เปรียบราศีกันย์ - ผู้หญิง

     เรื่องราวในเล่มนี้เป็นเรื่องราวของความทุกข์ที่เกิดจากเพศหญิง ที่ถูกเรียกว่า “แม่” เพราะแม่ทุกข์ใจมากเพียงใดก็เพียงนั้น เมื่อความทุกข์ของแม่ไม่มีอะไรที่จะมาทดแทนได้ มันช่างเป็นความทุกข์อันแสนสาหัสจนแม่ได้รับและไม่สามารถปล่อยวางผ่านไปได้เลย

     เมื่อบุตรชายคนโตเสียชีวิต เพราะ ๑. ยาเสพติด ๒. ฆ่าตัวตาย ๓. อุบัติเหตุ หรือเพราะอะไรก็ตาม แต่บุตรชายผู้เป็นที่รักก็ได้ตายไปแล้ว หลังจากบุตรชายตาย สามีก็ขอหย่ากับผู้หญิงที่เป็นแม่คนนี้ เพราะความรู้สึกของทั้งสองไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว และผู้ชายไม่อยากอยู่ในบ้านที่มีลูกชายตาย ซึ่งทั้งสองตัดสินใจแยกทางกัน และแม่พยายามบังคับลูกที่เหลือ แต่ลูกที่เหลือทนไม่ไหว ก็พากันหนีแม่ไป และแม่ไม่สามารถพาตัวเองออกมาจากทุกข์เหล่านั้นได้ แม่ปล่อยวางไม่ได้ วันหนึ่ง แม่เข้าไปดูในห้องของลูกชายและยิ่งเจ็บปวดกว่าเดิม สุดท้ายแล้ว แม่ก็เป็นอัมพาต จึงทำให้ลูกทั้งหลายแวะเวียนกันมาเยี่ยม และในไม่ช้า แม่ก็เป็นเพียงคนที่กำลังจะจดจำอะไรไม่ได้อีกต่อไป เพราะแม้กระทั่งใจก็สุดจะทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

ยกตัวอย่างเช่น

“ปล่อยวางครั้งสุดท้ายนี้-

ต่อความเป็นผู้มิอาจปลอบประโลม”

(หมายความว่า ในไม่ช้า ชีวิตของคนแม่ต้องปล่อยวางทุกอย่าง เพราะร่างกายก็สุดทน จิตใจก็หมดความอดทนต่อไปแล้วเช่นกัน ถึงเวลาแล้วที่ต้องปล่อยวางความอิสระทุกอย่าง)

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มบางที่สุดแสนจะอ่านไป แล้วก็คิดตามไปว่า เนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ คนที่กล่าวถึงอยู่คือใคร ทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้ และเล่มนี้ทำให้เราเห็นถึงความสำคัญของ “จิตเป็นนายของกาย” เพราะเมื่อจิตไม่หยุดคิด กายก็ป่วยตามจิต เพราะจิตเป็นนาย สั่งกายให้ป่วยได้ ดังนั้น การที่คนเราไม่ยอมปล่อยวางความคิดของตัวเองนั้น ย่อมนำพาความทุกข์อันแสนสาหัสมาสู่ตน เช่นเดียวกับ “แม่” ในเรื่องนี้

     แม่รักลูกมากกว่าที่ลูกคิด

ถึงลูกผิดแม่ก็ยอมรับได้

ขอให้ลูกใช้ชีวิตอย่างใจไป

จงเรียนได้พบเจอความสุข

แม่ยอมรับทุกอย่างที่เป็นลูก

ถึงเรียนผูกแม่ก็ยอมแก้ทุกข์

ให้ชีวิตลูกพบความผาสุก

และหมดทุกข์ตามแม่ไป

LOOK A BREATHE