คำถาม: คุณชอบอ่านหนังสือแนวไหน

คำตอบ:

๑.รักตัวเอง

๒.กำลังใจ

๓.ค้นหาตัวเอง

๔.ถูกทุกข้อ

คำตอบที่ถูกต้อง ๔.ถูกทุกข้อ

     ถูกต้องแล้ว ที่คุณตอบคำตอบนี้ เพราะคุณกำลังหลงทางอยู่ในทางแห่งหนึ่งอยู่ ซึ่งคุณหาทางออกไม่พบ แต่เมื่อไหร่ที่คุณเรียนรู้ชีวิตครั้งนี้แล้ว คุณจะพบทางออกอยู่ข้างหน้า

“จงเข้าสู่โหมดการอ่านหนังสือ”

     พ่อของโยสุเกะเปิดร้านหนังสือขนาดเล็กที่ขายหนังสือหายาก และขายหนังสือที่คนแทบไม่ขายกัน และวันหนึ่ง โยสุเกะเจอฮารุกะที่มาตามหาหนังสือเล่มหนึ่ง และเมื่อโยสุเกะสั่งหนังสือเล่มนั้นมา พ่อของโยสุเกะบอกให้โยสุเกะลองอ่านและปฏิบัติตามดู เมื่อโยสุเกะอ่านเสร็จก็พบว่า “ชีวิตโยสุเกะเปลี่ยนไป”

“ฉันพบว่า ฉันมาอยู่ในโลกแห่งหนังสือเล่มนี้

สิ่งสำคัญคือการลงมือทำ

นั้นสินะ ถึงแม้ว่า ตอนนี้ ฉันลงมือทำ แต่ยังไม่สำเร็จ

ฉันจะพยายามต่อไป เพราะดีกว่าที่ฉันไม่ลงมือทำ”

     ฮารุกะตัดสินใจมาเจอโยสุเกะและทั้งคู่ก็นัดเที่ยวกัน โดยฮารุกะบอกกับโยสุเกะว่า “พ่อของเธอสอนให้เธอลิสต์ของที่ตัวเองจะทำ และลิสต์ของที่อยากทำให้ผู้อื่น” ซึ่งโยสุเกะตัดสินใจทำตาม และฮารุกะพูดถึงความหมายของคำว่า “เยน หมายความว่า ขอบคุณ” ซึ่งการให้และการรับย่อมเป็นสิ่งสำคัญและควรทำควบคู่กัน

“ฉันเดินต่อไป ฉันพบว่า

“ตราบใดที่ไม่หยุดลงมือทำตามความฝัน

ไม่ขาดซึ่งพลังใจ ไม่ว่าฝันใหญ่โตแค่ไหน

 นั้นจะช่วยรับประกันว่า ฝันนั้นจะเป็นจริง” 

ซึ่งฉันดีใจอย่างยิ่งที่ได้ลงมือทำแล้ว”

     และฮารุกะนำคำแนะนำจากพ่อของเธอมาบอกกับโยสุเกะต่อว่า การกำหนดเป้าหมายเป็นสิ่งสำคัญ และการดำเนินตามไปถึงเป้าหมายนั้นก็สำคัญเช่นกัน อย่างบางคนเดินทางด้วยเท้า รถ รถไฟ หรือเครื่องบิน เป็นต้น และอยู่ดีๆวันหนึ่งเธอก็หายไป โยสุเกะโทรไปหาเธอ และพบแม่เธอ 

“ฉันเดินทางต่อไปและพบว่า

“ควรทำสิ่งที่ลงมือทำอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง”

และลดอคติทำให้ความเป็นไปได้เป็นไปไม่ได้ขึ้นมา

นั้นสินะ ฉันมีความคิดดีๆขึ้นแล้ว 

และฉันเดินขึ้นรถไฟไป”

     ความจริงบางอย่างก็เกิดขึ้น เมื่อโยสุเกะตัดสินใจรีบไปหาแม่ของฮารุกะ และพบว่า “ฮารุกะกำลังจะตาย” ซึ่งฮารุกะดีใจที่โยสุเกะมาเยี่ยม ฮารุกะดีใจที่เจอกับโยสุเกะในช่วงสุดท้ายของชีวิต และโยสุเกะดีใจที่ฮารุกะมาอยู่ในช่วงหนึ่งของชีวิตเธอ และคำสอนของพ่อฮารุกะคือคำสอนที่มาจากเธอจินตนาการขึ้นมาเองหรืออะไรกันแน่ โปรดหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่านในวันฝนพรำ

“เมื่อฉันลงมาจากรถไฟ 

ฉันโดยสารเครื่องบินอีกครั้ง

ก่อนที่ฉันพบประตูทางออก 

และฉันเดินออกไปด้วยความมั่นใจ”

     ฉันสนุกกับการเดินทางในครั้งนี้มาก และทำให้ฉันเข้าใจตัวเองมากขึ้น ฉันจะกลับไปลิสต์ความจริงและความฝันของฉัน กลับไปทำหลายอย่าง เพื่อชีวิตที่ก้าวหน้าและมั่นคงของฉัน ทำให้ฉันเข้าใจว่า “หนังสือเล่มหนึ่งซึ่งไม่มีวางขาย คือ หนังสือชีวิตที่แตกต่างของแต่ละคน” เพราะหนังสือชีวิตเหล่านั้นถึงไม่ได้วางขายที่แผง แต่ก็โลดแล่นอยู่ในโลกจองความจริง ทุกๆวันที่มีทั้งความสมหวังและผิดหวัง รวมถึงมีโจทย์ให้แก้ไขทั้งข้อง่ายและข้อยากอยู่ทุกวัน

“หนังสือเล่มหนึ่งคืออะไร

เหมือนกับใครมากำหนดนั้น

คงไม่มีใครกำหนดกัน

แม้นเพียงฝันเป็นจริงตามคำบอก”

     ฉันสนุกสนานกับการเขียนนู่นและนี้ และฉันเริ่มคิดถึงจุดมุ่งหมายและเป้าหมายในชีวิตของฉันมากขึ้น และฉันก็เริ่มที่จะปรับปรุงตัวให้เป็นคนใหม่ และฉันยังจำคำพูดของสถานีแห่งฝันที่พูดก่อนฉันออกมาในวันนั้นว่า “จงหมั่นตรวจสอบตัวเองก่อนคนอื่นเสมอ ตรวจสอบทั้งความคิด คำพูด และการกระทำ ตลอดเวลา” ซึ่งฉันตั้งใจใช้ชีวิตตัวเองนับตั้งแต่เป็นต้นไปด้วยคำเตือนนี้ด้วยสติและสัมปชัญญะ

LOOK A BREATHE