ณ ห้องสมุด เดือนแห่งนิทาน

     คุณตัดสินใจเดินทางเข้าไปที่บ้านเห็ด บ้านของห้องสมุดแห่งหนังสือแห่งนี้ และคุณเดินเข้าไปที่ร้าน สายตาพลันมองเห็นหนังสือเลมนี้ และหยิบหนังสือเล่มนี้ออกมาจากชั้นวางและตัดสินใจรับหนังสือเล่มนี้กลับบ้าน พร้อมของสมนาคุณพิเศษจากทางร้าน

“สองพี่ น้องกริมม์ เล่าขับขาน

ไขลาน ความคิด เสน่หา

ทุกวัน เวลา จะนำพา

ชีวิต ลาทุกข์ สนุกเอย”

เรื่องราวของหนังสือเล่มนี้เริ่มต้น

     กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว นานจนเกือบจำไม่ได้ แต่นานๆจนเป็นความจริงว่า มีพี่น้องสองคนที่ได้ถือกำเนิดขึ้น และพี่น้องสองคนนี้ก็ทำหน้าที่เล่านิทาน ขับขานให้เด็กเป็นคนดี หลับใหลอย่างมีสุข และตื่นรู้ในทุกเช้า นั้นก็คือ พี่น้องตระกูลกริมม์ นามว่า ยาขอบและวิลเฮลล์ ครั้งนี้ พร้อมแล้วหรือยังที่ทุกคนจะเข้ามาร่วมฟังเรื่องราวจากสองพี่น้อง

{พร้อมนะ}

ยกตัวอย่างนิทานในหนังสือ

การเดินทางของนักดนตรีสี่สหาย

{ความสามัคคีคือหนทางแห่งพลังที่ยิ่งใหญ่}

     ลาตัวหนึ่งที่แก่และกำลังถูกเจ้านายฆ่า ตัดสินใจหนีมาก่อน และจะไปเป็นนักดนตรีในเมือง จึงตัดสินใจเดินทางเข้าเมือง ระหว่างกำลังเดินทาง เจอสหายยอีกสามตัวที่เจอเหตุการณ์เช่นเดียวกัน ลาจึงชวนทั้งสามเดินทางเข้าเมือง และวันหนึ่งเจอโจรในบ้านหลังหนึ่ง สัตว์ทั้งสี่ออกอุบายทำเสียงจนพวกโจรกลัว และหนีออกไป แต่มีโจรใจกล้าคนหนึ่งกลับมา และพบพลังของสัตว์ทั้งหลายช่วยกัน จนโจรหนีไปอย่างไม่มีวันกลับ และสัตว์ทั้งสี่ก็อยู่ในบ้านหลังนั้นอย่างมีความสุข

ห่านทองคำ

{ความโลภคือหนทางแห่งพลังความไม่รู้จริง}

     พ่อคนหนึ่งคิดว่าลูกคนสุดท้องทำอะไรไม่เป็น แต่วันหนึ่ง ลูกคนสุดท้องขอพ่อออกไปทำงาน และพ่ออนุญาต ระหว่างทาง บุตรชายสุดท้องได้ช่วยคนชราคนหนึ่ง จนได้ห่านทองคำแลกมา และบรรดาใครผู้พบเห็นก็อยากได้ห่านทองคำ จนกลายเป็นว่า ทุกคนตัวติดกันถึงเจ็ดคน และมีพระราชาจากเมืองหนึ่งประกาศว่า หากใครทำให้ลูกสาวหัวเราะได้จะยกสมบัติและลูกสาวให้ ซึ่งบุตรชายพาคนทั้งเจ็ดที่ติดกันไปหาลูกสาวพระราชาดูและท่านหัวเราะ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บุตรชายและลูกสาวของพระราชาก็แต่งงานกันและครองสมบัติอย่างมีสุข

สามเกลอจอมเกียจคร้าน

{ความเกียจคร้านคือหนทางแห่งความตาย}

     พระราชาสอบถามบุตรทั้งสามว่า “ถ้าใครเกียจคร้านสุดจะยกราชบัลลังก์ให้” ลูกชายคนแรกบอกว่า “ขณะหลับ มีของตกก็ไม่เคยหลบและหลับต่อ” คนที่สองบอกว่า “ยอมให้ไฟเผาไหม้ก็ไม่หดเท้ากลับมา” คนที่สามบอกว่า “ยอมตายโดยการเเขวนคอก็ไม่หลบ” พระราชาก็ยกสมบัติให้กับคนที่สามทันที 

ความสำคัญต่อนิทาน

     นิทานคือเรื่องเเต่งขึ้น ที่แต่งเพื่อความสนุกสนาน เพื่อความมีสาระหรือเพื่องานวิจัย แต่ไม่ว่าด้วยอะไรก็ตาม นิทานคือสื่อที่สื่อสารด้านวรรณศิลป์และความเป็นอยู่ของคนในประเทศนั้นได้เป็นอย่างดี

[หนูอยากบอกนิทานว่า

“อย่าหลงเชื่อความจริงที่เป็นนิทาน”]

LOOK A BREATHE