เธอเหมาะกับรอยยิ้มที่สุดนะครับ

ใช่ทุกๆครั้งผมคอยบอกเธอตลอดว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะ 
เพราะเธอเป็นคนที่ผมไม่อยากให้เสียใจที่สุด 

คุณครับถ้าดูแลเธอไม่ได้ผมขอคืนได้มั้ย
แต่ได้คืนมาก็คงได้คืนมาแค่ตัว เพราะใจเธอมันอยู่กับคุณ
เธอรักคุณมากๆ พอๆกับที่ผมรักเธอ 

ผมเจ็บทุกครั้งที่เธอเสียใจ 
ผมทนไม่ไหวหรอกที่เธอร้องไห้ 
แต่ทำยังไงได้หละครับผมมันคนนอก

---

เธอ เหนื่อยมั้ย ลองปล่อยมั้ย เราไม่อยากให้เธอเหนื่อย ไม่อยากให้เธอเป็นแบบนี้ 
อืมมม.. มันคงถึงเวลาแล้วสินะครับที่ดวงดาวอย่างผมต้องแยกจากพระจันทร์ 

ผมรู้นานแล้วแหละครับว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง 
และใช่ผมและเธอได้ปล่อยมือจากกัน

เธอเดินออกไปแล้ว เดินออกไปไกลมากๆ 
ผมพยายามตามแล้วแต่มันไม่ไหว 
เธอไปไกลกว่าผมจะเอื้อมถึง

ผมคอยเปิดดูทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ
บางทีก็ไม่มีการเคลื่อนไหว มันทำให้ผมไม่รู้เลยว่าเธอเป็นยังไงบ้าง
ได้แต่เปิดไปในห้องแชทแล้วพิมพ์ว่า "คิดถึง" แล้วก็ลบ 


ตื่นมาก็ไม่มีข้อความจากเธออีกแล้ว

เธออยู่ได้โดยไม่มีผม 
เธอมีความสุขเมื่ออยู่กับเขา
โอเคครับผมเข้าใจแล้ว

แต่ผมมันไม่มีอะไรเลย ไม่มีเลย 
มีแต่ใจมันคงไม่พอรั้งเธอเอาไว้

ทำไมมันเจ็บขนาดนี้นะ
เหมือนตายทั้งเป็นเลย