โลกไม่ได้เป็นตามที่เราคิด 

วันนี้เราได้ไปฟัง และได้ไปสัมผัสเรื่องราวบางอย่างมา

ที่ทำให้เรารู้สึกว่า โลกนี้มันไม่ได้มีอะไรที่เป็นไปตามที่เราต้องการ

เรารู้จักผู้ใหญ่คนนึง ภายนอกเขาดูใจดีมาก

เป็นคนธรรมมะธรรมโม ยิ้มให้เด็กๆ เอ็นดูเด็กๆ

มองดูเป็นคนดี ที่น่าจะมีชีวิตบั้นปลายที่สงบสุข

แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เล่นตลก

ผู้ใหญ่คนนั้น โดนคดี ศาลตัดสินให้จำคุกสิบปี

ชีวิตบั้นปลายสิบปีของผู้ใหญ่คนนี้ ต้องจบลงในรั้วที่มือมิดที่เราไม่มีทางรู้ว่าจะเจออะไรในนั้น

น่าตลกเนอะ 

เราไม่กล้าพูดได้เต็มปากว่าโลกนี้โหดร้าย

เพราะบางที โลกก็ไม่ได้ทำร้ายเราขนาดนั้น 

ถ้าโลกเรามันโหดร้ายขนาดนั้น มนุษย์จะสามารถดำรงอยู่ได้มาเป็นหมื่นๆปีได้ยังไง

แต่โลกเราก็ไม่ได้สวยงามขนาดนั้นเหมือนกัน 

ทีนี้คำถามคือ แล้วเราควรจะมองโลกแบบไหนล่ะ

คำตอบของทุกอย่างบนโลกนี้คือ มองแบบสิ่งที่มันจะเป็น

การที่เราจะใช้ชีวิตให้มีความสุขได้

ไม่ใช่การที่เราต้องมองโลกในแง่ดี 

การมองโลกในแง่ดีมันเป็นเรื่องดี ใช่เราไม่เถียง มันทำให้เรามีพลังที่ดี คิดแต่สิ่งดีๆ

แต่มันเป็นดาบสองคมนะ ในจุดๆนึงถ้าเรามองว่ามันดี จนเราลืมไปว่าเราควรแก้ปัญหามันยังไง

จุดๆนึงถ้าสิ่งนั้นเปลี่ยนแปลงไป ไม่ได้ดีตามอย่างที่เราคิด คนที่ทุกข์สุดท้ายมันก็คือเราอยู่ดี

การมองโลกในแง่ร้ายก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่ 

มันเป็นเสมือนเกาะป้องกันตัวเอง เวลาเราเจอเรื่องร้ายๆเราจะได้รับมือกับมันได้

การใช้ชีวิตให้มีความสุขไม่ใช่การมองโลกไปในแง่ใดแง่หนึ่ง

แต่ให้มองแบบที่มันเป็น โอเค เรื่องนี้มันร้าย เรายอมรับมัน และหาทางไปต่อ

โอเคเรื่องนี้มันดี ก็รับรู้ว่ามันดี อย่างน้อยเป็นพลังให้เรามีชีวิตอยู่ต่อไป 

แต่เราก็ไม่สามารถควบคุมโลกได้ตามที่เราต้องการไง

ดังนั้น เราต้องเตรียมพร้อม ยอมรับสิ่งที่มันจะเกิด 

ยอมรับ เราว่าคำนี้คือคำสำคัญนะ เป็นสิ่งสำคัญที่ควรทำ

ไม่ใช่หมายความว่าให้ยอมรับทุกเรื่องจนดูเหมือนคนแพ้

แต่หมายความว่า ให้ยอมรับในสิ่งที่มันเกิดไปแล้ว

ถ้ามันแก้ได้ก็หาทางแก้ ถ้าแก้ไม่ได้ก็ยอมรับมันแล้วหาหนทางใหม่ ง่ายๆแค่นี้เอง