การเลือกเก็บความทรงจำ

     ฉันเดินทางกลับมาอีกครั้ง เพราะครั้งแรก ฉันเดินเข้ามาดูก่อน และฉันกำลังคุยกับเจ้าของร้านอยู่ ก็มีเด็กหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา และเมื่อรับฟัง เด็กหญิงคนนั้นก็ตัดสินใจแลกเปลี่ยนความทรงจำทันที ส่วนฉันคิดสักครู่ก่อนที่เลือกเก็บความทรงจำของฉันไว้ในขวดแก้ว เพราะฉันกลัวว่า สักวัน ฉันจะลืมความทรงจำที่ดีนี้ไป และฉันได้ดินสอหนึ่งแท่งพร้อมหนังสือหนึ่งเล่มจากเจ้าของร้านผู้ใจดี

ความจริงในหนังสือเริ่มปรากฎ

ณ ความจริงแห่งนี้

     โลกใบเล็กใบนี้มีทั้งพ่อ แม่ พี่น้องและเพื่อนฝูงต่างสายพันธุ์ (เปรียบกับคนก็ต่างเชื้อชาติ ศาสนาและวัฒนธรรม) แต่ถึงจะแตกต่าง ก็มาอยู่ด้วยกันได้อย่างสันติและอิสระเสรี

[ต่างคน แตกต่างกัน แต่อยู่ด้วยกันได้]

     โลกใบเล็กนี้ มีเพื่อนฝูงที่เป็นมิตรที่ดีมาอยู่ร่วมกัน ช่วยเหลือกันและกันในทุกยาม ไม่ว่า ยามที่เพื่อนต้องการความช่วยเหลือ หรือ ช่วยให้คำแนะนำเพื่อนในทางที่ดี หรือช่วยเตือนเพื่อนในยามทำผิดพลาดพลั้งไป และไม่เพียงเท่านั้น ครอบครัวที่ให้ความรัก ความเอาใจใส่ ดูแล รักใคร่ อย่างเข้าใจกัน จนเมื่อโลกใบเล็กนี้ ค่อยๆเติบโต กลายเป็นโลกใบใหญ่ ที่สรรพสิ่งมีชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข

ยกตัวอย่างบางตอนในหนังสือ

“One Day This Will All Be Yours.”

[วันหนึ่ง สิ่งทั้งหมดนี้จะเป็นของลูก]

     พ่อแม่พยายามที่จะเก็บเล็กผสมน้อย รักษาทรัพย์สมบัติ ตั้งใจทำสมบัติให้เพิ่มพูน ก็เพื่อลูกในอนาคตจะได้ใช้จ่ายได้อย่างสบาย และอยู่อย่างมีความสุข ส่วนลูกก็ต้องรักษาสมบัติของพ่อแม่ให้อยู่อย่างดีเช่นกัน

“ครอบครัวนี้ คือเล็ก สังคมใหญ่

เพื่อนก็ไม่ ทิ้งกัน เมื่อยามยาก

พี่น้องนั้น ปรองดอง ถึงแม้จาก

ไปไกลมาก ไม่ลืม ติดต่อกัน”

     จากเรื่องราวจะพบว่า สรรพสิ่งมีชีวิตที่อยู่ร่วมกันในป่าแห่งนี้อยู่กันอย่างอิสรเสรี ช่วยเหลือกันและกัน ในทุกยามและทุกเวลา จนทุกสรรพสิ่งมีชีวิตก็อยู่กันอย่างสุขและสงบ

  [อิสรภาพคือการที่เราอยู่กันอย่างสันติ]   

LOOK A BREATHE