คำถาม: คุณอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรบ้างไหม

คำตอบ:

๑.เคย

๒.ไม่เคย

๓.เฉยๆ

๔.คิดไม่ออก

คำตอบที่ถูกต้อง ๑.เคย

จากที่ดูความคิดเห็นของคุณ สถานีแห่งฝันพบว่า คุณอยากที่จะย้อนอดีตกลับไปแก้ไขสิ่งๆหนึ่ง แต่ทางสถานีอยากให้คุณดูบางอย่างก่อนและหลังจากนั้น คุณลองถามคำถามนี้กับตัวเองอีกครั้งไหมว่า “คุณอยากย้อนอดีตอีกไหม”

“จงเข้าสู่โหมดการย้อนอดีต”

      ซาโตชิสารภาพรักกับรินก่อนที่รินจะตาย และรินก็โกรธซาโตชิมาก โดยไล่ซาโตชิออกมาบอกว่า “ไปซะ” และหลังจากที่รินตายไป รินส่งจดหมายหาซาโตชิบอกว่า “ขอโทษนะ” และซาโตชิเสียใจมาก จนคิดว่า “ถ้าหากย้อนอดีตได้ เขาจะไม่มีทางบอกรักรินเด็ดขาด” และในขณะที่เขาคิดอยู่นั้น เขาข้ามแม่น้ำตรงสะพาน และย้อนอดีตไปก่อนที่รินจะตาย

“ผมแปลกใจมาก ผมแปลกใจจริงๆ

ผมอยากย้อนอดีต แต่ผมเดินต่อไป”

      การที่ซาโตชิได้ย้อนอดีตไปในวันแรกที่เจอกับริน และรินอยากทำความรู้จักกับซาโตชิ แต่ซาโตชิพยายามไม่อยากยุ่งด้วย เพราะไม่อยากให้รินเจ็บปวด แต่แล้วก็กลายเป็นว่า “รินกับซาโตชิดันมารู้จักกันอีกครั้งที่เหมือนตอนอดีต” ดังนั้น ซาโตชิก็คิดว่า จะจัดวงดนตรีกับริน แต่จะไม่สารภาพรักกับรินเด็ดขาด

“ผมเข้าใจซาโตชิอย่างมาก

เพราะผมอยากทำอะไรให้ดีที่สุด 

แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้เลย

ผมเดินต่อไปอีก และตัวผมถูกดูดไปยังสถานที่หนึ่ง”

     ซาโตชิและรินพร้อมใจกันแสดงดนตรีกันที่คอนเสริต และแล้ว วันหนึ่ง ซาโตชิและรินตามหาเพื่อนๆที่จะมาแสดงวงดนตรีด้วยกัน และกว่าจะตามหากันได้ กว่าจะไปเรียกกันมาจนครบ ก็ถือว่า ใช้เวลานานมาก และเมื่อทุกคนมาร่วมวงกัน ทุกคนก็พร้อมที่จะทำวงดนตรีกันอย่างสนุกสนาน 

“ผมพบบางอย่าง จริงๆแล้ว ผมกำลังเข้าใจผิดอยู่

คนที่จากไปแล้ว คงมีความสุขที่ได้อยู่กับปัจจุบัน

ใครจะไปพูดได้ว่า คนที่จากไปไม่มีความสุข

ผมเดินต่อไปข้างหน้าอย่างมีจุดหมาย”

     เมื่อถึงวันหนึ่ง วันที่รินต้องจากไปอย่างไม่มีทางกลับมาก็มาถึง รินบอกว่า “ขอให้ทุกคนยังเล่นดนตรีกันอีก” ซึ่งทุกคนยินยอมเล่นดนตรีกันต่อไป ดังนั้น เมื่อรินจากไปแล้ว วงดนตรีของซาโตชิก็ยังเป็นวงดนตรีที่มีความตั้งใจและมีชื่อเสียงดังและมีความสุขตลอดไป

     ไม่ว่าคำพูดใด ก็ไม่อาจส่งไปถึง เธอที่อยู่แสนไกล

ฉันฝันเห็นรอยยิ้มของเธอหลายครา

กลายเป็นความทรงจำที่กระจัดกระจาย

เป็นเศษเสี้ยวที่บุบสลายไม่มีชิ้นดี ...

“ผมเข้าใจแล้วว่า 

“ผมไม่สามารถตัดสินใจแทนใครได้”

ผมควรมีความสุขเมื่ออยู่กับปัจจุบัน

ดังนั้น เมื่อผมเห็นประตู

ผมก็ไม่ลังเลที่จะออกไปอยู่กับปัจจุบัน”

     ผมไม่อยากย้อนอดีตไปแก้ไขอะไรแล้ว เพราะผมเริ่มรู้ตัวเองว่า “ถึงผมย้อนกลับไป ผมก็ยังจะทำแบบเดิม” ดังนั้น การอยู่กับตัวเองในปัจจุบันเป็นสิ่งที่ดีงามที่สุด 

“รักครั้งนี้เป็นรักครั้งแรก

ถึงมีแมกไม้เกี่ยวพัน

รักครั้งนี้ต้องสำเร็จพลัน

ถึงแม้มีกันและต้องจากไป”

     ผมขอบคุณสถานีแห่งฝันที่เตือนสติผมให้ผมเข้าใจว่า “ผมไม่ควรคิดเรื่องย้อนอดีต” เพราะอดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว อนาคตคือสิ่งที่ยังไม่ถึง ผมเพียงแค่ตั้งใจใช้อดีตในการแก้ไขในปัจจุบัน และใช้อดีตในการทำปัจจุบันให้ดี แค่นี้ ผมก็มีความสุขแล้ว

LOOK A BREATHE