กลิ่นหอมเย็นละมุนอยู่ที่ปลายจมูกกลิ่นสะอาดสีขาวลอยฟุ้งมาแต่ไกลที่แสงสีขาวลิบส่องลอดผ่านกิ่งไม้ปลายทาง ฉันค่อยๆเดินตามมัน

ฉันรู้สึกอบอุ่นยามเมื่อเดินเข้าใกล้แสงสีขาวนั่นขึ้นทุกทีเหมือนมีละอองสีทองจากภูติตัวเล็กๆ ทิ้งอยู่ทั่วผิวกาย

ในวินาทีที่ฉันใช้มือปัดกิ่งไม้ที่แผ่เหมือนม่านออกแสงจ้าและกลิ่นหอมก็ประจักษ์ต่อประสาทสัมผัสจนเหมือนฉันหลุดหายไปในกาลเวลา

เสียงเครื่องสายฟังดูบาดใจลอยแผ่วเบาหวิวมาตามสายลมฉันเดินเข้าไปในสถานที่เหมือนสวรรค์บนดิน ทั้งสองข้างทางเต็มไปด้วยดอกไม้สีขาวนานาพันธ์ทั้งที่ฉันเคยเห็น และไม่คิดว่ามันจะมีอยู่จริง

แมวสีน้ำตาล สีขาว สีส้มหรือแม้แต่สามสีอยู่ในชุดสูทรและราตรียาว ต่างยืนขึ้นด้วยสองขาพร้อมทั้งอุ้งมือกลมของพวกมันปรบมือต้นรับทุกก้าวที่ฉันเดินเสียง เหมียวๆ ร้องดังฟังไพเราะคล้ายเสียงประสานในโบสถ์วันอาทิตย์มันช่างสงบ เยือกเย็น แต่สุขสม

แก้วเครื่องดื่มสีทองในแก้ทรงสูงถูกส่งตรงมาทางฉันจากมือเล็กๆของแมวสีน้ำตาลใส่ถุงมือสีขาวตัวหนึ่ง มันยิ้มหัวเราะ หนวดมันยกกระดกตามจังหวะยิ้มฉันรับแก้วนั่นพร้อมกระดกดื่ม และหลังจากนั้นปาร์ตีก็ได้เริ่มต้นขึ้น

เลือดของฉันพุ่งพล่านคล้ายมีสารเคมีบริสุทธิ์ในกระแสเลือดมันไหลไปทั่วร่างกายคล้ายมวลมหารถยนต์เคลื่อนตัวบนถนนในช่วงวันหยุด…ความสุขฉันไม่ได้สัมผัสมันมานานเท่าไรแล้ว?

เสียงเครื่องเป่าจากแมวตัวสีเทาเริ่มบรรเลงขึ้นพร้อมกับที่แก็งแมวสีส้มเริ่มหมุนตัวตามจังหวะเพลง พวกมันต่างสนุกสนามฉันก็เช่นกัน ร่างกายของฉันเริ่มหมุนคว้างอยู่กลางอากาศ รู้สึกถึงลมเย็นที่พัดผ่านร่างกายยิ่งหมุนเร็ว ทุกอย่างก็เริ่มคงที่

ฉันคิดถึงโลก หมายถึงดาวเคราะห์ที่ชื่อโลกมันหมุนรอบตัวเองหมุนเร็วจนเกิดความสเถียรจนมนุษย์บนผิวโลกไม่รู้สึกเลยด้วยซ้ำ

ครั้งหนึ่งในขณะที่ฉันหมุนรอบตัวเองคล้ายเต้นรำไล่ตามแสงของดวงอาทิตย์ฉันรู้สึกไม่ต่างจากโลก ดวงอาทิตย์ทำให้โลกเกิดฤดูกาลต่างๆ มาก

มาย ครั้นเมื่อโลกอยู่ในตำแหน่งใกล้ดวงอาทิตย์ฤดูร้อนก็มาเยือนแต่เมื่อโลกบอกลาดวงอาทิตย์ จำต้องห่างไกลกันฤดูหนาวที่แสนเยือกเย็นก็คืบคลานเข้ามา

เช่นเดียวกันนั้น เธอก็คงไม่ต่างไปจากดวงอาทิตย์

แต่ตอนนี้มันไม่เป็นเช่นนั้นแล้วฉันไม่ได้สนใจแล้วว่าเราจะใกล้กันเมื่อไร หรือเธอจะคะเยื้อนตัวไปทางไหน ฉันเพียงเต้นรำหมุนตัวเองเป็นวงกลมท่ามกลางสถานที่ของฉัน คนของฉัน ปล่อยให้ร่างกายขยับท่ามกลางเสียงเพลง

เสียงเครื่องเป่าจากแมวสีเทา เครื่องดื่มจากแมวสีน้ำตาลห้องโถงคล้ายสวนในนิยาย เด็กน้อยนักวิ่งได้จางหายไป

กลิ่นดอกไม้สีขาวลอยฟุ้งเตะจมูกฉันอีกครั้งมันบริสุทธิ์ หอมหวน เช่นเดียวกับที่ฉันที่ใช้ชีวิตในปัจจุบัน ไม่ได้รอสิ่งใด ไม่ได้วิ่งตามแสงใดแต่ถ้าครั้งหนึ่งเธอหรือแสงอาทิตย์นั่นจะปรากฏตัวขึ้น…ฉันก็ยินดี