การเลือกเก็บความทรงจำ
ฉันเดินทางกลับมาอีกครั้ง เพื่อฝากความทรงจำของฉันไว้ในขวดแก้ว ความทรงจำที่ฉันมีต่อตัวเอง ความทรงจำที่เป็นความลับที่ฉันอยากเก็บไว้เฉพาะตัว เจ้าของร้านเลือกขวดแก้วให้ฉันใส่ความทรงจำพร้อมกับมอบหนังสือ ที่เป็นของขวัญสุดพิเศษให้
จิตเห็นจิตนั้นสำคัญเพียงไหน
ณ สถานที่จิตไปไม่ถึง
หลวงพ่อเลี่ยม เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันของวัดหนองป่าพง ได้กล่าวเทศน์เรื่องนี้และมีคนนำมาถอดเสียงออกเป็นหนังสือ
[เมื่อเริ่มต้นปฏิบัติ ต้องอดทนอย่างมาก]
ท่านได้เล่าให้ฟังถึงการปฏิบัติธรรมของท่านว่า หลังจากที่ท่านมาอยู่กับหลวงพ่อชา สุภัทโทแล้ว ท่านก็ปฏิบัติทุกอย่างโดยไม่ตามใจเจ้าของ และไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะหรือยึดติดกับตัวอาจารย์ และท่านก็ตั้งใจที่จะกินน้อย พูดน้อยและนอนน้อย จนกระทั่ง ฉันอ่านและเกิดศรัทธาในตัวท่านอย่างมาก และฉันเชื่อว่า ท่านบรรลุมรรคผลพระนิพพาน ถึงแม้ว่า ท่านจะไม่ได้พูดก็ตาม
ยกตัวอย่างบางตอนในหนังสือ
“สนใจแต่การฝึกของตัวเองตลอดเวลา”
[การไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ
เป็นการกระทำที่ควรทำอย่างยิ่ง]
ฉันคิดว่า “มากคนก็มากความและมากปัญหา” ถ้าเรามัวแต่ยุ่งกับคำพูดของคนไปเรื่อยๆ เราก็ทนไม่ไหวเอง สู้เราอยู่กับตัวเองดีกว่า และดูอารมณ์เราตลอดก็พบแล้วว่า “มีทั้งอารมณ์ดีและไม่ดีตลอดเวลา” ดีกว่า จะไปเอาปัญหาของคนภายนอกมายุ่งเกี่ยวกับใจอีก
“เห็นอารมณ์ตัวเอง รู้จักอารมณ์ตัวเอง อารมณ์ดีก็รู้จัก อารมณ์ไม่ดีก็รู้จัก เห็นอารมณ์กับจิต เห็นจิตกับอารมณ์ ในลักษณะอย่างนี้ จิตก็เป็นอีกหนึ่ง อารมณ์ก็เป็นอีกหนึ่ง และก็เห็นผู้รู้ เห็นผู้รู้จิต รู้อารมณ์ด้วย”
[แยกตัวผู้รู้ ผู้ดู]
ท่านกล่าวว่า “ในลักษณะอย่างนี้ จึงเห็นอากัปกิริยาในรูปแบบของการตื่นตัว” รูปแบบของความรู้สึกตื่นตัวทั้งหลับและตื่น จะเห็นความรู้สึกของตัวของตัวเองอยู่ในลักษณะเหมือนกับว่า “ไม่ได้หนีไปไหน ไม่ได้ห่าง” ติดตามอยู่ตลอดกาลตลอดเวลา
“ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องเป็นตามกฎเกณฑ์ของการมี การเป็น ไม่มีอะไรเป็นของๆเรา จำต้องละสิ่งทั้งปวงไป”
[ว่างจากทุกสิ่ง แม้กระทั้งว่างจากกายและจิต]
ท่านกล่าวว่า “เราต้องมองในแง่ลักษณะอย่างนี้” ถ้ามองในแง่ลักษณะอย่างนี้ มันก็ดี ดีกว่า ที่เราถูกปล่อยให้ถูกห่อหุ้มด้วยอำนาจอกุศลจิต อกุศลธรรม และถ้าถูกห่อหุ้มด้วยอำนาจอกุศลจิต มันไม่ดี
“อกุศล คือสิ่ง ที่ควรละ
เรียนรู้จะ ละทิ้ง เสมอไว้
ทำไปเรื่อย ไม่หยุด จนละไป
ทำจนได้ ละทิ้ง สิ่งไม่ดี”
ท่านกล่าวว่า “สิ่งที่มันดีแล้วก็มีประโยชน์กับชีวิตเป็นอิสระกับชีวิตเป็นวิถีในความร่มเย็น เป็นวิถีที่ปราศจากทุกข์โทษแล้วก็เป็นวิถีที่ให้ความอิสระเป็นตัวของตัวเอง และก็เป็นวิถีที่ให้ความรู้สึกในตัวเองอยู่ในสภาพที่ไม่มีทุกข์โทษ” เป็นวิถีที่ดีที่สุด
[อิสระจากเครื่องร้อยรัดทั้งปวง]
LOOK A BREATHE
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in