ตอนแรกไม่ได้จะซื้อเล่มนี้จากงานหนังสือหรอก...แต่พอลองอ่านไปซัก 2-3 บทก็ซื้อเลย
เป็นเรื่องของพี่พาย - ภาริอร วัชรศิริ
พี่พายมีแม่ที่คอยจัดการทุกอย่างตั้งแต่เด็ก ถูกเลี้้ยงมาอย่างลูกคุณหนูหน่อยๆ ด้วยซ้ำ แต่แม่ของพี่พายก็ทำงานหนักมากๆ และเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วย
เป็นอย่างนั้นมาตลอด จนกระทั่งแม่ของพี่พายป่วย....มันสลับกัน จากที่แม่พี่พายเป็นคนดูแลมาตลอด กลายเป็นพี่พายต้องดูแลแม่
แหม่ ปูเรื่องมาซะดราม่า ฮ่าๆๆ ไม่หรอก เป็นหนังสืออมยิ้มคือหวานมาก อมได้ ทำจากน้ำตาล (ผิด) อ่านไปยิ้มไป บางทีก็หัวเราาะด้วยซ้ำ เพราะพี่พายเป็นคนคิดบวกมาก แม่พี่พายก็ตลกกกก เป็หนังสือที่ทำให้โลกสดใสจริงๆ (เห็นภาพนี้เลย..เป็นผู้หญิงถือหนังสือหมุนตัว มีดอกไม้โรยลงมา มีประกายฟรุ้งฟริ้งด้วย ... อ่านการ์ตูนมากไปนิดหน่อย ฮ่าๆๆ )
แน่นอนว่ามันทำให้โลกสดใส(เหรอ...) อ่านแล้วอารมณ์ดี แต่บางครั้งเรากลับอยากจะร้องไห้...เป็นภูมิหลังเราเองที่ไม่ค่อยจะคิดถึงแม่และก้ทำให้แม่ทุกข์อยู่ตลอด มันทำให้เราอยากจะร้องไห้ อยากจะเป็นลูกที่ดีกว่านี้
อยากให้หลายๆ คนได้ลองอ่าน อย่างน้อยก็เพื่อเตือนให้เรากลับไปมองดูความสัมพันธ์ระหว่างเรากับแม่
มันจะดีกว่านี้ได้มั้ย?
7/10
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in