Warning: โพสนี้พลังงานลบสูง หากต้องการเสพบันทึกรื่นเริงจรรโลงใจ อาจได้เจอในโพสหน้า

ในทุกความทรงจำมีระยะเวลาที่จำกัดมาก ฉันอยากจะบอกเล่าเรื่องราวแต่ละวัน แต่สุดท้ายเป็นเพียงแบบร่างรอวันเรียบเรียงเขียนใหม่ในเร็ววัน

3วันที่แล้ว ฉันได้รับข่าวดี ที่อีกไม่นานกลายเป็นเรื่องไม่ดี

ฉันสอบผ่านข้อเขียนของหน่วยงานแห่งหนึ่ง

แต่ฉันกลับรู้สึกกดดันมากกว่าเก่า

ฉันมีสอบรอบสัมภาษณ์อีก2สัปดาห์

และฉันกำลังโดนดักจับผิดผ่านสายตาผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่กันมาตลอดชีวิตที่อยู่บนโลกใบนี้

น่าแปลกที่จะได้รับคำยินดี เพราะสิ่งที่พบเจอมาตลอดคือความคาดหวังที่แบกรับมากกว่าเดิม

ฉันจะทำได้มั้ย

ภายใต้ความกดดันที่มากกว่าเก่า

พร้อมกับคำพูดทิ่มแทงใจอยู่เสมอ

'โง่ เฉื่อย ทำไมไม่ได้ครึ่งหนึ่งของคนนี้ ภาระ เสียเงินทุ่มเงินมามากแต่ทำไมไม่ได้อะไรกลับไปเลย' เป็นคำที่หลุดมาจากคนที่เราเคยเชื่อใจ เคารพ และยังมองว่าเขาคือพื้นที่ปลอดภัย กลับรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาเสียเลย

ฉันเริ่มมีอาการปากชา หัวใจบีบแน่นกว่าปกติ แม้รับยานอนหลับในปริมาณไม่มากเกินไปให้พอหลับพักผ่อน แต่หวังลึกๆว่าจะตื่นมาพบเจอเรื่องดีๆ

หวังว่าพลังงานได้รับการฟื้นตัว

มีไฟในการเตรียมสอบ

และมีชีวิตอยู่เพื่อทำในสิ่งที่ชอบโดยไม่ต้องรู้สึกผิด