คงจริงครึ่งและไม่จริงครึ่งล่ะมั้ง ฉันส่องกระจกในทุกวัน ทุกเวลา ฉันเปลี่ยนไปทุกครั้งหลังจากที่ส่องกระจก กระเด้งกระโดดไปตามอารมณ์และอะไรๆที่ประท๊าบบเข้ามา แต่ฉันก็เป็นฉันนี่แหละ หรือคุณจะว่าฉันแปก ก็คงแปกจริงๆกระมัง  จริงๆตอนเช้าฉันก็รู้ว่าตัวเองเป็นใครแต่ตอนนีมันเปลี่ยนไปหลายครั้งแล้ว ให้ฉันเป็นหุ่นกระบอกทำงานตามคำสั่งอะหรือ ไม่เอาหรอก ไม่ได้จะมีชีวิตเพื่อใครเสียหน่อย

ดูเป็นสาวติสแตกแต่ฉันก็ต้องการเธอนะ ไม่รู้สิ ใครสักคนที่แปกเหมือนกัน แปกต่างกัน เข้าใจและขัดแย้งกัน ฉันเบื่อที่จะหลงใหลในความ Alternativeในโลกฝั่งเดียวของตัวเองเต็มทน อยากมีใครมาเต้นเพลงอิเล็คทรอนิคส์ท่ามกลางป่าสนไปด้วยกัน แต่อยากเต้นเป็นคู่ สักพักก็ไปดื่มกันแต่ไม่เอากันนะ 

ฉันในตอนนี้คือเดทกับตัวเอง สร้างคนรักอีกคนในโลกสมมติคือตัวเองไม่ต่างอะไรไปจากคนหลงตัวเองดีๆแต่ความจริงแล้วก็แค่เหงาเท่านั้นแหละ ไปมิวเซียมคนเดียว หอสมุดคนเดียว อย่างว่าใครจะมาอินอะไรแบบนี้กับเรา เรามองหาความเหมือนแต่ก็มองหาความต่าง เราเป็นคนพูดมากยิ้มตลอดเวลา childish แต่กลับชอบคนเงียบขรึมดูสุขุม และโตเป็นผู้ใหญ่เสียอย่างงั้น ฉันเชื่อว่าฉันจะไม่อยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่อยากให้ใครมาตัดสินกันเพียงแค่รูปภายนอกเลย หวังว่าฉันและเขาคงรักกันด้วยทัศนคติและการวางตัวที่เหมือนและต่าง ต่างกันมากแต่ขาดกันไม่ได้เหมือนขาวกับดำของหยินและหยาง 

ฉันฮิปปี้แต่ก็โรแมนติกเป็น มีหัวใจสาวน้อยและก็ชอบนั่งเหม่อเหมือนกัน