การแลกเปลี่ยนความทรงจำ
ผมมาขอแลกความทรงจำวัยกลางคนในปัจจุบันกับผ้าพันคอเพื่อเดินทางสู่วัยเยาว์ในอดีต และเจ้าของร้านพาผมเข้าสู่บ้านเห็ดเพื่อย้อนกลับไปสู่วัยอดีต และผมยังพบกับบางอย่าง
ตราบลมหายใจยังมีอยู่ จงสู้ต่อไป
ณ สถานที่มีลมหายใจ
ผมคือนักเขียนที่ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับภรรยาผู้เป็นที่รัก ไม่ว่า ยามเธอเจ็บไข้ ยามเธอสุข ยามเธอทุกข์ ยามเธอไม่เหลือใคร ผมก็ตัดสินใจจะอยู่กับเธอ เพราะความรักที่ผมมอบให้เธอมากกว่าชีวิตของผมนั้นเอง
[ตราบสายลมยังหายใจ ชีวิตจะไม่ยอมแพ้]
ผมตัดสินใจมาใช้ชีวิตอยู่กับภรรยาที่ภูเขาแห่งหนึ่ง ผมยอมทิ้งทุกอย่างมาเพื่อเธอ ผมใช้ชีวิตทุกนาทีที่มีค่าเพื่อดูแลเธอ และในขณะที่ผมต้องทำงานเขียนไปด้วย ผมยังดูแลเธอ ตราบเท่าลมหายใจของภรรยาผมยังคงอยู่
[อีกเรื่องหนึ่ง ที่เป็นเรื่องแถมมา]
ผมตัดสินใจเดินทางมาหมู่บ้านหนึ่ง และผมก็พบกับคนๆหนึ่ง จิโร คนๆนั้นคือใครไม่สำคัญ แต่คนๆนั้นกำลังตามหาความฝันและความสุขเหมือนกับผมที่กำลังตามหาอยู่นั้นเอง เพราะถึงแม้ว่า ผมจะป่วย แต่ผมยังมีความฝันและความหวังที่จะทำให้สำเร็จ
ภาพยนตร์อนิเมชั่นญี่ปุ่นเรื่อง
The Wind Rises
ณ โลกแห่งภาพยนตร์
เราเคยดูหนังเรื่องนี้มาก่อน และขอกระซิบว่า เป็นหนังที่ไม่ทิ้งกลิ่นอายของจิบลิเลย ความฝัน ปีกแห่งเครื่องบินที่นำไปสู่อิสรภาพ เมื่อจิโรจะต้องพบกับหนึ่งคือฝันและสองคือรัก เขาจะทำยังไงกับสองสิ่งนี้ เมื่อทั้งสองสิ่งจะไปด้วยกันได้หรือไม่
[ลมหายใจรวยรินแต่หมายถึงว่ายังมีชีวิตอยู่]
เมื่อจิโรเลือกที่จะเป็นนักบิน แต่เขาไม่สามารถบินได้ เพราะสายตาสั้น ดังนั้น เขาตัดสินใจทำเครื่องบินขึ้นมาแทน โดยผลิตเครื่องบินเป็นเครื่องบินรบ
ในสมัยตอนเด็ก เขาเคยเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่เขารัก และในวันที่เขาประกอบเครื่องบินรบเป็นรูปเป็นร่างจนสำเร็จ เขาพบเธออีกครั้ง และรักเธออีกครั้ง ซึ่งเธอก็รักเขาด้วย แต่เธอกลับป่วยเป็นวัณโรค
ดังนั้น ระหว่างการงานและความรัก จิโรจะเลือกอะไร หรือหากเลือกทั้งสองสิ่งแล้ว จะไปกันได้สวยไหม ต้องติดตามผลงานของฮายาโอะ มิยาซากิในเรื่องนี้ เพราะขอบอกว่า สิ่งที่เราเลือกนั้นถูกต้องเสมอ
ยกตัวอย่างบางตอนในหนังสือ
“สิ่งซึ่งรับรู้ เป็นเพียงภาพสะท้อน การดำรงอยู่ของเราสองคน”
“ฟ้ากว้างสดใส แสงสว่างทักถอ ค้อมลงอ่อนโยน ชีพจรแห่งลมหายใจ ขยับจังหวะรัวเร็วอีกครา”
[ความเหงาคือเส้นบางๆของความรัก]
ความรัก ความสุข ความทุกข์ และความเหงาล้วนแล้วแต่เป็นอารมณ์ที่พาเรานำไปสู่การจมดิ่งแบบหลงทางในทางใดทางหนึ่ง หากแม้นเราหลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ เราพบว่า อารมณ์ล้วนสักแต่อารมณ์ก็เท่านั้นเอง
“การเวียนว่าย กระแส ของอารมณ์
ชีวิตสม พบหวัง หรือผิดหวัง
ไม่มีใคร กล่าวใด ในทุกครั้ง
เพราะมนต์ขลัง แห่งรัก นั้นนำพา”
หนังสือเล่มนี้สะท้อนให้เห็นถึงความหวังในท่ามกลางความเศร้าใจของคนๆหนึ่งที่ต้องดูแลคนรักของตัวเองด้วยใจที่เปี่ยมรักและสุขแกมทุกข์ไปด้วยกัน และถึงคราวที่ตัวเองต้องป่วยเองว่า ทั้งความเศร้าและความสุขอยู่ด้วยกันได้ไง เพราะอย่างไรก็ตาม การมีชีวิตอยู่นั้นย่อมเป็นสิ่งสำคัญสุด ถึงแม้ต้องใช้แรงกายแรงใจขนาดไหนก็ตามที่ทำให้ทั้งตัวคนรักและตัวเองหาย เพื่อเดินทางไปสู่ฝันที่เป็นจริง
[การมีชีวิตอยู่นั้นเพื่อรักที่
ถูกทักทอขึ้นมาด้วยสองมือและหนึ่งใจ
นั้นย่อมเป็นรักที่ไร้พรมแดนมาขว้างกั้น]
LOOK A BREATHE
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in