หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่สุดกวนที่ไม่ทิ้งกลิ่นอายของวิชัย แต่เพื่อนบางคนที่เรารู้จักก็อาจจะไม่ชอบวิชัย เพราะเพื่อนเหล่านั้นบอกว่า ทำไม ต้องเขียนคำหยาบคายทุกหน้าเเละเกือบทุกบรรทัด แต่เราก็ตัดความรู้สึกนั้นไป ก็ถือว่า หนังสือเล่มนี้ก็ดูกวนๆตามสไตล์พี่แกดี แต่เราคิดนะว่า อย่าทำให้พี่แกโกรธ ไม่งั้น คงฟังพี่แกด่าจนหูชาแน่ๆ

     เปรียบหมาเป็นสัตว์ที่ซื่อสัตย์

ส่วนสัตว์หน้าขนอีกแบบหนึ่ง

คือแมวหน้าขนนั้นคะนึง

ถึงความซึ้งที่มีคนนับเพื่อนเอย

แมวนั้นเป็นสัตว์ตลก

ไม่รกกับความคิดที่ไม่ดีเลย

เชื่อฟังตัวเองมากกว่านะเอย

ชีวิตมันเลยเคลื่อนไปตามทาง

     ตอนแรก แมวของวิชัยกับมยุรีมีเพียงแค่ตัวเดียว คือ บุญเอิญ หรือ ดำ และมันก็เป็นแมวที่หน้าตาบอกบุญไม่รับเอามาก เพราะวันๆทำแต่หน้าตามาดกวนตามสไตล์ และเป็นแมวที่ชอบหนีออกไป โดยใช้ความชาญฉลาดของมันในการเปิดประตูเอง มันชอบไปรับลมอย่างมีความสุข ก่อนที่มันจะมาปัสสาวะและอุจจาระอย่างสุภาพในที่ของมัน และยังชอบนอนกับวิชัยอีกด้วย

     ถัดมาจากนั้น แมวของวิชัยก็มีเพิ่มขึ้นมาอีก ๒ ตัว ที่วิชัยจะเลี้ยงแมวสองตัวนี้ ที่ชื่อ พระเอกและลูกพี่ เพื่อส่งต่อให้พี่ชายตัวเอง แต่ดันๆบังเอิญ วิชัยแอบหลงรักแมวที่เขาฝากเลี้ยง และเจ้าแมวสองตัวก็รักวิชัย จึงถ่วงเวลา ทำตัวเองให้ดูดำ จนกระทั่ง พี่ชายไม่เอา และวิชัยก็เลยได้เป็นเจ้าของเลี้ยงแมวสามตัวไปโดยปริยาย

     พระเอกเป็นแมวตัวผู้ตัวเดียวในบ้าน โดยมีแมวฮาเร็มตัวเมียสองตัว คือ บุญเอิญและลูกพี่ ซึ่งพระเอกสนิทกับลูกพี่มาก และวันหนึ่ง มันมีเหตุการณ์ที่ต้องทำให้วิชัยและมยุรี ตัดสินใจพาทุกตัวไปทำหมัน เพราะไม่งั้นเดี๋ยวพวกมันจะนำพาลูกหลานหลายขโยงมาให้พ่อหนุ่มที่มีเงินสามพันแปดร้อยล้าน อย่างวิชัยเลี้ยงดู

     เรื่องราวทุกอย่างก็จบลงโดยที่วิชัยนินทาแมวให้พวกเราฟังกันต่อไป และปัจจุบันก็ยังใช้ชีวิตอยู่กับแมวทั้งสาม คือ เราไม่ได้ลงรายละเอียดที่เขานินทาแมวนะ เพราะบางคำอาจจะค่อนข้างหยาบคาย เราเลยไม่บอกดีกว่า เอาเป็นว่า ลองไปดูกันเองค่ะ

LOOK A BREATHE