“หนังสือชุด บันทึกโลก”

ณ ห้องสมุด เดือนประวัติศาสตร์

    คุณตัดสินใจเดินทางเข้าไปที่บ้านเห็ด บ้านของห้องสมุดแห่งหนังสือแห่งนี้ คุณจึงตัดสินใจค่อยๆดู ค่อยๆอ่าน ก่อนจะเลือกหนังสือเล่มนี้กลับบ้าน พร้อมของสมนาคุณพิเศษจากทางร้าน

“โลกนี้ แบ่งเป็น สองฝ่ายแล้ว

แต่ไม่ แคล้วคือ ชายและหญิง

ทุกคน ต่างกัน แค่เพศนิ่ง

ว่ามิ่ง มั่นคง ต่างเพียงใด”

เรื่องราวของวันสตรีเพศ

     หากแม้นกล่าวถึงคำว่า “สตรี” บุรุษเพศคงมองเห็นแต่ “ความอ่อนแอ ความหึง ความรัก หรือ ความเป็นแม่” แต่หากในสตรีเพศมองว่า “สตรีและบุรุษเท่าเทียมกัน” เมื่อบุรุษเป็นนักปกครอง สตรีก็ย่อมเป็นนักปกครองได้เช่นเดียวกัน แต่เนื่องจากบุรุษเพศเป็นผู้เขียนประวัติศาสตร์ ดังนั้น บุรุษเพศชอบเขียนให้ผู้หญิงดูไม่ดีในฐานะนักปกครองเท่าใด

เรื่องราวของหนังสือเล่มนี้เริ่มต้น

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ถูกรวบรวมความยิ่งใหญ่ของสตรีเพศ ผู้อยู่ในราชบัลลังก์ โดยสตรีเหล่านี้มีอำนาจที่เหนือและเทียบเคียงกับบุรุษ และฉันขอยกตัวอย่าง ๓ คน ได้แก่

       ๑. สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ ๑

       ๒. พระนางมารี อ็องตัวเเน็ต

       ๓. สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย

{สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ ๑}

หนังสือสตรีทรงอำนาจของโลก

     ในยุคสมัยของท่าน ยุคสมัยนั้นถือว่าเป็น “ยุคทอง” ของอังกฤษ ท่านได้ทำการปฏิรูปศาสนาและมีศาสนาคริสต์ของอังกฤษเกิดขึ้นอย่าง “The Church of England” ท่านทรงเอาชนะสเปนทางเรือ ทรงเผยอานุภาพอังกฤษไปทั่วโลก และเป็นยุคทองของวรรณกรรม เพราะวิลเลียม เชคเปียร์ก็เกิดในยุคนี้เช่นกัน แถมส่งคนอังกฤษไปสำรวจโลก

ภาพยนตร์ต่างประเทศเรื่อง อลิซาเบธ

     “ฉันแต่งงานกับประเทศอังกฤษ”เป็นคำในหนังที่สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ ๑ กล่าวขึ้น และท่านดำรงตนเป็น “ราชินีพรหมจรรย์” และฉันขอบอกว่า “เท่ห์ชะมัด ไม่มีใครเท่ห์เท่าท่านแล้ว” เพราะแสดงถึง

       ๑. ความเด็ดเดี่ยว

       ๒. ความกล้าหาญ

       ๓. ความเท่าเทียมระหว่างเพศ

       ๔. การกล้าแสดงออกของอิสตรี

       ๕. การไม่จำนนต่อโชคชะตาที่เกิดเป็นหญิง

     ท่านจึงไม่ได้แต่งงานกับชายใดในทั่วราชอาณาจักรและทั่วยุโรป แต่ท่านสามารถปกครองประเทศชาติได้อย่างรุ่งเรืองเช่นเดียวกัน

{พระนางมารี อ็องตัวแน็ต}

หนังสือสตรีทรงอำนาจของโลก

     เริ่มต้นและจบลงด้วยการกล่าวแต่ความชั่วร้ายของท่าน ความสิ้นคิด ความไม่มีอะไรดีสักอย่าง การปกครองที่ผิดพลาด ความอ่อนแอและไม่เด็ดเดี่ยว จนเดินทางมาสู่จุดจบที่เครื่องกิโยติน

หนังสือเรื่อง คำสารภาพของ มารี อังตัวแนตต์

     ชีวิตในสมัยตอนที่ท่านอยู่ที่ออสเตรียมีชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุข แต่เมื่อหลังจากเป็นสมเด็จพระราชินีนาถที่ปารีสเท่านั้น ชีวิตของท่านก็เปลี่ยนไป เป็นว่า ท่านมีแต่ความเหงาและเครียด ดังนั้น ท่านเลยเลียนแบบคนในพระราชวังที่ปารีส เล่นการพนัน ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย และชอบเครื่องเพชร จนลืมชีวิตที่เรียบง่ายในออสเตรียไปหมด ถึงแม้พระราชมารดาจะส่งจดหมายมาขอให้พระนางหยุด แต่พระนางหยุดชั่วคราวและทำต่อ แต่ตอนหลังก็รู้สึกผิดและตัดสินใจปรับปรุงตัวเองอย่างดี แต่ทุกอย่างก็สายเกินแก้

     มีตอนหนึ่งที่หนังสือเล่มนี้กล่าวว่า “พระนางท่านเผชิญหน้ากับประชาชนชาวปารีสที่โกรธและเกลียดชังท่านอย่างเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญ พร้อมกับกล่าวคำสัตย์ ซึ่งทำให้ประชาชนรู้สึกรักท่านขึ้นมา” และท่านยังแบ่งอาหารให้กับประชาชนที่กำลังหิวอีกด้วย 

{สมเด็จพพระราชินีนาถวิกตอเรีย}

หนังสือสตรีทรงอำนาจของโลก

     ท่านปกครองโดยการแผ่อำนาจไปทั่วโลกและโดยการแผ่ทั้งยุติธรรมและอยุติธรรม รวมถึงบางครั้งท่านก็มีอารมณ์รุนแรง และท่านยังต้องหนีอยู่หลายครั้งและเกือบถูกลอบฆ่าหลายครั้งแต่ก็รอดพ้น และท่านเกี่ยวพันกับหลายสงครามอีกมากมาย เผื่อขยายดินแดนของอังกฤษ

หนังสือเรื่อง พระราชินีนาถวิกตอเรีย

     ท่านทรงรักพระสวามีมาก จนกระทั่งหลายครั้ง ท่านก็หึง เวลาพระสวามีของท่านดีกับหญิงผู้ใด ถึงแม้ว่า พระสวามีจะไปได้เจ้าชู้ด้วยประการใด แต่ท่านยังชอบแสดงความหึงหวง

     ท่านเเพร่ขยายอานุภาพของอังกฤษไปทั่วโลก ไปจนถึงดินแดนของทวีปอเมริกาเหนือในปัจจุบัน โดยท่านออกอุบายให้ลูกๆของท่านแต่งงานไปทั่วยุโรปและอเมริกา จนท่านได้รับสมญานามว่า “สมเด็จย่าแห่งยุโรป” และท่านก็ทำสงครามเพื่อการขยายอำนาจของอังกฤษ

     เนื่องในสมัยของท่านที่อังกฤษเป็นใหญ่อย่างยิ่ง ท่านจึงมีการเปิดให้ประเทศต่างๆเข้ามากราบทูลถวายเครื่องราชบรรณาการ เพื่อความเป็นดีที่อยู่ของประเทศนั้น หนึ่งในประเทศที่ได้เข้าเฝ้าก็คือ เมืองไทย จนมีเกิดนิราศลอนดอนเกิดขึ้น โดยครั้งที่คนไทยเข้าเฝ้า พระราชินีท่านมีรับสั่งว่า

“ราชทูตไทยมีอัธยาศัยซื่อตรง 

เคารพนบน้อมเจ้านายของตนอย่างไร

เมื่อมาเฝ้าควีน ก็เคารพนบน้อม

ต่อควีนเหมือนกับเจ้านายของตน” 

     และขอกล่าวบางส่วนของนิราศลอนดอนจากหนังสือเล่มนี้

     “เมื่อพระองค์ทรงสถิตพระโรงราช

หมู่อำมาตย์กับสตรีที่ศรีใส

มายืนเฝ้าเรียงบำเรอเสนอใน

ประมาณได้สามสิบพอดิบดี”

ความสำคัญต่อสตรีเพศ

     จากที่ฉันอ่านมาจนถึงตอนนี้ ฉันพบว่า “สตรีเป็นสิ่งสำคัญเคียงข้างบุรุษฉันใด อำนาจของสตรีก็มีมากฉันนั้น” และหากแม้นถึงเวลาที่สตรีเขียนประวัติศาสตร์ด้วยตนเองโดยไม่ต้องพึ่งบุรุษ ความจริงอันหลากหลายอาจปรากฎต่อหน้าประชาชนทุกหมู่เหล่าก็เป็นได้ เพราะอย่างไรสตรีเหล่านี้ล้วนมีทั้งดีและไม่ดีผสมกันไป เพราะคงไม่มีใครในโลกนี้ที่จะ “ชั่วอยู่ฝ่ายเดียว” หรือ “ดีอยู่ฝ่ายเดียว”

[หนูขอบอกสตรีว่า “หนูดีใจที่ได้เกิดเป็นอิสตรีค่ะ”]

LOOK A BREATHE