คำถาม: คุณคิดว่า “สิ่งใด” ทำร้ายจิตใจคนมากที่สุด

คำตอบ:

๑.การกระทำ

๒.ความคิด

๓.คำพูด

๔.ถูกทุกข้อ

คำตอบที่ถูกต้อง ๓.คำพูด

     ถูกต้อง คุณคงเคยทำอะไรผิดเพราะคำพูดของคุณใช่ไหม คุณเข้าใจแล้วใช่ไหมว่า “คำพูดของคุณทำร้ายคนอื่นมากเพียงใด” แต่เมื่อคุณได้เข้าประตูนี้ คุณจะพบบางอย่าง จงเปิดประตูแล้วเดินไปซะ

“จงเข้าสู่โหมดคำพูด”

     สมัยเด็ก จุนเป็นคนที่ช่างพูดและชอบพูดมาก และจุนชอบไปยังปราสาทแห่งหนึ่งที่อยู่ตรงภูเขา แต่จริงๆแล้ว ปราสาทแห่งนั้นคือโรงแรมม่านรูดนั้นเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง จุนพบว่า “พ่อของเธอขับรถออกมาจากโรงแรมนี้พร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง” จุนตัดสินใจไปบอกกับแม่ของจุน และเพราะคำพูดนี้ ทำให้ พ่อกับแม่แยกทางกัน ก่อนที่พ่อจะบอกกับจุนว่า “เพราะคำพูดจุนไม่ใช่หรอ ที่ทำให้เรื่องเป็นแบบนี้” จุนตกใจมาก และได้ไปเจอกับภูตไข่ที่เย็บปากของเธอซะ เมื่อไรที่หากเธอพูด เธอจะปวดท้อง

“ทำไมผู้ใหญ่ถึงพูดแบบนี้นะ

ช่างไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย”

      วันหนึ่ง อาจารย์โจชิมะตัดสินใจเลือกเด็กสี่คน ได้แก่ จุน ทาคุมิ นัทสึกิและไดกิ มาเป็นกรรมการจัด “งานสัมพันธ์ชุมชน” ทาคุมิพยายามเข้าใจจุนมาก เพราะเนื่องจากว่า “ตัวทาคุมิเป็นคนไม่กล้าที่จะพูดความจริงออกไป” ส่วนจุนก็เป็นคนที่พูดความในใจออกมาจนมากเกินไป จนเกิดเหตุการณ์ที่เจอภูตไข่ ดังนั้น เมื่อคนทั้งสองมาพบกัน ทำให้ทาคุมิเอาใจช่วยจุน จนจุนเริ่มพบว่า “เวลาจุนร้องเพลง จะไม่ปวดท้อง” ดังนั้น จุนเลยอยากจัดละครเพลงขึ้นมา 

“ฉันก็เป็นคนแบบเดียวกับจุนที่ช่างพูดมากไป

จนคำพูดของฉันหลายครั้งนำพาทุกข์มาสู่ตัว

ฉันเริ่มเข้าใจแล้วล่ะ ว่า “คำพูดที่ดีคือ””

     ทั้งสี่คนเลยตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากทั้งห้อง โดยที่ทั้งห้องยอมให้ความช่วยเหลือทุกอย่างไม่ว่า แต่งเพลง ทำฉาก หาเสื้อผ้า เพื่อจะได้ทำละครเพลงนี้ออกมาให้ดีที่สุด แต่แล้ววันหนึ่ง วันที่จุนตัดสินใจช่วยให้ทีมเบสบอลกับไดกิ (หนึ่งในสมาชิกทีมเบสบอล) คืนดีกันโดยพูดว่า “คำพูดนะ ต่อให้เสียใจทีหลัง ก็ไม่มีทาง เอากลับคืนมาได้แล้วนะ” ซึ่งตอนหลัง ทีมเบสบอลก็เข้าใจไดกิและกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

“นั้นสินะ คำพูดทุกอย่างมันเป็นอดีตไปแล้ว

มันไม่สามารถนำกลับคืนมาได้

คำพูดที่ดีและไม่ดี ที่สร้างทุกข์และสุข

ก็ไม่สามารถนำกลับมาคืนได้แล้วสินะ

ฉันเดินทางไปต่อ และพบว่า”

     วันหนึ่ง จุนหนีออกจากงาน เพราะจุนพบความจริงว่า “จริงๆแล้ว ไม่มีภูตไข่ มีแต่ตัวเธอเองที่ทำให้ตัวเธอไม่พูดต่อไป เพราะคำพูดที่ทำร้ายจิตใจของพ่อเธอ ทำให้เธอเลือกที่จะเงียบ และคิดเรื่องภูตไข่” ทาคุมิตัดสินใจไปช่วยตามจุน และพบว่า “จุนสารภาพรักทาคุมิ” แต่ทาคุมิตัดสินใจพูดความจริงว่า “ชอบคนอื่น” และจุนตัดสินใจกลับมางานละคร ก่อนที่เรื่องจะดำเนินไปถึงความจริงว่า “จุนจะมาทันงานละครไหม” “จุนจะหายปวดท้องไหม” “จุนจะเข้าใจเรื่องเกี่ยวกับใช้คำพูดหรือยัง” “ไดกิจะกล้าสารภาพรักกับจุนไหม”

“อยู่ดีๆก็มีคำปรากฎตรงหน้าฉันว่า

“แล้วคุณล่ะ คุณเข้าใจเรื่องการใช้คำพูดไหม”

“คุณเข้าใจไหมว่า คำพูดสำคัญแค่ไหน”

ซึ่งฉันตอบไปว่า “ฉันเข้าใจ”

ประตูข้างหน้าก็เปิดออกมาทันที 

ฉันพบน้องสาวฉันที่หายไปนาน เพาะคำพูดของฉัน

ฉันดีใจมาก ฉันออกจากประตู”

เตรียมผจญภัยในอนิเมชั่นและพบความจริง

     ฉันเข้าไปกอดน้องสาวฉันและชวนน้องสาวฉันกลับบ้าน น้องสาวฉันดีใจที่พบฉัน และพวกเราทั้งสองคนตัดสินใจกลับบ้าน ฉันบอกน้องฉันว่า “ฉันจะไม่พูดจาแย่ๆกับน้องอีก กลับบ้านกันนะ” น้องฉันบอกว่า “ค่ะ”

“การพูดที่ดีนั้นคืออะไร

การพูดไหนเป็นการพูดจริงนั้น

และการพูดแสดงสิ่งดีกัน

การพูดนั้นคือคำพูดที่ควรแสดง”

สถานีแห่งฝัน สถานีแห่งความช่วยเหลือ เป็นสถานีที่ทำให้เราพบกับสิ่งที่เราค้นหาแทบตาย ไม่รู้ว่า สถานีแห่งฝันเลือกฉันเพราะอะไร แต่ฉันก็ดีใจที่สถานีแห่งฝันเลือกฉัน เพราะเมื่อน้องสาวกลับบ้าน ครอบครัวของฉันที่ทุกข์แทบตายก็กลับมาสุขอีกครั้ง

LOOK A BREATHE