" เอาจริงๆ มันก็ห่างกันมาตั้งนานละ มันไม่ได้ห่างแบบว่าจะเลิกกันอ่ะ มันหมดpassion"

ประโยคสั้นๆที่ทำให้เรานอนตาสว่างทั้งคืน

จะโทษประโยคนี้ก็ไม่ถูก เป็นที่ความคิดเราเองแหละ

เมื่อคืนก็เป็นอีกคืนนึงที่เรานอนไม่หลับ

นึกว่าอาการนี้จะหายไปแล้ว กลับมาจนได้

ก็ดี วันนี้ไม่สาย ตื่นมาบินทัน 

มาเร็วกว่าเวลาตั้งหลาย ชม.

เราทบทวนประโยคข้างบนหลายรอบมากกกกกก

ทั้งทบทวน ทั้งทำความเข้าใจ และลองคิดว่าถ้าเป็นเราเองหละ

ประโยคข้างบนทำให้เรารู้ว่า

คุณยัง "รัก" เค้ามาก

เค้ายัง "รัก" คุณมาก

หลายปีที่ผ่านมาคุณกับเค้าใช้ชีวิตร่วมกัน

แชร์เรื่องราวดีๆ และผ่านเรื่องร้ายๆมาด้วยกันตั้งเยอะ

ส่วนหนึ่ง ที่เรียกว่าส่วนใหญ่ในชีวิตคุณคือเค้า

แล้วพอวันนึงที่ต้องห่างกัน 

เราเข้าใจว่าคุณคงรู้สึกเหงาอ่ะ

เราเข้าใจว่าคุณคงมีโมเม้นงอแงกับเค้าอยู่ไม่น้อย

เราเข้าใจว่าคุณคงไม่อยากให้เค้าเสียใจ

เราเข้าใจว่าเค้าก็ไม่เคยปล่อยมือคุณและเข้าใจคุณ

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับเค้า 

เราว่ามัน "เกินกว่าคำว่ารัก" อีก 

มันเป็น "ความผูกพัน"

ซึ่งมันดีมากเลยนะ ที่เราจะผูกพันกับใครคนนึงและรู้ว่ายังไงก็จะไม่ปล่อยมือกัน

passion ที่หายไปคงเป็นเรื่องของเวลาสินะ 

คุณเคยบอกเราว่า 

หลายปีที่ผ่านมาเวลาเกือบทุกนาทีของคุณคือเค้า

กินข้าว ไปเที่ยว อ่านหนังสือ นั่งทำงาน ก็มีแค่เค้า

พอเค้าต้องห่างคุณไป ความ lonely ก็เข้ามาแทน

วันที่คุณกับเค้ามาเจอกันคุณทบทวนดูสิ ว่า...

คุณมีความสุขมากขนาดไหน

มีกี่คนที่ทำให้คุณยิ้มได้เต็มยิ้ม 

คนที่คุณเดินด้วยแล้วรู้สึกดีและปลอดภัย

คนที่คุณจะไม่ยอมปล่อยมือและเสียเค้าไปแน่ๆ

เราว่าตอนนี้เป็นช่วงวัดใจแหละ

ถ้าคุณผ่านความยากลำบากนี้ไปได้

ทุกอย่างก็จะ "โอเค"

ส่วนคนที่เดินผ่านมาอย่างเรา 

ไม่ควรจะไปสร้างความลังเล หรือความห่างเหินใดๆ

(ฮ่าๆ จริงๆก็ไม่ได้สร้างใช่มั้ย ไม่มีศักยภาพขนาดนั้น)

ส่วนหัวใจเรา ให้เวลารักษาได้ 

อีกไม่นานทุกอย่างก็จะ "โอเค"

แค่วันนี้ยังคิดถึงคุณอยู่