าหนักที่สุดหลังจากเล่ม 3110 

ตอนแรกพี่เลี้ยงกลัวเราจะทำไม่ไหว เพราะจำนวนจุดที่ต้องแก้เยอะมาก ๆ แต่เราก็บอกพี่เลี้ยงว่าไม่น่าเป็นอะไร ค่อย ๆ แก้ไปน่าจะได้ พี่เลี้ยงจึงส่งงานนี้ในเราทำ ซึ่งเราก็พบว่าประเมินงานนี้ต่ำเกินไป ขณะที่เราแก้นั้นจะมีบางจุดที่เราไม่มั่นใจว่าต้องแก้หรือไม่ เพราะทางพิสูจน์อักษรเขียนมาในเชิงถามว่าต้องเป็นแบบนี้หรือเปล่า หรือใช้ว่า recheck เขียนกำกับมา ซึ่งพี่นักวิชาการที่ดูแลเล่มนี้น่าจะไม่เห็น หรือลืมลบออกเพื่อที่จะไม่ต้องแก้ ทำให้เราต้องหันไปถามพี่เลี้ยงว่าจุดนี้มันต้องทำยังไง แต่พี่เลี้ยงก็ให้คำตอบเราไม่ได้ และบอกให้เราไปถามคนที่ดูแลเล่มนี้เลย ซึ่งเราก็ยังไม่กล้าถามเพราะรู้สึกเกร็งกับพี่คนนี้เป็นพิเศษ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรเลย เราเลยจดจุดที่ไม่แน่ใจว่าต้องแก้เป็นอะไรไว้ก่อน รอพี่เขาเดินทำกลับมานั่งที่โต๊ะแล้วจึงค่อยเข้าไปถามว่าต้องแก้เป็นอะไรยังไง หลังจากคุยเสร็จแล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเอง พี่เลี้ยงก็ถามว่าพี่นักวิชาการเขาว่าอย่างไรบ้าง จึงบอกไปว่าพี่เขาก็ให้แก้จุดที่มั่นใจไปก่อนแล้วเดี๋ยวพี่เขาเช็คทีเดียวตอนส่งไปให้เลย ซึ่งพี่เลี้ยงเราก็โมโหเล็กน้อย เพราะความจริงแล้วพี่เลี้ยงบอกให้ตีกลับไปให้นักวิชาการที่ดูเล่มนี้ดูมาอีกรอบว่าจะแก้อะไรบ้าง แต่เราก็ยังไม่ปีกกล้าขาแข็งขนาดนั้น ไม่กล้าบอกให้พี่เขาทำแบบนั้น ก็ได้แต่บอกพี่เลี้ยงว่าไม่เป็นไร เราพอแก้ได้ เพราะส่วนใหญ่มีที่โดน recheck ไม่เยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องการเว้นวรรค กับจัดระยะห่างให้เท่ากันมากกว่า แต่พี่เลี้ยงก็ยังกังวลอยู่เพราะเราก็ยังใหม่กับงานนี้ และยังไม่คุ้นชินกับรูปแบบการทำงาน และการแก้เล่มของพี่ ๆ ทีมนักวิชาการ แต่สุดท้ายหลังจากที่เรายื่นยันว่าทำได้พี่เลี้ยงก็ไว้ใจและปล่อยให้เราทำงาน 

ช่วงบ่ายของวันระหว่างที่นั่งแก้เล่มนี้อยู่ ก็มีงานใหม่เข้ามาแทรก งานนี้เป็นงานใหม่ที่ยังไม่เคยทำมาก่อนซึ่งต้องทำให้เสร็จภายในวันพรุ่งนี้เพราะจะนำไปใช้วันเสาร์นี้แล้ว ซึ่งงานนี้ก็เป็นงานจัดหน้าข้อสอบจพลองสำหรับให้น้องที่ลงเรียนลองจับเวลาทำข้อสอบดูเพื่อประเมินตนเอง โดยจะเรียกว่า ข้อสอบ sim ซึ่งย่อมาจาก simulator  

งานนี้โชคดีตรงที่ไม่ต้องพิมพ์ข้อสอบด้วยตนเอง เพราะเป็นข้อสอบที่ออกใหม่ซึ่งพี่นักวิชาการพิมพ์มาให้เรียบร้อบแล้ว งานหลัก ๆ ของเราคือนำไปเนื้อหาไปจัดลง template และดราฟรูปข้อสอบให้ ซึ่งรูปส่วนใหญ่เป็นกราฟเยอะมาก ๆ ความยากของการวาดกราฟคือ 1. ต้องอาศัยความอดทนในการ ดราฟ เพราะต้องลากเส้นวางระยะห่างของแต่ละเส้นเอง 2. ต้องอาศัยความละเอียด เพราะรูปที่วาดมา พอนำมาดราฟในโปรแกรมบางทีจุดตัดของกราฟไม่ตรงกับรูปที่ให้มาก็ต้องแก้อีกรอบ ยึดจุดตัดที่จำเป็นต้อวลากผ่าน เพื่อใก้กราฟถูกต้องที่สุด เพราะกลัวจะกระทบกับโจทย์ ระหว่างวาดไปก้ท้อไป ยิ่งวันที่ทำงานอยู่บ้านก็ยิ่งยาก ทั้งยังพยายามรีบทำให้เสร็จเพื่อส่งในพี่นักวิชาการไปตรวจเช็คความถูกต้องต่อ

หลังจากรีบเร่งทำงานตลอดช่วงเช้า งานก็เสร็จพร้อมส่งอีเมลให้พี่นักวิชาการก่อนเที่ยง ส่วนตอนบ่ายก็นั่งแก้เล่มเคมี ม.ปลาย เล่ม 1 เล่ม 2 ที่ส่งเข้าอีเมลมาตอนเช้า ระหว่างนั่งทำงานอยู่นั้น แชทของพี่เลี้ยงก็เด้งขึ้นมาบอกให้เราส่งไฟล์ Indesign ข้อสอบ sim ไปให้พี่นักวิชาการคนที่ดูแล เราจึงรีบส่งอีเมลไปให้พี่เขาและทักแชทไปบอกเอาไว้ ช่วงใกล้ ๆ เลิกงาน หลังจากเคลียร์เล่มม.ปลายทั้งสองเล่มเสร็จแล้ว แชทของพี่นักวิชาการที่ดูแลข้อสอบ sim ก็เด้งขึ้นมา สรุปแบบง่าย ๆ ก็คือเราไม่ได้ฝังรูปในโปรแกรมทำให้รูปหายตอนนำไฟล์ไปเปิดในเครื่องของพี่เขา ซึ่งเราก็รีบส่งไฟล์ไปให้ใหม่และขอโทษพี่เขาไปในแชท ซึ่งเราก็รู้สึกเซ็ง ๆ เล็กน้อยที่ทำงานพลาด แต่ก็ปล่อยมันไปและก็บอกตัวเองเอาไว้ว่าทำงานต่อไปอย่าลืมทำฝังไฟล์ไปด้วย